دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

ازدواج ماریا براون - Die Ehe Der Maria Braun


ازدواج ماریا براون - Die Ehe Der Maria Braun
سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : آلمان
محصول : میکائیل فنگلر
کارگردان : راینر ورنر فاس بیندر
فیلمنامه‌نویس : پتر مارته‌شایمر، فرولیخ و فاس‌بیندر، برمبنای طرحی نوشته فاس‌بیندر
فیلمبردار : میکائیل بالهاوس
آهنگساز(موسیقی متن) : پیر رابن
هنرپیشگان : هانا شیگولا، کلاوس لوویچ، ایوان دسنی، گوتفریت بون، گونتر لامپرشت، جرج برد و هارک بوم.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه.


نزدیک اواخر جنگ دوم جهانی، «ماریا» (شیگولا) با «هرمان براون» (لوویچ) ازدواج می‌کند. پس از جنگ او منتظر شوهرش می‌ماند و شغلی به‌عنوان پیشخدمت در یک کاباره ویژه سربازان آمریکائی به‌دست می‌آورد. وقتی یکی از هم‌قطاران شوهرش بازمی‌گردد و خبر مرگ «هرمان» را می‌آورد، «ماریا» به دعوت‌های «بیل» (برد)، سربازان سیاه‌پوست آمریکائی تن می‌دهد. اما «هرمان» به‌طور ناگهانی باز می‌گردد و «ماریا» با بطری برسر «بیل» می‌کوبد و او می‌میرد. «هرمان» تقصیرها را به گردن می‌گیرد و راهی زندان می‌شود. «ماریا» به او قول می‌دهد که کار کند تا بعدها بتواند زندگی هردوی‌شان را تأمین کند. او دستیار و مترجم کارخانه‌داری به‌نام «کارل اوزوالد» (دسنی) می‌شود و با او رابطه‌ پیدا می‌کند. با اعمال نفوذهای «ماریا»، «هرمان» آزاد می‌شود اما به کانادا می‌رود و می‌گوید که وقتی احساس یک انسان عادی را بازیابد برخواهد گشت. وضع مالی «ماریا» بهتر می‌شود. «اوزوالد» می‌میرد و «هرمان» باز می‌گردد. «ماریا» در می‌یابد که «اوزوالد» مخفیانه نیمی از ثروتش را برای او و نیم دیگر را به «هرمان» واگذار کرده است. اما نقش فنی اجاق گاز، انفجاری را به‌بار می‌آورد که «ماریا» و «هرمان» را می‌کشد...
* فاس‌بیندرِ ملو درام پرداز و برپا کننده نمایش‌های کوچک چند نفره در ازدواج ماریا‌براون صریحاً سیاسی‌تر می‌شود و داستان زنی جدا از شوهر و متکی به نفس را محمل نگاهی انتقادی به تاریخ معاصر آلمان می‌کند. گرایشی که در فیلم‌های متأخر فاس‌بیندر برجسته می‌شود و کارگردان را در تلاش برای گسترش قلمروی جاه‌طلبی‌های هنری خود نشان می‌دهد. اما عشقِ بازیچه تقدیر فیلم فاس‌بیندر به خودی خود جذاب هست و استفاده از «ماریا براَون» به‌عنوان تمثیل دوران بازسازی پس از جنگ آلمان نچسب باقی می‌ماند. دل مشغولی فاس‌بیندر نسبت به روابطی مثل برخوردهای تآتری، و تعلقات او به کنایه‌پردازی درباره موطنش، در تمام فیلم در دو حیطه مجزا باقی می‌ماند. شیگولا مثل همیشه دیدنی است.


همچنین مشاهده کنید