زیر همان ماه La Misma luna

▪ کارگردان: پاتریشیا ریجن.
▪ فیلمنامه: لیجیا ویلالوبوس.
▪ موسیقی: کارلو سیلیوتو.
▪ مدیر فیلمبرداری: چکو وارس.
▪ تدوین: آلشکا فره رو.
▪ طراح صحنه: گلوریا کاراسکو، کارمن خیمه نز کاچو.
▪ بازیگران: آدریانو آلونسو[کارلیتوس]، کیت دل کاستیلو[روزاریو]، یوجینو دربز[انریکه]، کارمن سالیناس[کارمن]، گابری پوراس[پاکو]، مایا زاپاتا[آلیسیا]، ماریا روخو[رینا]، ماریا آلمادا[پادرینو]، یسه گارسیا[دیوید]، آمریکا فره را[مارتا]
▪ ١٠٦ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ مکزیک، آمریکا.
▪ نام دیگر: Under the Same Moon.
▪ برنده جایزه ویژه بهترین فیلم اسپانیولی زبان از جشنواره آلما، برنده جایزه هنرمند جوان برای بهترین فیلم و بهترین بازگر نقش اصلی/آدریانو آلونسو از جشنواره یانگ آرتیست.
▪ ژانر: درام.
کارلیتوس ٩ ساله به همراه مادربزرگش در مکزیک زندگی می کند. چون مادرش روزاریو چهار سالی است که برای کار به آمریکا رفته و در صدد است تا پس از کسب اجازه اقامت رسمی وی را نزد خود ببرد. روزاریو این دوری طولانی را فقط به قصد ساختن زندگی بهتر برای پسرش تحمل می کند، و تنها با تماس های تلفنی هفتگی این درد را تسکین می دهد.
تا اینکه کارلیتوس مادربزرگش را از دست می دهد و برای فرار از دست مردی که خود را عمو و قیم وی می خواند، مجبور به عبور قاچاق از مرز می شود. هدف کارلیتوس یافتن مادرش در لس آنجلس در کمتر از یک هفته است، یعنی روز تماس هفتگی موعود که روزاریو به فقدان مادر و عبور غیر قانونی پسر از مرز پی خواهد برد...
● چرا باید دید؟
دومین شگفتی این هفته متعلق به سینمای مستقل آمریکاست. زیر همان ماه مانند شب های سپید درباره بنیان خانواده است، اما از زاویه ای دیگر به تلاش های دو عضو یک خانواده برای پیوستن به یکدیگر و در کنار اینها به معضل بزرگ زمانه ما یعنی مهاجرت و اقامت غیر قانونی در کشوری دیگر می پردازد. سازنده این فیلم پاتریشیا ریجن خود زاده گوادالاخارای مکزیک است.
ده سال قبل به نیویورک رفت و از دانشگاه کلمبیا فارغ التحصیل شد. از سه سال پیش نیز در لس آنجلس زندگی می کند. تاکون دو فیلم کوتاه با نام های مزرعه ذرت(٢٠٠٢) -برنده ٢٠ جایزه بین المللی- و فیلم مستندعکس خانوادگی (٢٠٠٤)-برنده جایزه جشنواره سندنس- ساخته است.
زیر همان ماه قصه خود را به شکل موازی تعریف می کند. از یک سو تلاش های مادر برای زندگی و کسب اجازه اقامت در آمریکا از شرافتمندانه ترین راه ها که توام با رنج ها و تحقیرها و حق کشی های فراوان است و از دیگر سو زندگی پر محنت کارلیتوس که مجبور می شود سفری پر خطر را برای پیوستن به مادر آغاز کند. هر دو نفر دارای شخصیت هایی قدرتمند هستند.
مادری که حتی با وجود عشق خالصانه ای که از سوی نگهبان مکزیکی تبار نثارش می شود، حاضر نیست اقامت قانونی به شرط ازدواج را به دست بیاورد چون علاقه زیادی در خود نسبت به مرد نمی یابد. و پسری که پشتکار و استقامت و عزت نفس را از وی به ارث برده، حاضر به انجام هر کار سختی است تا پول یا خوراک و سرپناهی شایسته خویش دست و پا کند. همه اینها برای بودن با مادری است که بوسه اش از بوسه هر محبوبی می تواند لذت بخش تر باشد و خنده اش از هر تبسم یار شیرین تر و اشک خوشحالی اش گران قیمت تر از هر مروارید جهان...
اما ریجن هوشمندتر از اینهاست که به دام یک ملودرام قابل حدس و خوش بینانه بیفتد. اشاره های پشت سر هم او به سختی های زندگی در مکزیک، تلاش برای عبور غیر قانونی از مرز، یافتن کار و جنگ و گریز با مامورین اداره مهاجرت، احجاف و تبعیض های اعمال شده از سوی کارفرماها و .... فیلم را به یک مطالعه موردی درباره این پدیده نیز تبدیل می کند.
زیر همان ماه یک فیلم غنی احساسی با بازی های قدرتمند-مخصوصاً آدریانو آلونسو در پنجمین فیلمش-است که کارگردانش قصه خود را با تانی و قاب هایی زیبا روایت می کند.
وقتی به صحنه پایانی فیلم می رسیم و چراغ راهنمای خیابان خبر از به هم پیوستن مادر و پسر می دهد، بی اختیار می خواهیم بلند شویم و کف بزنیم. این دستاورد در زمانه ما کمتر نصیب هر کارگردانی می شود! تماشای فیلم را به شدت توصیه می کنم.

امیر عزتی

منبع : موج نو