مسمومیت (دریافت بیش از اندازه)

شرايط

هيچ واژه يا تشخيص خاصى براى دريافت بيش از نياز پروتئين در افراد سالم وجود ندارد. بدن قبل از بروز مسموميت، از چند طريق مقادير اضافى پروتئين را دفع مى‌کند. اگر گروه آمين سريعاً به اوره تبديل نشود، آمونياک تشکيل مى‌شود، که براى مغز سمى است. بنابراين براى حفاظت از هموستاز، اضافه دريافت پروتئين‌هاى غذائى يا مکمل پروتئين‌ و اسيد آمينه ممکن است جذب نشود و مستقيماً در مدفوع گردد، يا عامل آمين به‌وسيلهٔ کبد جدا شده و از طريق کليه دفع شود، يا ممکن است به کربوهيدرات يا ليپيد تبديل و به شکل چربى در بدن ذخيره گردد.

نشانه‌ها و نشانگان

در هنگام مصرف زياد پروتئين، فعاليت کبد و کليه سالم، بدون اينکه صدمه‌اى ببينند، ظرفيت شگفت‌آورى دارد. اما هنگامى که کبد يا کليه بيمار شوند، کنترل پروتئين اضافى مختل يا غيرممکن مى‌شود. در اين حالت اصلاح مقدار و کيفيت پروتئين جنبه حياتى دارد.

اگر دريافت زياد پروتئين به دليل مصرف زياد گوشت، مرغ، ماهي، شير کامل و پنير تهيه شده از شير کامل باشد، دريافت کل چربي، چربى اشباع شده، کلسترول و کالرى تا حد نامناسبى افزايش مى‌يابد.

هم‌چنين در بررسى‌هاى تحقيقاتى اپيدميولوژيکى يا آزمايشگاهي، بعضى محققين مشاهده کرده‌اند که دفع کلسيم زياد مى‌شود. بدين علت تصور مى‌شود رژيم پر پروتئين ممکن است عامل خطر استئوپروز باشد. طبق نظريهٔ محققين ديگر، دريافت زياد پروتئين به مدت طولانى ممکن است به صدمه‌ديدن کليه منجر شود. هر دو نظريهٔ فوق هنوز در مرحلهٔ بررسى است. هر چند، ظاهراً دريافت زياد پروتئين آثار مفيدى ندارد.

افراد در خطر

اشخاصى که به اشتباه معتقد هستند که پروتئين نسبت به ساير مواد مغذى ارجح است بيشتر در خطر مصرف زياد پروتئين هستند، براى مثال مى‌توان از ورزشکاران (به‌خصوص ورزشکاران پرورش اندام)، افرادى که رژيم‌هاى غذائى کاهش وزن دارند، نوجوانانى که سعى دارند تناسب اندام خود را حفظ کنند و تحت تأثير تبليغات و توصيه‌هاى افراد ديگر قرار مى‌گيرند، نام برد. از نظر اقتصادي، مواد غذائى غنى از پروتئين گران‌قيمت هستند. هنگامى که درآمد محدود باشد، تأکيد زياد بر مصرف پروتئين ممکن است سبب حذف مواد غذائى ديگر که تأمين کنندهٔ کالري، ويتامين‌ها و مواد معدنى مى‌باشند، شود.