آنها که متهم به کم کاری شدند سقوط کردند

از پرسپولیس اخبار عجیبی به گوش می رسد. اخبار و شایعاتی نظیر اینكه فلان بازیكن و بهمان بازیكن خودشان را به مصدومیت زده اند و می گویند تا پولمان را نگیریم بازی نمی كنیم!
البته برخی هم پا را فراتر می گذارند و می گویند این داستان ها همه برنامه است برای زمین زدن انصاری فرد و دنیزلی وگرنه كجای فوتبال سراغ دارید كه یك تیم طی این همه بازی تنها در ،۳ ۴ تای آن، تیم كاملش را در اختیار داشته باشد و در دیگر دیدارها با یك لشكر محروم و مصدوم مواجه باشد؟
به لحاظ آماری وقتی به این داستانسرایی گوش می كنیم می بینیم این حرف ها جای تعمق و تأمل دارد چون واقعاً پرسپولیسی ها مدت ها است كه یك تیم كامل ندارند و جملگی حرف از مصدومیت و محرومیت می زنند! در واقع دنیزلی مدت ها است كه تیم كامل پرسپولیس را در اختیار ندارد و نصفه و نیمه حركت می كند.
البته معتقدیم در این نصفه و نیمه حركت كردن، خود دنیزلی هم مقصر است چون بازیكنانش را به درستی توجیه نمی كند كه كارت های زرد و قرمز را مثل نقل و نبات از داور دریافت نكنند اما جدای از سهم دنیزلی در این تقصیر باید اذعان كرد كه آن داستان اولیه كاملاً قابل تعمق است.این حق بازیكنان است كه پولشان را به موقع دریافت كنند و وظیفه انصاری فرد هم هست كه اگر شده از زیر سنگ پول بازیكنان طلبكار را جور كند و به حساب آنها بریزد اما دونكته در این میان وجود دارد كه قابل بررسی است و آن دو نكته این است:
۱) اول: بازیكنی كه به پرسپولیس می آید در كنار این حضور اعتبار ویژه ای به دست می آورد كه می تواند در صورت تلاش خودش به واسطه زیر ذره بین بودن این باشگاه پله های موفقیت را بسیار سریعتر از دیگر بازیكنان در دیگر باشگاهها طی كند.
همین حالا این مسأله به وضوح مشخص است تا جاییكه بسیاری از بازیكنان این تیم با درجات فنی بسیار پایین تر از دیگر بازیكنان در تیم ملی ایران و تیم امید هستند كه این حضور را باید مدیون اسم پرسپولیس بدانند.پس پرسپولیس در واقع خیلی هم به بازیكنی كه به این باشگاه می آید بدهكار نیست ضمن آنكه اگر هم چنین باشد آن انتخاب، انتخاب خود بازیكن بوده و حالا مدتها است كه فقط خواجه حافظ شیرازی است كه نمی داند در دو باشگاه پرسپولیس و استقلال پرداختهای مالی چندان به موقع و مطلوب نیست.
به این ترتیب معتقدیم بازیكنی كه به این باشگاه می آید، پیش از ورود، خوب به داستانهای احتمالی آن در پرداخت حقوقش فكر كرده و حالا باید آستانه تحمل بیشتری داشته باشد و به خاطر آنهمه هواداری كه عاشقانه به ورزشگاه می آیند اینهمه جوسازی و مصاحبه انجام ندهد و كمی خویشتن دار باشد كه اگر چنین نباشد خیلی زود از چشم هواداران این تیم می افتد و راه سقوط را در پیش می گیرد، چون درگیر حاشیه می شود.
۲) دوم: اگر فرض كم كاری با برنامه را بپذیریم (كه نمی پذیریم و فقط چنین فرضیه ای رامی خواهیم بررسی كنیم! باید به بازیكنان پرسپولیس گوشزد كنیم كه راهی را كه آنها می خواهند بروند را پیش از آنها برخی رفته اند و حالا سقوط آزاد كرده اند!در واقع نه در پرسپولیس بلكه در هیچ كجای دنیا بازیكنی كه چنین تفكری داشته باشد و با برنامه قبلی كم كاری كند را نه می پذیرند و نه به باشگاهشان راه می دهند كه در چنین شرایطی سقوط آزاد نتیجه آن تفكر است.برخی در همان پرسپولیس فقط متهم شدند.
به علی پروین ودیگران، كاری به این نداریم كه این اتهام درست بود یا غلط اما نتیجه آن اتهامها چیزی نبود جز سقوط آن دسته كه با فوتبالشان آن اتهامها را به سوی خود نشانه رفتند.پایان این داستانها فقط عمر قهرمانی راكوتاه می كند و بس.
در نتیجه شاید بهتر باشدسرخها بیشتر از آنكه مهر این اتهام روی پیشانیشان بچسبد شرایط را به نفع خود و تیمشان عوض كنند چون اگر آن مهر روی پیشانی آنها بخورد دیگر از بین بردن آن كار ساده ای نیست و در صورت جدایی از پرسپولیس هم نمی توانند آن گونه كه باید و شاید به قدر شایستگی خود پیش بروند و پیشرفت كنند.سرخها باید سعی كنند این تفكر را از بین ببرند چون تنها دلیل به وجود آمدن این تفكر پوچ خود آنها و شایدحتی بدشانسی های آنها بوده باشد اما دلیلش هرچه كه باشد فرقی نمی كند به هرحال سرخها باید آن را از بین ببرند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی