ایمنی بیشتر در پشت فرمان اتومبیل های آینده/مقاومت در برابر خواست راننده

با ما نگاهی داشته باشید به پشت صحنه صنایع اتومبیل سازی جهان.اتومبیل های ساخت كارخانه اتومبیل سازی ولوو (Volvo) در حال حاضر یاد سفینه های فضایی مدرن فیلم های سینمایی را در خاطر زنده می كنند. محل چشم های راننده، پس از اینكه سوار این اتومبیل می شود، توسط دستگاه اسكن ثبت می شود. در ادامه محل و موقعیت صندلی راننده به صورت خودكار، متناسب با قد و قواره و میدان دید او و بهترین موقعیت برای به كارگیری پدال ها، فرمان و دسته دنده تنظیم می شود.
یك كمربند ضربدری، نه تنها روی شانه راننده را می گیرد بلكه همچنین از روی سینه او عبور می كند تا نیروها را بر روی قفسه سینه تقسیم كند. راننده در هنگام هدایت اتومبیل از كمك یك دستگاه رادار بهره مند می شود كه ترافیك پشت سر او را تحت نظر دارد. نور چراغ ها به تناسب سرعت خودرو تغییر می یابد و اشعه ماوراء قرمز دید بهتری را در شب برای راننده ممكن می سازد.
به محض اینكه فاصله اتومبیل با خودروی پیشین از حد معینی كمتر می شود دستگاه سنجش فاصله به كار می افتد و چراغ ترمز، برای هشدار به راننده اتومبیل پشت سر، شروع به چشمك زدن می كند. البته باید تذكر دهیم كه این مدل از اتومبیل ولوو هرگز برای فروش به بازار نخواهد آمد اما نمونه بارزی است از اینكه اتومبیل های ۱۰ تا ۲۰ سال آینده از چه امكانات و تجهیزاتی بهره مند خواهند بود. در واقع هدف اصلی این است كه از بار و فشار رانندگی كاسته شود اما راننده نباید خلع ید شود.
درحال حاضر سیستم های ایمنی غیرفعال در اتومبیل ها به حد اعلای پیشرفت خود رسیده اند. اگر قصد بر این باشد كه این سیستم ها بیشتر پیشرفت كنند هزینه تولید اتومبیل ها افزوده می شود، برای مثال از طریق به كارگیری رشته های كربن به جای فلز فولاد در ساخت بدنه اتومبیل ها. رشته های كربنی، نه تنها سبك تر بلكه بسیار محكم تر هستند. زمانی كه فشارهای وارده بر آنها بیش از حد استقامت این ماده می شوند بدنه اتومبیل دچار فرورفتگی و خمیدگی نشده بلكه بر اثر فشار زیاد، خرد شده و از هم می پاشد. ماشین های مسابقات اتومبیلرانی از رشته های كربنی ساخته می شوند اما استفاده از این ماده برای اتومبیل های معمولی بسیار گران تمام می شود.
در آینده دستگاه های الكترونیكی متفاوت، مانع از بروز سوانح رانندگی می شوند، حتی پیش از آنكه راننده امكان خطر یك تصادف را حس كند. برای به كارگیری این سیستم های ایمنی الكترونیكی شمار زیادی از گیرنده های پیچیده و حساس امواج رادار و ماكروویو مورد نیازند. نخستین قدم ها در این راه برداشته شده اند. برای مثال سیستم هایی كه به عمل پارك كردن بین دو اتومبیل كمك می كنند، به این ترتیب كه گیرنده های حساس و دوربین های ویژه در هنگام عبور اتومبیل از كنار جای پارك در نظر گرفته شده، ابعاد آن را سنجیده و میزان حركات فرمان و مدت لازم برای چرخش مورد نظر را برای راننده تنظیم می كنند.
سیستم های اتوماتیك تنظیم سرعت و در صورت لزوم، به كارگیری ترمز در اتومبیل ها نیز با كمك گیرنده های حساس و سنجیدن سرعت و فاصله با اتومبیل های دیگر فعال می شوند. این سیستم هوشمند ترمز، مرحله نخستین یك پدال گاز فعال است كه كارخانه های BMW و مرسدس بنز برای تكامل آن كار می كنند. این پدال گاز اطلاعات خود را از یكسو از سیستم هدایت كننده اتومبیل دریافت می كند و از سوی دیگر گیرنده های حساس در این زمینه به او كمك می كنند تا محیط اطراف اتومبیل را زیر نظر داشته باشد. با ورود اتومبیل به یك پیچ خطرناك یا جاده های روستایی، پدال گاز به صورت خودكار در برابر فشار پای راننده مقاومت كرده و بدین ترتیب سرعت اتومبیل را كاهش می دهد.

منبع : باشگاه اندیشه