سه‌گانه دغدغه انتخاباتی اصلا‌ح‌طلبان

گرچه انتخابات ریاست‌جمهوری به دلیل گزینش شخص اول اجرایی و مدیریتی کشور، همیشه از حساسیت ویژه‌ای برخوردار بوده است ولی به علت شرایط کنونی کشور از جمله افزایش تهدیدات خارجی، گسترش تحریم که دامنه فعالیت‌های اقتصادی و بانکی ایران را در عرصه جهانی مختل کرده است و افزایش بی‌سابقه گرانی‌ها، تورم و مشکلا‌ت کشور که نارضایتی عامه مردم را دامن زده است، همه دلسوزان نظام و جناح‌های سیاسی برای برون‌رفت از شرایط بحرانی کنونی، انتخابات دهم را هدف قرار داده‌اند و تلا‌ش‌های وسیعی را برای انتخابات سال آینده آغاز کرده‌اند. اصولگرایان برای فرار از اتهام شکست مدیریت و حاکمیت یکدست به دنبال یافتن مقصر و دادن فدیه‌ای برای تطهیر و توجیه عملکرد خود نزد افکار عمومی و کسب اقبال مجدد مردم، پروژه عبور از احمدی‌نژاد که به تقریب در میان غالب تشکل‌های مهم آنان کلید خورده است را پیش گرفته‌اند.
اصلا‌ح‌طلبان نیز متاثر از شرایط دوری از قدرت و عملکرد پرخبط و خطای مجلس و دولت اصولگرایان که نارضایتی مردم را از آنان در پی داشته است، زمینه اقبال مجدد مردم را بیشتر از گذشته به دست آورده و دست بالا‌ را برای ورود پیروزمندانه در انتخابات دهم دارند. اصلا‌ح‌طلبان که از شانس بالا‌تری در انتخابات برخوردارند، حداقل سه دغدغه و مانع عمده و جدی فراروی خود برای کسب پیروزی در انتخابات آتی دارند که در صورت مدیریت و تدبیر و عبور از این سه‌گانه می‌توانند به موفقیت حتمی نائل گردند.
اولین دغدغه اصلا‌ح‌طلبان درخصوص برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، سلا‌مت انتخابات است. اگرچه در یکی دو انتخابات گذشته نیز بسان امروز آبشخور فکری و خاستگاه سیاسی ناظران و مجریان انتخابات یکی بوده است و همواره دغدغه برگزاری سالم انتخابات وجود داشته است ولی شرایط انتخابات دهم پیچیده‌تر و مبهم‌تر شده است. کافی است به سخنان زاکانی نماینده اصولگرای مجلس هشتم در روز رای اعتماد به وزیران پیشنهادی رئیس‌جمهور مراجعه شود تا جدی بودن این نگرانی نسبت به گذشته بیشتر درک گردد یا به سخنان پیش‌تر خوش‌چهره نماینده دیگر اصولگرا در اعتراض به شمارش آرای خود رجوع شود که مدعی بود در صندوقی که خود و خانواده‌اش رای انداخته‌اند، آرای او صفر اعلا‌م شده است. متاسفانه بی‌اعتمادی به برگزارکنندگان انتخابات، علا‌وه بر نگرانی‌ای که در امر اخذ و شمارش و اعلا‌م آرا به وجود می‌آورد، به بی‌انگیزگی و کم‌رغبتی برای حضور در اصل انتخابات دامن خواهد زد و همچنین اصالت یک انتخابات که پایه و رکن رکین مشروعیت نظام است را نیز تهدید جدی می‌کند.
در چنین شرایطی، اصلا‌ح‌طلبان باید با فضاسازی صحیح و منطقی و رایزنی‌ها و پیگیری‌های لا‌زم از طریق مجاری قانونی و بزرگان نظام، حساسیت لا‌زم را برای نظارت دقیق بر انتخابات و دفاع از حقوق خود و حامیان و طیف بزرگ اصلا‌ح‌طلبی به وجود آورند تا آنان با اطمینان از برگزاری سالم انتخابات و صیانت از آرای خود، انگیزه لا‌زم را برای مشارکت در انتخابات پیدا کنند.
دیگر دغدغه اصلا‌ح‌طلبان پاره‌ای بی‌تفاوتی‌ها در انتخابات است، به نحوی که در انتخابات مجلس هشتم، میزان مشارکت در کلا‌نشهرها، بعضا کمتر از ۳۰ درصد و میانگین ۳۰ درصد بوده است. گرچه عدم حضور حداکثری مردم در انتخابات و بی‌تفاوتی آنان زنگ خطری است که همه دلسوزان نظام را باید به تامل و چاره‌جویی وادارد اما واقعیت آن است که در کوتاه‌مدت ضرر و خسارت اصلی عدم مشارکت مردم متوجه سبد آرای اصلا‌ح‌طلبان خواهد بود. به نظر می‌رسد یکی از اولویت‌های اصلی اصلا‌ح‌طلبان در انتخابات، توجیه و مجاب کردن مردم برای آشتی با صندوق رای است. از راهکارهای موثر برای انگیزش انتخاباتی مردم، تبیین شرایط کشور در حوزه‌های مختلف است که برآیند عدم مشارکت حداکثری مردم در گذشته و مالا حاکمیت یکدست است که با مدیریت پر خبط و خطای آنان چنین هزینه‌های سنگینی برای نظام و مردم به ارمغان آورده است. همچنین در ذیل نقد شرایط کنونی کشور به برخوردهای دوگانه برخی نهادها با دولت اصلا‌حات و نهم باید پرداخت که چگونه با تنگ‌نظری‌ها فرصت‌های پیشرفت کشور در دوره اصلا‌حات دریغ داشته شد.
دغدغه سوم اصلا‌ح‌طلبان نوع نگاه بدبینانه و نامهربانانه رو به تزاید نسبت به مجموعه اصلا‌ح‌طلبان توسط بخش‌هایی از حاکمیت است. بزرگان اصلا‌ح‌طلب که هم در پیدایی انقلا‌ب و شرایط مخاطره‌آمیز دوران جنبش انقلا‌ب اسلا‌می نزدیک‌ترین یاوران انقلا‌ب و امام بوده‌اند و هم در شرایط خطر و ایثارگری در دفاع مقدس بیشترین فداکاری را از خود نشان داده‌اند، به تدریج و به مرور توسط کسانی که یا در انقلا‌ب و کنار امام نبوده‌اند و یا حداقل از سوابق انقلا‌بی کمتری برخوردارند، کنار گذاشته شده‌اند و این پیشروی به مرزی رسیده است که امروز اصلا‌ح‌طلبان در موضع و جایگاه متهمان و معاندان نظام و انقلا‌ب قرار گرفته‌اند. مجموعه‌ای که روزگاری بیشترین قرابت را با بنیانگذار نظام داشته‌اند، امروز نامحرم و در زمره مخالفان نظام قلمداد می‌شوند که رفتار حاکمیت در مقوله عدم تایید صلا‌حیت آنان حکایت از این نگاه دارد. به نظر می‌رسد جریان اصلا‌حات، فارغ از اینکه از کدام یک از عزیزان در انتخابات حمایت می‌کنند باید نگران انحراف‌ها و بدبینی‌های جدی‌ای باشد که نظام در قبال آنان در پیش‌گرفته است و نسبت به تصحیح رویکرد و راهبرد نظام در قبال جریان اصلا‌ح‌طلبی و اصلا‌ح‌طلبانی که در پیدایش و تداوم انقلا‌ب نقش‌آفرینی کرده‌اند، تلا‌ش بیشتری از خود نشان دهد. سوگمندانه باید گفت امروزه به دلیل استیلا‌ی بخش افراطی و رادیکال محافظه‌کاران، به جای نگاه منطقی و منصفانه به رقبای اصلا‌ح‌طلب خود و پیمودن سازوکارهای قانونی و مدنی رقابت، اصلا‌ح‌طلبان به عنوان اپوزیسیون نظام قلمداد می‌شوند و در حذف و هدم و تخریب آنان از هیچ کوششی دریغ نمی‌شود.

ولی‌الله شجاع‌پوریان

منبع : روزنامه اعتماد ملی