حمل و نقل

اولين مرحله جابه‌جائي، گذاشتن پرنده در داخل وسيله نقليه مى‌‌باشد که خطرناک‌ترين مرحله است. مراقبت و به‌کارگيرى روش‌هاى صحيح، خطر را به حداقل مى‌رساند. اولين قدم کوتاه کردن فاصله جايگاه يا پناهگاه با تريلر يا کاميون است. تريلر بايستى مستقيماً در نزديکى پناهگاه يا جايگاه پارک شود. نبايستى هيچ‌گونه فاصله‌اى بين تريلر و زمين و راهرو سوار شدن و زمين وجود داشته باشد زيرا ممکن است انگشت پرنده به داخل آن ليز بخورد. استفاده از گذرگاه شيب‌دار يا تشک فشرده پلاستيکى به اين کار کمک مى‌نمايد.

براى اين کار نياز به چهار نفر مى‌باشد. يک نفر بايد مواظب باز و بسته کردن درها باشد، نفر ديگر پرنده را با پوشش کيسه‌اى مخصوص سر هدايت کند و دو نفر ديگر در دو طرف از پشت و سينه پرنده را به طرف راهرو و به داخل تريلر هدايت مى‌کنند. کمى بلند کردن پرنده موجب مى‌گردد تا به شخص جلوئى لگدى زده نشود. قبل از شروع سفر بايستى کيسه پارچه‌اى را از سر پرنده درآورد.

براى حمل پرندگان مادر از جعبه‌هاى انفرادى تشک‌دار استفاده مى‌شود (مى‌توان با قسمت‌بندى تريلر حمل اسب آن را براى حمل شترمرغ استفاده نمود). چنانچه اين امکانات در اختيار نباشد يک کانتينر با ابعاد ۸/۱ × ۸/۱ متر براى حمل يک جفت پرنده مولد بالغ، يا سه پرنده يکساله يا چهار پرنده ۶ ماهه کافى مى‌باشد. کاميون بايد کاملاً بسته بوده و هيچ‌گونه شکافى در آن وجود داشته باشد زيرا ممکن است سر يا انگشتان از آن بيرون رانده شود. بايستى دور پرنده به خوبى پر شود و هيچ‌گونه گوشه يا لبهٔ تيزى وجود نداشته باشد.

تهويه کافى از ضروريات است. بايستى اجازه تنفس کامل و اخذ اکسيژن کافى را به پرنده داد. فضاى موجود بايستى نه خيلى بزرگ و نه خيلى کوچک بوده و ارتفاع آن کافى باشد. فضاى اضافى باعث افتادن پرنده مى‌گردد و در صورتى‌که چند پرنده دريک کانتينر حمل شوند ممکن است جراحاتى در اثر لگد بعضى از شترمرغ‌هاى ايستاده به شترمرغ‌هاى نشسته به‌وجود آيد.

حمل طولانى بايد در هنگام شب انجام شود و در اين حالت هيچ‌گونه نورى نبايد در کانتينر بوده و توقف طولانى نيز صورت نگيرد. پرندگان بايستى به‌طور مکرر بازرسى شده و رانندگى با دقت و رعايت آسايش براى پرندگان انجام شود.

پياده‌سازى پرندگان از تريلر بايستى به‌طور انفرادى صورت گيرد. به‌منظور جلوگيرى از بالا پريدن پرنده و آسيب به سر، يک دست را بايد در عقب پرنده قرار داد. بعد از پياده شدن، فضاى کافى براى دويدن پرنده بايد وجود داشته باشد.

براى مسافت‌هاى کوتاه مى‌توان پرندگان جوان را به نوعى بسته‌بندى نمود. بدين صورت که از اطراف و پشت پرنده نزديک شده و به آرامى او را به حالت نشسته در مى‌آوريم. پرندگان معمولاً آرام و سر به‌راه بوده و مى‌تواند کيسه را از عقب روى پرنده کشيد و آن را در ناحيه گردن پرنده گره بزنيم. البته بايد کيسه را شل گره زد تا در تنفس اختلال به‌وجود نيايد. به اين طريق پرنده تا يک ساعت مى‌تواند حمل شود. طولانى‌تر شدن مسافرت در اين شرايط تحت فشار ممکن است به ماهيچه‌ها صدمه وارد نمايد.