فیلم ها و کارگردان هایی که شانس بیشتری در اسکار۲۰۰۹ دارند

۱) دنی بویل / «میلیونر زاغه نشین»
تسلط خیره کننده بویل در ساخت آثارش هیچ گاه به اندازه «میلیونر زاغه نشین» آشکار نبوده است. او با استفاده از سبک غریزی خاص و شناخته شده خود در فیلم هایی مانند «قطار بازی» و «۲۸ روز بعد»، در یک اتفاق بسیار نامعقول که در بمبئی روی می دهد، تماشاگران را در همه جای دنیا به هیجان می آورد.
۲) دیوید فینچر / «مورد عجیب بنجامین باتن»
فینچر با تکیه به درام های بسیار خوب مانند «زودیاک»، «اتاق وحشت» و «باشگاه مشت زنی» یکی از بزرگ ترین نام های هالیوود است، اما زمان لازم بود تا او فیلمی درخور توجه در فصل جوایز بسازد.«مورد عجیب بنجامین باتن» فیلمی سرشار از جزئیات موثر و پیچ و تاب های کارگردانی است که فینچر به خاطر آن شهرت دارد. این شاهکار می تواند برای او یک اسکار به همراه داشته باشد.
۳) کریستوفر نولان / «شوالیه تاریکی»
اگر آکادمی اسکار نتواند خود را برای نامزد کردن فیلمی برگرفته از یک قصه مصور در بخش بهترین فیلم قانع کند، نباید از قرار دادن نولان در بخش بهترین کارگردان طفره برود. او یک درام جنایی دهه هفتادی که در گاتام روی می دهد ساخته است و در این روند نمونه ای از فیلم سازی در حوزه بلاک باسترها ارائه داده که پیچیدگی، تعلیق یا سبک در آن قربانی نشده است.
۴) ران هوارد / «فراست / نیکسن»
هوارد با «فراست / نیکسن» پیچیده ترین فیلم خود تا به امروز را ساخته است و با ظرافت نمایش نامه پیتر مورگان را بی آن که کمترین نشانه ای از منشاء تئاتری آن به چشم بخورد، به پرده بزرگ سینما آورده است. توجه هوارد به جزئیات تاریخی، همکاری او با بازیگرانش و ضرب آهنگ به دقت تنظیم شده این فیلم باید دومین اسکار را برایش به همراه داشته باشد.
۵) گاس ون سنت / «میلک»
دامنه کاری ون سنت شناخته شده است. او می تواند فیلم های قراردادی هالیوودی مانند «ویل هانتینگ خوب»، «پیدا کردن فورستر» و بعد «جری» و «فیل» بسازد، اما «میلک» تجسم دوران کاری اوست و با قصه گویی بی کم و کاست و پرداخت بسیار متفکرانه شخصیت ها، موضوع، وقایع تاریخی و دوربین، دوران سیاسی هاروی میلک را پوشش می دهد.
۶) کلینت ایستوود / «بچه عوضی»
ایستوود امسال با دو فیلم از راه رسیده و در پی چهارمین نامزدی اسکار در یک دهه اخیر است. رای دهنده ها شاید برای بازی در «گران تورینو» و کارگردانی «بچه عوضی» او را نامزد کنند. او در «بچه عوضی» با همان سبک کارگردانی دست کم گرفته شده خود به شکل باوقار داستان تکان دهنده ناپدید شدن یک پسربچه را در سال ۱۹۲۸ بدون جنون و ملودرام به تصویر می کشد.
۷) استفن دالدری / «خواننده»
دالدری تنها با سومین فیلمش خود را به عنوان یکی از فیلم سازان بزرگ اروپا مطرح کرده است. برداشت خشک و ویرانگر او از رمان برنارد شلینک در یک زمان به داستانی درباره گناه یک ملت و داستان شخصی از عشق یک مرد جوان به زنی بزرگ تر از خودش است. دالدری هوشمندانه مسائل شخصی و سیاسی را درون یک داستان پیچیده تلفیق می کند.
۸) باز لورمن / «استرالیا»
این روزها کمتر کارگردانی در دنیا هست که زیبایی شناختی کاری او مانند لورمن باشد. «استرالیا» به این دلیل که تلفیقی از کمدی و تراژدی و مضامین اجتماعی است، با واکنش متفاوت تماشاگران روبه رو شده است، اما جسارت بصری لورمن باید برای او نامزدی اسکار همراه داشته باشد، هر چند وقتی «مولن روژ» در سال ۲۰۰۱ نامزد بهترین فیلم شد، لورمن از فهرست جا ماند.
۹) سام مندس / «مسیر انقلابی»
مندس از سال ۲۰۰۰ که «زیبایی آمریکایی» برای او اسکار بهترین کارگردان را به ارمغان آورد، دیگر نتوانست به فهرست نهایی نامزدهای بخش بهترین کارگردان راه پیدا کند، اما «مسیر انقلابی» می تواند این روند را تغییر بدهد، به خصوص که او به شکلی غیرمنتظره نامزد جایزه گلدن کلوب شده است.
۱۰) دارن آرونوفسکی / «کشتی گیر»
عجیب است پس از دو تجربه جسورانه و هیجان انگیز که با فیلم های «مرثیه ای بر یک رویا» و «چشمه» به دست آمد، بزرگ ترین موفقیت آرونوفسکی با فیلمی متکی بر شخصیت واقع گرایانه درباره کشتی گیری از پا درآمده حاصل شد. او با این فیلم شیر طلایی ونیز را برد، اما باید دید رای دهنده ها می توانند جدا از بازی میکی رورک، مهارت آرونوفسکی را نیز ببینند یا نه.

منبع: خبرگزاری مهر

منبع : روزنامه خراسان