مقاومت، لبنان را نجات داد

۲۱ تیر سالروز آغاز جنگ ۳۳ روزه اسرائیل و حزب الله لبنان است. اکنون یک سال از آغاز آن جنگ می گذرد. از آن تاریخ تا کنون، مناطق مرزی جنوب لبنان شاهد تغییرات فراوانی بوده است. مردم ساکن جنوب لبنان، پیش از آن تاریخ، آغاز چنین جنگی را حتمی می دانستند زیرا اعتقاد داشتند که «اسرائیل نمی تواند پس از شکست بدون مذاکره در برابر مقاومت و عقب نشینی از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰ تا ابد ساکت بنشیند.
اتفاقی که برای اولین بار در تاریخ تنش های عربی- اسرائیلی افتاده است». امروز نیز ساکنان جنوب لبنان، وقوع جنگی دیگر را اجتناب ناپذیر می دانند چرا که این بار نیز «برای اولین بار، ماشین جنگی اسرائیل در نبردی مستقیم شکست خورده است.» اکنون برای مقابله با آغاز دوباره چنین جنگی، ۱۲هزار سرباز بین المللی و ۱۵ هزار سرباز لبنانی، در جنوب لبنان در منطقه میان رود لیطانی و مرزهای بین المللی با اسرائیل، مستقر شده اند.
منطقه ای که عمق ۳ تا ۳۰ کیلومتری در داخل خاک های لبنان را در بر گرفته است. اما برخی از ساکنان جنوب، تنها راه مقابله با خطر حمله اسرائیل را سلاح مقاومت می دانند. ساکنان منطقه مرزی جنوب لبنان، از ترکیب طایفه ای و مذهبی متکثری تشکیل شده است. شیعیان که اکثریت ساکنان این منطقه را تشکیل می دهند، درباره مقاومت اعتقاد یکسانی دارند. پس از جنگ سال گذشته، اختلافات قدیمی که طرفداری از دو جنبش حزب الله یا امل شیعی بود، از میان رفت و همه به طور یکسان از ضرورت مقاومت در مقابل اسرائیل سخن می گویند و از اقدامات حزب الله حمایت می کنند.
ابواسماعیل پیرمرد هفتاد ساله ساکن روستای مرزی کفرکلا در جنوب لبنان می گوید که در جنگ سال گذشته، منزل خود را ترک نکرده است و در هیچ جنگ دیگری نیز روستا و منزل خود را ترک نخواهد کرد. او با تمجید از نیروهای مقاومت می گوید؛ «قهرمانی های مقاومت مانع از آن شد که اسرائیل سرهای ما را از تن مان جدا کند و سرزمین ما را با گام های ناپاک خود نجس کند.» ابواسماعیل ادامه می دهد؛ «چنانچه اسرائیلی ها بار دیگر به فکر اشغال کشور ما بیفتند، حزب الله درس جدیدی به آنها خواهد داد.»
در امتداد جاده های متصل کننده شهرها و روستاهای مرزی جنوب لبنان، پرچم های حزب الله و تصاویر قربانیان جنگ سال گذشته به چشم می خورد که تنها در ورودی روستای عیناتا، تصویر ۱۴ نفر از این قربانیان به چشم می خورد.
اکنون و در اولین سالگرد آغاز جنگ، در طول مسیرها پلاکارد هایی نصب شده است که نوشته های روی آنها همه از قهرمانی های مقاومت ایستادگی مردم جنوب تمجید می کند و وعده شکست های بیشتر و سنگین تری را به اسرائیلی ها می دهد.» غرور و افتخار به مقاومت احساسی است که مردم جنوب لبنان که روستا ها و شهرهایشان در طول جنگ ۳۳ روز سال گذشته، زیر آتش سنگین اسرائیلی ها قرار داشت را رها نمی کند.
حزب الله پس از پایان جنگ به ساکنان مناطق جنوبی که خانه هایشان ویران شده بود، «به خاطر تقدیر از ایستادگی آنها و نشان دادن وفاداری به ملت» غرامت مالی پرداخت کرد. اما به رغم این اقدام حزب الله نمی توان از ویرانی های گسترده و خسارت های سنگینی که جنوبی ها متحمل آن شدند چشم پوشی کرد. بمب های خوشه ای و مین های جنگی که اسرائیلی ها در سرزمین های لبنانی پس از جنگ به ارث گذاشتند، به طور منظم ساکنان جنوب را قربانی می کند. اما در مورد موارد درآمدزا، اکنون سخن فقط از گذشته به میان می آید.
ابومحمد جزینی از کشاورزان مناطق جنوبی از زمین کشاورزی خود سخن می گوید که اکنون به خاطر قرار داشتن مین های جنگی در قسمت های وسیعی از آن، دیگر توانایی بهره برداری از آن را ندارد. او می گوید؛ «در کنار زمین کشاورزی خود می ایستم و به آن سوی مرز نگاه می کنم و می بینم چگونه کشاورزان اسرائیلی در زمین های کشاورزی خود کار می کنند و محصولات خود را سوار کامیون های بار می کنند و حسرت می خورم.»
ابومحمد در حالی که دست خود را به سوی زمین خود اشاره رفته است، ادامه می دهد؛ «برای برداشت محصول در تابستان گذشته آماده می شدم که ناگهان جنگ شروع شد. هنگامی که پس از جنگ به منزل خود بازگشتم، دیدم تمام محصولات به خاطر عبور تانک ها و نفربرهای جنگی از بین رفته است و زمین دیگر قابل استفاده نیست.» او امسال نیز نتوانست از زمین کشاورزی خود بهره برداری کند اما امیدوار است که این تابستان آرام پشت سر گذاشته شود تا بتواند زمین را بار دیگر آماده کند و در آن محصولات تابستانی بکارد.
در تمام مناطق شیعه نشین جنوب لبنان، ویرانی ناشی از جنگ سال گذشته، همچنان به وضوح به چشم می خورد. بسیاری از ساکنان این مناطق تاکنون نتوانسته اند ویرانی ها را از نو بسازند.
بسیاری نیز که بیشتر از این جنگ ضرر دیده اند، دو بار غرامت دریافت کردند، یک بار از حزب الله و یک بار از پارلمان که ریاست آن را نبیه بری رهبر جنبش امل به عهده دارد. مناطقی که از جنگ آسیب بیشتری دیدند،... بیشتر از مناطقی که کمتر آسیب دیدند به چشم می خورند. به رغم حضور ارتش و نیروهای حافظ صلح در این مناطق، نفوذ و حضور حزب الله در آن از گذشته بیشتر شده است و حتی می توان حضور عینی آن را مشاهده کرد.
هر غریبه ای که وارد این مناطق می شود هم این حضور را به طور آشکار لمس می کند. مسوولان حزب الله نیز آن را نفی نمی کنند و می گویند؛ «ما فقط تا شمال رود لیطانی عقب نشینی کردیم و بیش از این توانایی عقب کشیدن نیروهای خود را نداریم، زیرا بسیاری از نیروهای مقاومت، از ساکنان و فرزندان مناطق جنوبی هستند که پس از پایان جنگ ، به خانه های خود و به فعالیت های روزمره بازگشتند.»
اما مهمانان جدید جنوب لبنان پس از پایان جنگ، کلاه آبی هایی هستند که از کشور های مختلف به این مناطق اعزام شدند. آنها نیروهای حافظ صلح سازمان ملل هستند که ماموریت حفظ آرامش را در این مناطق دارند. حزب الله و مردم جنوب با حفظ احتیاط کامل از حضور آنها استقبال کردند، اما در واقع از آنها می خواهند که پا از گلیم خود درازتر نکنند و برای پیدا کردن سلاح غیرآشکار، کسی یا منزلی را بازرسی نکنند.
این بدین معنی است که وضعیت منطقه مانند زمان پیش از جنگ خواهد بود؛ زیرا سیاست حزب الله از سال ۲۰۰۰ این بود که نیروهایش به طور آشکار سلاح حمل نکنند. مردم منطقه نیز می خواهند خود برای نیروهای حافظ صلح حد و مرز ترسیم کنند، همان گونه که پیش از این رخ داد و یک گروهان اسپانیایی را که در حال فیلمبرداری از روستاهای جنوب بود، سنگباران کردند. اما این به معنی دشمنی حزب الله با نیروهای حافظ صلح نیست بلکه از ابتدا سیاست حزب الله عدم رودررویی مستقیم با این نیروها بود اما همواره با احتیاط با آنها تعامل می کند.
بزرگترین استقبال از نیروهای بین المللی حافظ صلح در مناطق مسیحی نشین جنوب لبنان صورت گرفت. در این مناطق همچنین از ارتش لبنان با شاخه های گل استقبال شد. در بعضی از این مناطق نه تنها از نیروهای بین المللی با گل استقبال شد، بلکه بعضی افسران نیروهای بین المللی که در مراسم مذهبی کلیساهای این مناطق حاضر می شدند، دخترانی را از این مناطق به همسری برگزیدند. با این وجود خانواده هایی که در جریان جنگ آسیب دیدند نیز از حزب الله غرامت دریافت کردند.
اما ساکنان منطقه عقروب و کفرشوبا که اکثر آنها سنی هستند نیز خواسته هایی همچون خواسته های شیعیان دارند. آنها خواهان آزادسازی مزارع شبعای لبنانی هستند که تاکنون نیز در اشغال نظامیان اسرائیلی قرار دارد.
ساکنان این مناطق نیز که در جنگ آسیب های چشمگیری دیدند، پرچم های حزب الله را بر سردر خانه های خود برافراشتند و فرزندان بسیاری از آنها، در جنبش حزب الله عضویت دارند.

مترجم: ایلیا جزایری
منبع: الشرق الاوسط

منبع : روزنامه شرق