ارزیابی‌ سیاستهای‌ حمایتی‌ در صنعت‌ خودروسازی‌ ایران‌

صنعت‌ خودروسازی‌، از آن‌ جهت‌ که‌ خود هم‌ مبنای‌ اشاعه‌ تکنولوژی‌ جدید و هم‌دارای‌ قدرت‌ جذب‌ و به‌ کارگیری‌ آخرین‌ دستاوردهای‌ فنی‌ و علمی‌ است‌، در ساختار صنعت‌کشورها از اهمیت‌ بسیاری‌ برخوردار است‌، به‌گونه‌ای‌ که‌ آن‌ را پنیروی‌ محرک‌پ بخش‌ صنعت‌می‌دانند. در بررسی‌ تاریخی‌ روند صنعتی‌ شدن‌ بسیاری‌ از کشورها، می‌بینیم‌ که‌ این‌ صنعت‌ در بطن‌تحولات‌ و تکامل‌ اقتصادی‌ آنها قرار داشته‌ است‌. در عین‌ حال‌، این‌ صنعت‌ برای‌ اغلب‌ کشورهامحل‌ ظهور و بروز سیاستهای‌ حمایتی‌ بوده‌ و رشد آن‌ در پرتو چنین‌ سیاستهایی‌ صورت‌ گرفته‌است‌. در ایران‌، با این‌ که‌ چهار دهه‌ از آغاز راه‌اندازی‌ صنعت‌ خودروسازی‌ می‌گذرد، این‌ صنعت‌،نه‌تنها نتوانسته‌ نقش‌ محوری‌ در صنعت‌ و اقتصاد کشور داشته‌ باشد، بلکه‌ خود گرفتار مشکلات‌متعددی‌ بوده‌ است‌. در تحلیل‌ این‌ موضوع‌، به‌ ارزشیابی‌ سیاستهای‌ حمایتی‌ و نقش‌ دولت‌ در این‌ زمینه‌می‌پردازیم‌. زیرا همواره‌ گفته‌اند که‌ یکی‌ از صنایعی‌ که‌ همیشه‌ مورد حمایت‌ بوده‌ صنعت‌خودروسازی‌ است‌. در این‌ مقاله‌، نشان‌ می‌دهیم‌ که‌ مشکل‌ اساسی‌ صنعت‌ خودروی‌ ایران‌، ازهمان‌ ابتدا، نبود راهبرد و جهت‌گیری‌ صحیح‌ حمایتی‌ بوده‌ است‌ و بر خلاف‌ سایر کشورهایی‌ که‌در این‌ صنعت‌ با حمایتهای‌ منطقی‌ توانسته‌اند به‌ پیشرفتهای‌ مهمی‌ برسند، در ایران‌، به‌ سبب‌عدم‌ تطابق‌ صورت‌ و محتوا در سیاست‌های‌ حمایتی‌، آنچه‌ انجام‌ پذیرفته‌، کارساز نبوده‌ و نتیجه‌مثبتی‌ نداشته‌ است‌.

عدنان‌ رضائی

منبع : مجله برنامه و بودجه