به من قول بده Zavet

▪ کارگردان: امیر کوستوریتسا.
▪ فیلمنامه: امیر کوستوریتسا، رانکو بوژیچ بر اساس داستانی از راده مارکوویچ.
▪ موسیقی: استریبور کوستوریتسا.
▪ مدیر فیلمبرداری:میلوراد گلوسیچا.
▪ تدوین: سوتولیچ میکا ژاییچ.
▪ طراح صحنه: بیلیانا بلادا، رادووان مارکوویچ، رایا مارکوویچ.
▪ بازیگران: ئوروس میلوانوویچ[سانه]، ماریا پترونیویچ[یسنا]، الکساندر برچک[پدربزرگ زیووین مارکوویچ]، میکی مانویلویچ[رئیس بایو]، لیلیانا بلاگوویچ[بوسا]، ایوان ماکسیموویچ[بازرس]، کوسانکا دیه کیچ[مادر یسنا]، استریبور کوستوریتسا[توپوز]، ولادان میلویویچ[رونیو].
▪ ١٣٧ و ١٢٦ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ صربستان، فرانسه.
▪ نام دیگر: Promets-moi، Promise Me This. نامزد نخل طلای جشنواره کن.
▪ ژانر: درام.
سانه، پسر نوجوانی که در خارج از بلگراد به همراه پدربزرگش زندگی می کند، مامور می شود تا سه وصیت وی را قبل از مرگش برآورده کند. او باید به بلگراد رفته و پس از فروش تنها دارایی شان یک گاو سه چیز تهیه کند.
یک شمایل مذهبی، یک یادگاری از شهر و مهم تر از همه پیدا کردن یک عروس... چون پدربزرگ بیم دارد که پس از مرگ وی، سانه تنها بماند. سانه راهی شهر می شود، اما برخورد تصادفی اش با رئیس بایو از تبهکاران مشهور شهر که روسپی خانه ای بزرگ را اداره می کند سبب بروز حوادثی شده و او را ناچار به کمک خواستن از پسران تنها دوست متوفی پدربزرگش می کند.
دو پسر پوست کلفتی که قرار است در شغل جدید بایو احداث دو برج ساختمانی عظیم به وی کمک کنند. سانه از این دو می خواهد تا در نجات دادن یسنای زیبا که سانه در اولین دیدار عاشق اش شده از چنگ بایو به وی کمک کنند.
همزمان در روستا نیز جنگ میان پدربزرگ و بازرس اداره آموزش و پرورش بر سر به دست آوردن بوسا، خانم معلم خوشگل روستا ادامه دارد و هر کدام با توسل به توانایی های خود در صدد برنده شدن هستند...
● چرا باید دید؟
امیر کوستوریتسا پدیده سینمای شرق اروپا و یوگسلاوی سابق است. متولد ١٩٥٤ سارایه وو که در ١٩٧٨ از دانشگاه FAMU پراگ فارغ التحصیل شده و همزمان با ساختن فیلم های کوتاه شروع به کارگردانی کرده است. پس از ساختن تعدادی فیلم تلویزیونی در ١٩٨١ به همراه دوست و فیلمنامه نویس اش عبدالله سیدران اولین فیلم بلندش دالی بل را به یاد می آوری
؟ را کارگردانی کرد که شیر طلایی ونیز را ربود. از آن روز تاکنون کوستا فیلم های زیادی نوشته، کارگردانی و یا بازی کرده و گاه در ساختن موسیقی آنها نقش داشته است. نمایش هر فیلم او همیشه توام با استقبال هموطنانش، منتقدان و سینما دوستان سراسر جهان بوده است.
به جرات می شود گفت که کوستا سبکی تازه و منحصر به فرد در روایت قصه های سرزمین اش ابداع کرده، چیزی شبیه رئالیسم جادویی که در ترکیب با کمدی منطقه بالکان معجونی غریب را پدید آورده و هنوز هیچ کدام از مقلدانش به گرد پای او نرسیده اند.
کوستاریتسا تا امروز دو بار نخل طلای کن[در کنار جایزه بهترین کارگردانی و جایزه فیپرشی] را به دست آورده، خرس طلایی برلین را برای رویای آریزونا تصاحب کرده، سه بار نامزد سزار بوده و چندین جایزه اصلی جشنواره ونیز را دریافت کرده است. در یک کلام پر افتخارترین فیلمساز اروپای شرقی و بوسنی/هرزه گوین است.
آخرین فیلمش به من قول بده نیز فقط یک کمدی پیکارسک که خنده بر لب های تماشاگر بنشاند، نیست. کوستا در این فیلم وقایع سورئالیستی پس از فروپاشی یوگسلاوی و ظهور طبقه جدید تکنوکرات ها را به سخره می گیرد. کسانی امثال بایو که هنوز از تجارت سکس دست برنداشته، در صدد پیوستن به طبقه بورژوازی جدید هستند.
اما به نظر می رسد که پس از دو دهه و اندی انبان ایده های کوستا ته کشیده و این آخری نیز به نوعی بازیافت تم های چند اثر پیشین است.
اتفاقی که داوران کن نیز متوجه آن شده اند و در یک ژست حمایتی تنها به نامزدی نخل طلا قناعت کرده اند. با این حال فیلم همچون تمامی کمدی های اسلپ استیک کوستوریتسا واجد شور و هیجانی است که شما را وادار می کند تا پایان فیلم با آن همراه شوید.
بازی های همگی خوب است و میکی مانویلوویچ در فاصله کوتاهی پس از درخشش در نقش یک پانداز در ایرینا پالم بار دیگر در نقشی ظاهراً مشابه توانایی های خود را به نمایش می گذارد. البته این بار وجوه کمیک نقش بیشتر و بارزتر است، از تمایل انحراف آمیزش به حیوانات مانند بوقلمون گرفته تا سبیل هایی دو رنگی که خود مایه خنده هستند.
کوستوریتیسا این بار نیز ستایش از زن ها و عشق را فراموش نکرده و از زبان شخصیت هایش می گوید که در دنیا به اندازه کافی عشق وجود ندارد.
چیزی که شخصیت های کارتونی او در هر مقطع سنی نیز نیاز به آن و فقدانش را حتی در قالب تمناهای جنسی به شدت احساس می کنند. پس هم صدا با آخرین فیلم کوستا و شخصیت های فیلمش فریاد بزنید: جنگ نکنید، عشق بورزید! چون زندگی یک معجزه است.

امیر عزتی

منبع : موج نو