شناگران این بار غرق نشدند

برای شنای ایران رفتن روی سكو یك اتفاق بسیار بسیار بعید بود، اتفاقی كه همانگونه كه پیش بینی می شد رخ نداد و شنا دست خالی از مدال بازگشت البته این اتفاقی نبود كه ناامید كننده باشد چون از قبل هم پیش بینی می شد، اما شنا قبل از سفر قول داده بود كه اتفاق تازه ای در تاریخ شنا رخ بدهد و شناگران ایران در چند ماده از موادی كه شركت می كنند به فینال برسند. دو یا سه مورد فینال برای شناگران پیش بینی شده بود كه دو مورد آن اتفاق افتاد و تیم شنای كشورمان در مواد ۲۰۰*۴ متر آزاد، ۱۰۰*۴ متر مختلط تیمی به فینال رسید و البته آنجا هشتم شد. در دو مورد دیگر هم صدم ثانیه ها مانع شد، یكی در ۱۰۰*۴ متر آزاد و دیگری در ۵۰ متر قورباغه. اما در توزیع مدال ها در میان ۳۸ كشوری كه نماینده شنا به دوحه اعزام كرده بودند تنها پنج كشور صاحب مدال طلا شدند. از ۳۸ مدال طلا ۱۶ مدال به چین و ۱۶ مدال به ژاپن رسید و از جمع شش مدال باقی مانده قزاقستان سه مدال طلا، كره دو مدال طلا، سوریه یك طلا كسب كرد تا مشخص شود كه كسب طلا در بازی های آسیایی چقدر سخت است، در مجموع مدال ها هم اوضاع چندان بهتر نبود و تنها ۷ كشور توانستند مدال كسب كنند در این میان چینی ها تعداد مدال نقره بیشتری از ژاپن كسب كردند و مقام نخست را كسب كردند. به هر شكل در شنا كه حدود ۸۰۰ شركت كننده داشت رقابت فشرده میان نفرات شش، هفت كشور بود. كشورهایی كه در سطح جهان صاحب عنوان هستند مثل چین كه در رده زنان از تیم های مطرح جهان است یا ژاپن و قزاقستان كه قهرمان جهان دارند.
به هر شكل شناگران ایران گرچه در برخی از مواد هنوز مثل قبل بودند، اما در دوحه موارد پیشرفت بسیار خوبی از خود نشان دادند و در جمع ۲۰ شناگر اول آسیا قرار گرفتند و این اتفاقی است كه اغلب رخ نمی داد و نكته قابل توجه این كه در هر ماده حداقل ۳۳ نفر شركت كرده بودند و این تعداد تا ۴۸ نفر هم می رسید كه بیانگر رشد شنای ایران است. به طوری كه مربی هنگ كنگ كه همواره شناگرانش در دوره های قبل از ما پیش بودند به كادر فنی تیم ایران تبریك می گفت كه تا این حد پیشرفت كرده اند. البته نكته ای كه نباید فراموش كنیم این است كه شنای ایران نباید به این هشت تا ۱۲ نفر شناگر در اردوی تیم های ملی خلاصه شود و به رغم جوانی تیم كه اگر مبرز ۲۵ ساله را از آن حذف كنیم میانگین سنی ،۱۶ ۱۸ سال را دارد نیازمند پشتوانه هایی برای شنای ایران هستیم و این نفرات باید از سوی جوانان تازه وارد مورد تهدید قرار بگیرند تا شنا بتواند به وعده خود كه مدال و سكوی بازی های گوانگجو در سال ۲۰۱۰ است جامه عمل بپوشاند در كنار شنا بد نیست اشاره ای هم به شیرجه داشته باشیم كه ۲۲ كشور در مسابقات آن شركت كرده بودند و در نهایت ۳۰ مدال بازی ها میان پنج كشور تقسیم شد. البته غیر از چین كشوری نتوانست طلا بگیرد، حتی از جمع نقره ها هم شش مدال به چین رسید تا چهار نقره و ۱۰ برنز میان چهار كشور دیگر تقسیم شود. این برتری مطلق چینی ها باعث می شود كه كمتر كشوری تمایلی به سرمایه گذاری در این رشته پیدا كند. درست به همین دلیل هم بود كه شیرجه روهای ایرانی از حضور در مسابقات منع شدند. در ادامه به بررسی عملكرد هشت شناگر كشورمان در دوحه می پردازیم.
● محمد علیرضایی
بعد از مسابقه اولش آن قدر به هم ریخته بود كه كسی نمی توانست با او صحبت كند، اما روز دوم بالاخره به حرف آمد «اگر ۱۰۰۰ بار دیگر هم استارت بزنم مثل ۵۰ متر قورباغه دوحه خراب نمی كنم نمی دانم چی شد فقط تا آمدم خودم را روی فرم اصلی برگردانم دیدم مسابقه تمام شده است.» با این حال علیرضایی در جمع هشت شناگر دسته سوم قهرمانی شنای ۵۰ متر قورباغه سوم شد، اما در جمع ۳۴ شركت كننده به رتبه ۱۲ رسید تا نتواند به فینال برسد. جالب این كه اگر او موفق شده بود ركورد خودش را تكرار كند، در فینال حاضر بود و با همان ركورد نفر پنجم آسیا می شد، اما او نتوانست چنین كند و عامل اصلی هم استرس حضور در چنین مسابقات سنگینی بود كه اولین تجربه علیرضایی ۲۱ ساله محسوب می شد. با این حال او در ۱۰۰ متر قورباغه هم نفر دوازدهم آسیا شد و با تیم ۱۰۰*۴ متر مختلط توانست شنا كردن در فینال را تجربه كند.
● حمیدرضا مبرز
یك رتبه پانزدهمی در ۱۰۰ متر پروانه برای او كافی بود، او در ۵۰ متر پروانه و آزاد هم شنا كرد، اما در این دو ماده هم رتبه ای بالاتر از ۱۷پیدا نكرد، هر چند او هم فینال را تجربه كرد با تیم ۱۰۰*۴ متر مختلط به فینال رسید. مبرز ۲۵ ساله شاید برای آسیایی گوانگجو دیگر روی فرم نباشد.
● شاهین برادران
او در بازی های غرب آسیا هفت مدال گرفت البته یكی از آن ها طلایی بود، اما در دوحه به رغم این كه ۱۰ بار شنا كرد، اما تنها دو فینال را تجربه كرد ۲۰۰ و ۴۰۰ متر مختلط، اما در ۲۰۰*۴ متر و ۱۰۰*۴ مختلط توانست به فینال برسد و دو هشتمی در كارنامه اش ثبت كند.
● محمد بیداریان
او یك شناگر استقامتی است، اما در ۱۰۰ متر آزاد گل كاشت و نفر دوازدهم آسیا شد این شاید بهترین نتیجه ایران بعد از دو فینال بود. بیداریان ۱۸ ساله در قالب تیم ۲۰۰*۴ آزاد توانست فینال را تجربه كند.
● پاشا وحدتی
اولین طلایی ایران در شنا در سال ۸۴ نتوانست در دوحه بدرخشد، او در ۵۰ و ۱۰۰ آزاد شنا كرد، به رغم این كه به فینال نرسید، اما نشان داد كه می تواند در آینده به اوج برسد و در مواد سرعتی آزاد برای ایران عنوان كسب كند.
● سهیل آشتیانی
او در مواد استقامتی شنا كرد ۲۰۰ و ۴۰۰ متر آزاد البته رتبه ای در خور كسب نكرد، اما به ته جدول هم نچسبید.
● سعید آشتیانی
۵۰ و ۱۰۰ پروانه و ۴۰۰ متر مختلط او زیر سایه مبرز و برادران بود، اما نتیجه ای در خور خودش گرفت سعید تنها ۱۷ سال دارد.
● امین نوشادی
او در ۴۰۰ متر آزاد شنا كرد، اما در ۲۰۰*۴ متر تیمی یكی از مردان ایران در فینال بود.
● رده تیمی
تیم های ۱۰۰*۴ مختلط ۲۰۰*۴ آزاد ما به فینال رسیدند و در فینال هشتم شدند. تیم ۱۰۰*۴ متر آزاد نیز تنها با ۰۳/۰ ثانیه اختلاف با هنگ كنگ تیم نهم آسیا شد. نماینده كشورمان تنها یك نوك انگشت كم آورد و سومین فینال ایران قطعی نشد.

حمیدرضا افتخاری

منبع : روزنامه جوان