دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

اسب - Equus


اسب - Equus
سال تولید : ۱۹۷۷
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : الیوت کاستنر و لستر پرسکی
کارگردان : سیدنی لومت
فیلمنامه‌نویس : پیتر شافر، برمبنای نمایش‌نامه‌اای نوشته خودش.
فیلمبردار : آزوالد موریس.
آهنگساز(موسیقی متن) : ریچارد رادنی بنت.
هنرپیشگان : ریچارد برتن، پیتر فرت، کالین بلیکلی، جون پلورایت، هاری اندروز، جنی آگوتر، کیت رید و جان وایمن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۸ دقیقه.


«دکتر مارتین دایسارت» (برتن)، روان‌کاو میانه‌سالی است که روی پرونده «آلن استرنگ» (فرت) کار می‌کند؛ پسر هفده‌ساله‌ای که تاکنون شش اسب را در اصطبلی که کار می‌کند، کور کرده است. برقراری ارتباط با «آلن» سخت است، اما پس از اینکه «دایسارت» ضبط‌صوتی به او قرض می‌دهد تا احساساتش را در خلوت تشریح کند؛ متوجه تربیت پُرتناقض «آلن» در دوران کودکی‌اش نزد مادری به‌شدت مذهبی (پلورایت) و پدری کاملاً ضدمذهبی (بلیکلی) می‌شود. «آلن» تصویر یک اسب را جایگزین شمایل مصلوب می‌کند و آن را می‌پرستد. «خدای اسب» به او اجازه می‌دهد آزاد باشد، از قید و بند جنسی رهانیده شود و در خود آزاری دینی زیاده‌روی کند. هرچه «دایسارت» بیشتر درگیر پروژه «آلن» می‌شود، بیشتر به مشکلات زندگی خودش - ازدواج سرسری و علاقه تفننی‌اش به یونان باستان - پی‌می‌برد. سرانجام «آلن» درباره رابطه‌اش با «جیل میسن» (آگوتر)، دختری که او را برای کار به اصطبل معرفی کرده، صحبت می‌کند؛ اینکه این دو شبی پس از دیدن فیلمی هرزه‌نگار به اصطبل می‌روند. اما «آلن» ناتوان از برقراری رابطه، ابتدا از «خدای اسب» طلب بخشایش می‌کند و بعد اسب‌ها را کور می‌کند. در انتها «دایسارت» پس از آرام کردن «آلن»، درباره نقش دوگانه‌اش به‌عنوان شفادهنده دردها و نابودکننده شور و هیجان با خود کلنجار می‌رود.
* فیلم پُرگفت‌وگوی لومت به لطف بازی فوق‌العاده برتن سرپا می‌ماند و البته موضوع تکان دهنده آن را نیز نباید در این تأثیرگذاری نادیده گرفت. آنچه قطعی است، لومت در برگردان نمایش‌نامه شافر به فیلمی سینمائی، نه ابتکاری به خرج می‌دهد و نه توفیقی حاصل می‌کند. اما موسیقی متن بنت در یادها می‌ماند.