جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

ونزوئلا: خلقی زیر آتش!


ونزوئلا: خلقی زیر آتش!
فیدل کاسترو: امروزه پیچیده ترین رسانه ای را که تکنولوژی به وجود آورده است، برای کشتن انسان ها و فرمانبردار یا نابود کردن خلق ها، برای فروکردن بازتاب های پاکسازی شده در ذهن توده ها، و برای تبلیغ مصرف گرایی به کار می گیرند، و از همهٔ منابع ممکن و در دسترس برضد مردم ونزوئلا، با هدف نابود کردن افکار و عقاید بولیوار و مارتی، استفاده می کنند.
در دشوارترین روزهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشدید محاصرهٔ اقتصادی، کوبا روابط نزدیکی با دولت بولیواری ونزوئلا برقرار کرد. تبادل کالا و خدمات بین دو کشور در عمل از صفر به بیشتر از هفت میلیارد دلار در سال رشد کرد که منافع اجتماعی و اقتصادی بزرگی را برای هر دو کشور دربرداشت.
ونزوئلا، که مردمش از [سیمون] بولیوار افکار و عقایدی را به ارث بردند که جلوتر از عصر خود بودند، امروز در مقابل دیکتاتوری جهانی‌ای قرار گرفته اند که هزار بار قوی‌تر از قدرت استعماری اسپانیا و جمهور نوبنیاد ایالات متحد است، که از طریق «مونرو» [پنجمین رییس جمهور آمریکا بین ۱۸۱۷ تا ۱۸۲۵م] حق مالکیت خود بر منابع طبیعی قارهٔ آمریکا و دسترنج مردمش را اعلام کرده است [اشاره به اصل مونرو مبنی بر "دست اروپاییان از آمریکای مرکزی و لاتین کوتاه"، که هدفش استیلاجویی ایالات متحد بر کشورهای این قاره بود.]
[خوزه] مارتی این نظام بی رحم را تقبیح کرد و آن را یک هیولا خواند؛ هیولایی که خودش درون آن زندگی کرده بود. روح انترناسیونالیستی مارتی بهتر از همه جا و به درخشندگی در نامه ای دیده می شود که به خاطر مرگش در جنگ ناتمام ماند.
در آن نامه، او هدف مبارزهٔ بی امانش را برای همگان آشکار کرد: «...من هر روز زندگی ام را به خاطر کشور و وظیفه ام به خطر می اندازم. تا آنجا که من می فهمم و شهامتش را دارم که به آن عمل کنم، این وظیفهٔ من است تا به موقع، و تا زمان استقلال کوبا، جلوی پیشروی ایالات متحد آمریکا در هندغربی [کاراییب] و دست اندازی‌اش را به سرزمین های دیگر ما در آمریکا – با استفاده از این نیروی اضافی – بگیرم.»
بیهوده نبود که مارتی در یکی از شعرهایش، ساده چنین گفت: «آرزو دارم که سرنوشتم را با سرنوشت فقرای این کرهٔ خاکی گره بزنم.» بعدها، او قاطعانه اعلام کرد که «وطن بشریت است.» پیامبر استقلال ما یک روز این طور نوشت: «بگذارید ونزوئلا مرا برای خدمت فراخواند: من پسر او هستم.»
امروزه پیچیده ترین رسانه ای را که تکنولوژی به وجود آورده است، برای کشتن انسان ها و فرمانبردار یا نابود کردن خلق ها، برای فروکردن بازتاب های پاکسازی شده در ذهن توده ها، و برای تبلیغ مصرف گرایی به کار می گیرند، و از همهٔ منابع ممکن و در دسترس برضد مردم ونزوئلا، با هدف نابود کردن افکار و عقاید بولیوار و مارتی، استفاده می‌کنند.
امپراتوری [آمریکا] شرایط مساعدی را برای خشونت و برخوردهای داخلی ایجاد کرده است. در دیدار اخیر چاوز در ۳۰ آبان گذشته (۲۱ نوامبر)، من خیلی جدی با او در مورد خطر ترورش صحبت کردم، چرا که او همیشه در اتوموبیل روباز رفت و آمد می کند. این را از روی تجربهٔ خودم گفتم که به عنوان یک مبارز مسلح، استفاده از سلاح خودکار و دوربین تلسکوپی را آموزش دیده ام؛ من هم پس از پیروزی [انقلاب] هدف نقشه های ترور مستقیم و غیر مستقیمی قرار داشتم که از سال ۱۹۵۹ به بعد [سال پیروزی انقلاب کوبا] در دستور کار تقریباً همهٔ دولت های آمریکا بوده است.
دولت بی مسئولیت امپراتوری حاضر نیست حتی یک دقیقه هم به این فکر کند که ترور رهبر ونزوئلا، یا به راه انداختن یک جنگ داخلی در آن کشور، به علت وجود مخازن عظیم هیدروکربن [نفت] در آن کشور، منجر به انفجار اقتصاد جهانی شدهٔ دنیا خواهد شد. چنین شرایطی در تاریخ بشر بی سابقه بوده است.
در دشوارترین روزهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشدید محاصرهٔ اقتصادی آمریکا علیه ما، کوبا روابط نزدیکی با دولت بولیواری ونزوئلا برقرار کرد. تبادل کالا و خدمات بین دو کشور در عمل از صفر به بیشتر از هفت میلیارد دلار در سال رشد کرد که منافع اجتماعی و اقتصادی بزرگی را برای هر دو کشور در بر داشت.
امروزه ونزوئلا تامین کنندهٔ اصلی سوخت مورد نیاز داخلی ماست، چیزی که به علت کمبود نفت خام سبک، ظرفیت ناکافی تصفیه، قدرت آمریکا، و جنگ هایی که این کشور برای تصرف ذخایر نفت و گاز جهان به راه انداخته است، به دست آوردنش از منابع دیگر بسیار دشوار است.
افزون بر بهای زیاد انرژی، قیمت مواد غذایی هم زیاد شده است، چرا که سیاست امپراتوری بر آن شده است که به منظور تامین سوخت اتوموبیل های بنزین خورهٔ آمریکا و سایر کشورهای صنعتی، خوراک به بنزین تبدیل شود.
پیروزی رأی «آری» در دوم دسامبر کافی نخواهد بود [اشاره به همه پرسی ۱۱ آذر برای تغییر قانون اساسی ونزوئلا که رأی کافی نیاورد]. به احتمال، هفته ها و ماه های بعد از آن تاریخ برای بسیاری از کشورها، از جمله کوبا، بی نهایت دشوار خواهد بود؛ تازه اگر تا آن زمان ماجراجویی های امپراتوری [آمریکا] کرهٔ زمین را به یک جنگ اتمی نکشانده باشد، آن طور که رهبرانشان اقرار کرده اند.
هم میهنان ما مطمئن باشند که من وقت کافی داشته ام که در مورد این مسایل به تفصیل بیندیشم و تعمق کنم.
فیدل کاسترو
برگردان: آذین داد
منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه