نابودگر ۲: روز جزا - TERMINATOR 2: JUDGEMENT DAY

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : جیمز کامرون
کارگردان : کامرون
فیلمنامه‌نویس : ویلیام ویشر و کامرون
فیلمبردار : آدام گرین برگ
آهنگساز(موسیقی متن) : براد فیدل
هنرپیشگان : آرنولد شوارتسنگر، لیندا هامیلتن، رابرت پاتریک، ادوارد فورلانگ، ارل بون، جو مورتن، کاستولو گوئرا
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۵ دقیقه


ـ دو روبارت با ظاهری انسانی از زمان آینده می‌آیند، یکی (شوارتسنگر) برای مراقبت از پسر بچه‌ای به نام ̎جان کانر̎ (فورلانگ) ـ که در آینده رهبری مبارزهٔ انسان علیه کامپیوتر را به عهده خواهد گرفت ـ و دیگری ̎نابودگر تی هزار̎ (پاتریک) که بسیار پیش‌رفته‌تر است و می‌‌تواند به هر شکلی در بیاید. ̎جان̎ به کک روبات محافظش، مادرش ̎سارا ̎ (هامیلتن) را از آسایشگاه روانی می‌رهاند و تعقیب و گریزی دیوانه‌وار آغاز می‌شود، تا اینکه در رویاروئی نهائی، روبات مهاجم از بین می‌رود.
ـ کامرون به کمک ساختاری دقیق و حساب شده و ضرباهنگی نفس‌گیر، موفق به خلق اثری می‌شود که شاید از نظر منحنی کشش، تنها سری ایندیانا جونزهای استیون اسپیلبرگ را بتوان با آن مقایسه کرد. این بار ـ بر خلاف قسمت اول فیلم (ساختهٔ خود کامرون، ۱۹۸۴) ـ دیگر نقش منفی برازندهٔ شوارتسنگر نیست، و او در قالب یک ناجی می‌آید تا رستگاری نسل بشر از دوزخی که خود آفریده، تنها به دست ماشین مخلوق خودش میسر شود و شعار پایانی فیلم شکل بگیرد که حالا یک ماشین، این چنین برای نجات انسان تلاش می‌کند، شاید بتوان امیدوار بود که تماشاگر هم از خواب غفلت بیدار شود! عجیب‌ترین نکتهٔ فیلم این است که با وجود آنکه تماشاگر از ته قلب ایمان دارد چنین فیلمی نمی‌‌تواند پایان تلخی داشته باشد، بالاخره برای هر کس آن لحظه فرا می‌رسد که از خودش بپرسد: ̎یعنی واقعاً می‌شود از دست این روبات لعنتی خلاص شد؟ ̎