شگفت زده و نا امید

هیچكس نمی داند ماجرای رویكرد احتمالی تیم ملی فوتبال چین به ژان پی یرپاپن ستاره سابق فرانسه و مربی سال های اخیر تیم باشگاهی استراسبورگ چیست و آیا اصلاً صحت دارد یا خیر و فقط این نكته محرز است كه ژوگوانگ هو مربی فعلی و بومی تیم ملی چین تمایلی به استعفا از سمت خود پس از حذف چینی ها در مرحله نخست جام ملت های آسیا ۲۰۰۷ ندارد و حالت شگفت زدگی و نا امیدی حاكم بر پكن پس از این رویداد نیز وی را به این كار وادار نكرده است.حتی رسانه های دولتی در چین نیز بر این باورند حالا كه این كشور اصلاً از گروهش بالا نرفته، جا دارد كه مقام ها و سران تیم ملی كنار گذاشته شوند و تدابیری تازه به اجرا در آیند، اما ژوگوانگ هو در عین این كه پذیرفته است نمایش فعلی ضعیف ترین حاصل حضور چینی ها در جام ملت های آسیا طی ۲۷ سال اخیر بوده، از كناره گیری خودداری كرده و گفته است كه اگر قرار است دیگر حائز این سمت نباشد، این امر را به سران فدراسیون سپرده و منتظر اقدام آنها است و خودش رأساً كاری در این خصوص نخواهد كرد. ژو به رسانه های چین گفته است: «بله واكنش ها را دیده ام ولی اقدام نهایی در این خصوص با من نیست.هم ما در كادر فنی تیم ملی و هم بازیگران تیم در رقابت های اخیر درس های زیادی گرفته ایم كه می توانیم در آینده از آنها استفاده كنیم، ولی ادامه راه و اتفاقات بعدی را نمی دانم.»رسانه های چین ظاهراً ادامه راه را می شناسند و می دانند كه چه باید كرد. از نظر آنها تمامی مربیان تمی ملی و برنامه ریزان این تیم باید عوض شوند و «ژو» زودتر از سایرین چون خط دهنده و تصمیم گیرنده اصلی بوده است.
● یك غول، اما...
روزنامه تایمز پكن نوشته است: «گونگ هو در حرف و سخنرانی «یك غول» اما در میدان عمل و در كارهای اجرایی، ناتوان است. خود او گفته بود اگر چین حداقل به مرحله نیمه پایانی مسابقه های جام ملت های آسیا نرسد، از سمت خود كناره خواهد گرفت اما حالا می بینیم كه حاضر به این كار نیست و از هر وسیله ای برای ابقای خود سود می جوید». روزنامه جوانان چاپ پكن نیز در مقاله ای تحت عنوان «ورشكسته ها باید بروند» متذكر شده است كه تمام ساختارها و روش های كاری در فوتبال ملی چین باید تغییر یابد و حتماً به مربیان خارجی و دانش آنها روی آورده شود. این روزنامه آورده است: «در بخشی هایی از مسابقات مان در مالزی، بازیگران تیم ملی ما طوری بازی می كردند كه انگار آدم های كاملاً بی عقلی هستند.»
بدتر از همه شكست ۰-۳ در برابر ازبكستان در دور آخر مسابقات گروه سوم در كوالالامپور بود كه در كل امكان و شرایط صعود را از چینی ها گرفت. این در حالی روی داد كه چین تا قبل از آن دور با جمع آوری ۴ امتیاز از ۲ مسابقه نخست اش از امیدداران اصلی صعود بود. آنچه رخ داد، این بود كه چین برای نخستین بار از ۱۹۸۰ به بعد از صعود از گروهش و رسیدن به مراحل حذفی جام بازماند و همین مسأله فشارها بر روی «گوانگ هو» را به حدودی چشمگیر و ناشناخته رسانده و معلوم نیست وی چگونه می خواهد مقابل این موج ایستادگی كند.
● نقطه عطف
شرایط در رقابت های آسیایی مالزی به طرز خیره كننده ای برای چینی ها تغییر یافت.آنها كارشان را با پیروزی ۱-۵ بر مالزی میزبان مسابقات گروه سوم شروع كردند و سپس در برابر ایران «قدرت» برتر گروه ابتدا ۰-۲ پیش افتادند و در صورت حفظ آن برتری صعود خود را از گروه حتمی می كردند.اما از همان جا سرنوشت تیم چین تغییر یافت و نقطه عطف تازه ای ترسیم شد و این تیم با احتساب كشیده شدن مسابقه اش با ایران به تساوی ۲-۲ و شكست قاطع در برابر ازبك ها، در عمل ۵ گل خورد و هیچ گلی نزد و تیمی كه در راه صعود مسلم قرار داشت، در یك چشم به هم زدن حذف شد و به جایش ایران و ازبكستان بالا رفتند و بحرانی تازه در فوتبال چین به وجود آمد. لطماتی كه در تساوی با ایران به تیم چین وارد شد، سنگین بود، زیرا كاپیتانش ژنگ ژی و مدافع وسط این تیم لی وی فنگ با كارت های زرد دریافتی یك جلسه محروم شدند و «لی لیلی» دروازه بان این كشور هم مصدوم شد و اینها سبب گشت چین مسابقه خود با ازبكستان را كه سرنوشت اش را ترسیم كرد، با حالتی متزلزل و بدون چند مهره كلیدی برگزار كند و دائماً از این بابت نگران باشد، «چو گوانگ هو» مربی چین یك هفته پس از حذف این تیم می گوید: «از دست دادن ۳ مهره كلیدی مان و بازی با ازبك ها بدون آنان برای ما واقعاً دشوار بود و راه حلی را برای آن نیافتیم. ما در غیاب آنها نتوانستیم بازی را به شكلی كه می خواهیم به پیش ببریم.»
● تغییرات كم ثمر
ژو گوانگ هو كاری كه برای حل مشكلات فوق در بازی با ازبك ها صورت داد، این بود كه دونگ فانگ چو از منچستریونایتد را كه در این تیم نامدار انگلیسی معمولاً نیمكت نشین است، در خط حمله قرار داد، اما او نتوانست در نخستین بازی فیكس خود در جام ملت های آسیا كار مهمی را صورت دهد. وانگ دونگ هم كه در سمت چپ میدان یعنی منطقه ای غیرتخصصی به كار گرفته شده بود، قادر به گره گشایی كار چینی ها نشد و در نیمه دوم تیم چین پسروی آشكاری داشت و در ۱۰ دقیقه آخر ۲ گل دیگر خورد و شكست اش سنگین تر شد، حال آن كه پس از عقب افتادگی ۰-۱ هنوز امیدهایی برای جبران و تغییر نتیجه و صعود داشت.ژو گوانگ هو پس از بازگشت تیم چین به كشورش گفته است: «من مسئول درجه اول این شكست و ناكامی هستم و به این خاطر از تمامی مردم كشور و ورزشدوستان عذرخواهی می كنم. با این حال معتقدم آنچه در این رقابت ها روی داد، برای همه ما یك درس خوب بوده و برای داشتن آینده ای بهتر به كار خواهد آمد».
● اسباب تأسف
چینی ها مشكلاتی فنی نیز در رویارویی با ازبكستان داشتند و نتوانستند مهاری بر حركات تیمور كاپادزه، الكسار گین ریخ و بخصوص ماكسیم شاتس كیخ مرد اول فوتبال ازبكستان بزنند و بخصوص روی ضربات آزاد حریف واقعاً كم آوردند و هر یك از این ضربات دفاع چین را عاجز كرد و روی توپ های ریباند شده، یاران شاتس كیخ توانستند كار را تمام كنند و ضربات نهایی را به درون دروازه هدایت نمایند. «شائوجی آی» هافبك تیم ملی چین كه فوتبال باشگاهی اش را در بوندس لیگا تعقیب می كند، می گوید: «جای تأسف و افسوس دارد كه هر ۳ گل حریف در شروع های مجدد به دست آمد. این مسأله و زمینه ای است كه ما باید در آن حتماً پیشرفت و مشكلات خود را حل كنیم، زیرا با احتساب گل هایی كه در سایر دیدارهای خود خوردیم، از ۶ گل حریفان ۵ تا روی این گونه ضربات حاصل آمده است و این نشان می دهد ما روی این مورد ضعف اساسی داریم و امكان تكرار و وقوع مجدد آن وجود دارد».
● نشانه وقار
«ژو گوانگ هو» كه همیشه حین برگزاری مسابقات در كنار خط با آرامش ایستاده و وقارش را حتی زیر فشار روحی بازی های مهم حفظ كرده، از اوایل ۲۰۰۵ هدایت تیم ملی چین را در دست گرفت و این پس از حذف چین در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ روی داد. اما اگر تجربه حضور مربیان خارجی مثل بورا میلوتینوویچ صربستانی، آری هان هلندی، باب هاوتون بریتانیایی و كلاوس اشلاپنر آلمانی برای چینی ها طی ۱۵ سال اخیر مجموعاً تجربه مثبتی بوده، رویكرد مجدد به مربیان بومی از طریق انتصاب «ژو گوانگ هو» اثر مثبتی را بر جای نگذاشته و نوعی شكست تلقی گشته است. تنزل چین تا رده ۷۶ جدیدترین جدول جهانی فیفا نیز نشانه و محصول همان رویكرد بوده و چین در دیدارهای تداركاتی اش قبل از شروع جام ملت ها حتی به تایلند هم باخته بود.
● در راه جام جهانی بعدی
بدیهی است كه حواس ها در چین از این پس معطوف به دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ باشد، اما این كه در این مسیر و روند نیز «ژو» حرف اول را بزند، امری دور از انتظار است، هرچند مشخص نیست كه انتصاب احتمالی پاپن هم به عنوان جانشین او، به خاطر تجربه كم و كوتاهی كه این مهاجم كوتاه قد سابق تیم ملی فرانسه در امر مربیگری دارد، اقدامی واقعی و مؤثر باشد و حقیقتاً به عنوان یك هدف توسط چینی ها تعقیب شود.

وصال روحانی

منبع : روزنامه ایران