چیزهایی که حیض، آنها را باطل می‏کند

۱) نماز
هرگاه زن در حال نماز- اگر چه قبل از گفتن سلام نماز- حیض شود، نمازش باطل می‏شود و اگر بعد از نماز بفهمد وسط نماز حیض شده نیز نمازش باطل است. و همچنین حیض یكی از مبطلات وضو نیز می‏باشد.(۱)
۲) روزه‏
همان‏گونه كه باقی ماندنِ عمدی بر جنابت تا طلوع صبح (اذان) در ماه مبارك رمضان موجب بطلانِ روزه می‏گردد، همچنین باقی ماندنِ عمدی بر حیض هم تا طلوع صبح روزه را باطل می‏كند؛ بنابراین، هرگاه زن از حیض، قبل از طلوع صبح پاك شود واجب است غسل نماید و یا اگر وظیفه‏اش تیمّم است، تیمّم كند و اگر عمداً ترك نماید روزه‏اش باطل است.(۲)
۳) طلاق و ظِهار(۳)
طلاق و ظِهارِ زن در حال حیض باطل است. به ضمیمه شرایط دیگری كه در كتب فقهی موجود است.(۴)
▪ مسأله: بطلان طلاق و ظهار مختص به حال حیض است، اما زنی كه از حیض پاك شده ولی هنوز غسل نكرده این حكم را ندارد.(۵)
▪ یادداشت: مواردی كه طلاق زن هرچند در حال حیض باشد صحیح است:
ـ اوّل: دختر یا زنی كه عقد شده باشد؛ ولی با شوهرش همبستر نشده اگر در حال حیض طلاق داده شود صحیح است.
ـ دوم: زنی كه حامله است، هرچند در حال حیض باشد، طلاقش صحیح است. (البته بسیار كم است كه زن حامله حیض ببیند.)
ـ سوم: آن كه بخواهد زنش را در حالی كه غایب است طلاق دهد و امكان تحقیق از حال زن را به هیچ وجه نداشته باشد كه در این صورت هم اگر طلاق در حال حیض واقع شود صحیح است.(۶)
۴) غسل‏های واجب و وضوهای مستحبی...
در مورد غسل‏های واجب و وضوهای مستحبی در حال حیض اقوالی است:
الف) درحال حیض غسل‏های واجب صحیح نیست و اگر هم انجام شود رفع حدث نمی‏كند. و همچنین وضوهای مستحبی.
ب) تمام غسل‏ها در حال حیض صحیح است، اگر چه حدث حیض باقی است، و اما نسبت به وضوها فقط وضوهایی كه برای رفع حدث نباشد صحیح است و این نظر تمامی فقهایی است كه فتاوایشان در این كتاب آمده است به‏جز حضرت آیه‏الله سیستانی كه در صحت غسل جمعه اشكال كرده‏اند و همچنین حضرت امام(ره) كه در بند بعدی (ج) نظر مبارك ایشان خواهد آمد.
ج) وضوهایی كه برای رفع حدث نباشد صحیح است؛ ولی مشكل است كه تمام غسل‏ها در حال حیض صحیح باشد واین نظر حضرت امام(ره) است.
د) فقط غسل جنابت در حال حیض صحیح است.(۷)

پی‌نوشت:
۱) العروه الوثقی، ج ۱، فی احكام الحائض، مسأله‏۱ و فی نواقض الوضؤ «السادس».
۲) همان، ج ۲، فی الصوم، المفطرات، مسأله ۵۹.
۳) ظهار: یك نوع طلاق بوده كه در زمان جاهلی (قبل از اسلام) انجام می‏شده و مرد به زن می‏گفته: تو مانند مادرم باشی. و بدین ترتیب زن بر او حرام ابدی می‏شده‏است كه اسلام آن را تغییر داده و آن را موجب حرام شدن زن بر مرد قبل از دادن كفّاره قرار داده‏است. تحریر الوسیله، ج ۲، كتاب الظهار.
۴) العروه‏الوثقی، ج ۱، فی احكام الحائض «التاسع».
۵) همان، مسأله ۲۴.
۶) همان، فی احكام الحیض «التاسع»؛ تحریر الوسیله، ج‏۱، فی الحیض بعد از مسأله ۸.
۷) العروه‏الوثقی، ج‏۱، فی احكام الحیض، مسأله ۴۳.

منبع : بلاغه