شعبده رسانه ها

رگبار بی‌وقفه اطلاعات چون بارش گرمسیری، دید را محدود می‌كند، شتاب و عجله به جان می‌ریزد و خیلی چیزهای ریز و درشت را از نظر دور می سازد. استفاده از تعبیر «انفجار اطلاعات» برای توصیف این وضع، بی‌ربط نیست. در وقت بمباران و انفجار، برای هیچ‌كس مجال تأمل، بردباری و تفكر نمی‌ماند
بمباران اطلاعات، بهترین مخفیگاه اطلاعات خاص است. نهان ‌كردن در آشكاری تمام. اشتغال روزمره و گسترهٔ اخبار، به كسی مجال تأمل و پرسش جدی نمی‌دهد. در چنین وقتی است كه زیرك‌ترین و مكارترین اشخاص می‌توانند بی‌آنكه دچار حیرانی وسردرگمی شوند، بریده و جدا از دیگرانی كه جملگی گیج و مات‌اند، به كار و بار ویژه بپردازند؛ بر حجم و گستره بمب‌های خبری بیفزایند و آنگاه در موضعی بلند، جنگ و جدال قبیله‌ها و اشخاص را تماشا كنند و از ته دل به بزرگی بلاهت جمعیتی كثیر بخندند. و این شعبدهٔ بزرگ عصر ماست.
رگبار بی‌وقفه اطلاعات چون بارش گرمسیری، دید را محدود می‌كند، شتاب و عجله به جان می‌ریزد و خیلی چیزهای ریز و درشت را از نظر دور می سازد. استفاده از تعبیر «انفجار اطلاعات» برای توصیف این وضع، بی‌ربط نیست.
در وقت بمباران و انفجار، برای هیچ‌كس مجال تأمل، بردباری و تفكر نمی‌ماند. حتی در چنین وضعی آدمی امكان درك جایگاه و موقعیت استقرار خود را از دست می‌دهد تا چه رسد به امكان كشف علت و عامل انفجار، گسترهٔ ویرانی و یا میزان مرگ و میر افراد.
بمباران اطلاعات همین وضع را ایجاد می‌كند. در حالی كه در گرداب اخبار و اطلاعات غرقیم، بی‌خبریم. از بسیاری جریانات و وقایع غافلیم. دربارهٔ آنها بی‌اعتناییم. جهات را نمی‌شناسیم و دربارهٔ اطلاعات تأمل و تفكر نمی‌كنیم. بنابراین است كه كسی مجال مطالعه و تحلیل و در نتیجه تفكر نداشته باشد. انفجار و بمباران اطلاعات ساده‌ترین طریق سانسور و بی‌خبر نگه‌داشتن است. رگبار اطلاعات، ذهن‌ها را چنان مشوش می‌سازد كه در آن میانه، خبری خاص و واقعه‌ای ویژه مستور می‌ماند. از قدیم گفته‌اند: بهترین محل اختفای اشیاء، آشكار نگه‌داشتن آنهاست. در موضعی پیش چشم، جایی كه هیچ‌كس تصورش را هم نمی‌تواند بكند.
بمباران اطلاعات، بهترین مخفیگاه اطلاعات خاص است. نهان ‌كردن در آشكاری تمام. اشتغال روزمره و گسترهٔ اخبار، به كسی مجال تأمل و پرسش جدی نمی‌دهد. در چنین وقتی است كه زیرك‌ترین و مكارترین اشخاص می‌توانند بی‌آنكه دچار حیرانی وسردرگمی شوند، بریده و جدا از دیگرانی كه جملگی گیج و مات‌اند، به كار و بار ویژه بپردازند؛ بر حجم و گستره بمب‌های خبری بیفزایند و آنگاه در موضعی بلند، جنگ و جدال قبیله‌ها و اشخاص را تماشا كنند و از ته دل به بزرگی بلاهت جمعیتی كثیر بخندند. جمعیتی كه همهٔ بازی‌ها و شوخی‌ها را جدی گرفته و بدان مشغول است و جان و مال خود را رهن آن همه می‌سازد و در مقابل، همهٔ امور جدی را گمان و خیال و شوخی می‌پندارد و از حاشیهٔ آنها می‌گذرد. و این شعبدهٔ بزرگ عصر ماست. شاید از همین روست كه ساكنان امریكا در زمرهٔ ابله‌ترین مردمانند.
در جهان شعبده‌بازان، جدی‌ترین تصمیمات و طرح‌ها با ساده‌ترین و گاه ابلهانه‌ترین شیوه‌ها بیان می‌شوند و مضحك‌ترین موضوعات، باجدی‌ترین شیوه‌ها تبلیغ.
بگذریم...
در میان انبوهی از خبرها، خبری ساده مثل خبر چاپ یك كتاب معمولی و بازاری منتشر شده‌بود:
انجمن جغرافیای ملی امریكا در واشنگتن از نسخه‌ای قدیمی از انجیلی رونمایی كرده است كه تحریر آن به «یهودا» نسبت داده می‌شود. به نوشتهٔ این انجیل، یهودا به خواست عیسی مسیح محل اختفای او را به اطلاع مأموران امپراتوری روم رسانده بود... .یهودا در این انجیل می‌گوید: «مسیح به طور خصوصی از او خواست تا محل حضور او را به رومیان خبر دهد تا به این وسیله زمینهٔ عروج او فراهم شود...».
به همین سادگی كه خبر خوانده می‌شود. بی‌تردید این خبر در نزد جستجوگران شبكه جهانی اینترنت كه خود را مواجه با میلیون‌ها خبر در لحظه‌ای مواجه می‌بینند، از خبر «سهمیه‌بندی بنزین» مهم‌تر نیست. و حتی از معرفی بهترین‌های جشنوارهٔ فیلم كن هم بی‌ارزش‌تر است. خبری در قد و قوارهٔ پیروزی یك تیم دسته سومی فوتبال در شهرستان تنكابن... .
اما حقیقت ماجرا چیز دیگری است. سازی است كه صدایش را بعداً خواهید شنید. طی دو هزار و اندی سال گذشته، كابوس مصلوب ساختن حضرت عیسی مسیح (ع) (بنابر روایت نصاری) به دست رومیان اما با خیانت یكی از حواریون به نام «یهودا اسخریوطی» بنی‌اسرائیل را رها نساخته است. درهٔ وحشتناكی كه هیچ چیز قادر به پر كردن آن و كم كردن میزان خشم و كینه نصاری دربارهٔ بنی اسرائیل به عنوان خائنان به مسیح، پیامبر خدا و سپردن ایشان به تیغ جلادان رومی نبوده است. نباید از خاطر برد كه ظهور مسیح (ع) و حتی جدا شدن پای ایشان از زمین حامل پیام مهم دیگری نیز بود: «دورهٔ فاعلیت دین یهود به سر آمده و مسیحیت آغاز دورهٔ فاعلیت آئینی نو و نسخ آئین پیشین است».
تداوم حیات این خاطره - توطئه مصلوب ساختن حضرت مسیح- و بقای كین نصاری علیه بنی‌اسرائیل، از یك سو تیغ اتهام «پیامبركشی» را همچنان بر گردن این قوم نگه می‌دارد و از دیگر سو، موضوع «ختم و نسخ فاعلیت یهودیت» را در سایهٔ بعثت حضرت مسیح به رخ آنها می‌كشد. دو موضوع مهم كه تمامی حیثیت و بهانه را برای تداوم حیات فرهنگی از بنی‌اسرائیل اخذ می‌كند و البته، در این میان، بیشترین خسارت متوجه «اشرار یهود» می‌شود چه آنها، به بهانه و به اتكای استمرار دورهٔ فاعلیت یهودیت و ضرورت حضور در میدان، جملهٔ پیروان حضرت موسی كلیم‌الله (ع) را بازیچهٔ هوس‌های مزورانه خود ساخته. و مجال سلطه‌جویی خود را در آرزوی دستیابی به سلطه جهانی گسترده كرده‌اند.
طی دو هزار سال گذشته - واسپس بعثت حضرت مسیح‌(ع) - بنی‌اسرائیل بیشترین همّ خود را مصروف مباحث زیر ساخته است:
۱. رفع اتهام پیامبر‌كشی از بنی‌اسرائیل.
۲. پایان بخشیدن به نفرت و كینهٔ مسیحیان از بنی‌‌اسرائیل.
۳. صورت فعال دادن به آیین منسوخ یهود.
۴. استحالهٔ تدریج عموم ملل و فرهنگ‌ها در سایهٔ فرهنگ ماتریالیستی و لذت‌جویی.
در دو نقطه عطف مهم تاریخی، گام‌های بزرگی برای نیل به همه‌ یا بخشی از مقاصد سابق‌الذكر برداشته شده است. گام‌هایی كه بی‌شك جمع كثیری از مردم ساده و صمیمی پیرو آن‌دو آیین از آن بی‌اطلاع‌اند.
• گام اول توسط «پولس قدیس» برداشته شد.
• گام دوم را «مارتین لوتر» برداشت و با هدایت پروتستان‌ها و ایجاد شعبه‌ای جدید در مسیحیت زمینه تولد جریان «مسیحیت یهودی» را فراهم آورد.
• و گام سوم را «انجیل نوظهور یهودا اسخریوطی» برداشته است. همان خبر ساده و معمولی. می‌بینید كه چشم‌ها به سادگی در میان بمباران اطلاعات از خبری مهم غافل می‌شود.
• در این انجیل نوظهور- بخوانید مجعول - یهودا از خود رفع اتهام می‌كند. گناه مصلوب شدن را به گردن مسیح‌(ع) می‌گذارد و خود را مبرا می‌شناسد و در ادامه، بنی‌اسرائیل از اتهام وا می‌رهد.
• مسیحیت وامدار یهودا می‌شود چه، این یهودا است كه با فداكاری به عنوان حواری صادق، مسیح را در رسیدن به مدارج عالی - عروج به آسمان- یاری می‌دهد.
• «تهدید» بنی‌اسرائیل را تبدیل به «فرصت و تحبیب» می‌سازد تا امكان ادامه سیاست و عمل مزورانه «اشرار یهود» فراهم شود. چیزی كه امروز صهیونیست جهانی برای ادامه حیات سلطه‌جویانه بدان نیازمند است.
• زمینه وحدت و یگانگی جهان مسیحی و صهیونیست‌ها را فراهم می‌سازد تا در برابر دشمن واحد، یعنی مسلمین قرار گیرند.
اجازه می‌خواهم عرض كنم امروزه، صهیونیسم بزرگ‌ترین خطر برای مؤمنان به آئین موسی‌ كلیم‌الله است حتی اگر خود این نكته را باور نیاورند.
در عصر انفجار و بمباران اطلاعات، هوشمندانه زیستن بسیار سخت است. از كجا كه امروز یا فردا نامه‌ای از ابن ملجم و یا معاویه و حتی شمر كشف نشود و راز شهادت ائمه دین (ع) را با قرائتی جدید بر ملا نسازد؟... .

منبع:ماهنامه موعود، شماره ۶۶

منبع : خبرگزاری فارس