وارینر، رکورد جهانی جانسون را می خواهد

جره می وارینر امریکایی بدترین وقت را برای قبول نخستین شکست هایش طی سال های اخیر انتخاب کرده، زیرا کمترین فاصله را تا المپیک بیست و نهم در پکن داریم، اما قهرمان دوره گذشته المپیک و فاتح مدال های طلای هر دو دوره آخر مسابقات دو و میدانی قهرمانی جهان در «دو»ی ۴۰۰ متر مردان هنوز هم معتقد است که مدعی اول این ماده در چین خواهد بود و به آن چه می طلبد، خواهد رسید.
وارینر ۲۵ ساله قبل از این که روز ۱۲ خرداد امسال در تورنمنت گراندپری دو و میدانی برلین به هموطنش لاشاون مریت ببازد ۹ مسابقه متوالی ۴۰۰ متر را فتح کرده و برای مدتی حدود ۳ سال در این «دو» بی شکست مانده بود. فقط یک هفته بعد از آن وارینر در اسلو بهترین زمان امسال برابر با ۴۳‎/۹۸ ثانیه را به ثبت رساند، اما مریت آن روز در صحنه حاضر نبود.
آن گاه در روز ۱۴ تیر امسال در رقابت های انتخابی تیم ملی دو و میدانی امریکا در یوجین مرکز ایالت اوره گون این کشور، مریت فقط برای دومین بار طی ۱۴ دوئل بین او و وارینر، بر این رقیب ویژه پیروز شد، ولی در ادامه سریال مبارزات این دو، وارینر در تورنمنت گولدن لیگ پاریس در روز ۲۸ تیر مجدداً بر مریت غلبه کرد.
● بهتر و بیشتر
در پی این همه کش و قوس، وارینر می گوید: «من را هنوز شانس دار اول بدانید. چون المپیک را در پیش داریم. من بهتر و بیشتر ازمریت و سایر رقبا می دانم که آنجا چه خبر است و برای رسیدن به پیروزی چه باید کرد و راههای نیل به آن چیست و آنها در این زمینه پختگی مرا ندارند. فقط کافی است دو شکست اخیر را ازیاد ببرم و دوباره به پا خیزم و همین مسئله نیز به اندازه کافی برای من انگیزه بخش است. باید روی بعضی موارد کار کنم. اما می دانم که کدام چیزها و کدامین تاکتیک ها.»
وارینر چندی پیش ازمربی طولانی مدت خود کلاید هارت بر سر مسائل مالی و اختلافات اقتصادی جدا شد و هارت که پیشتر مایکل جانسون هموطن معروف وارینر و رکورددار دوهای ۲۰۰ و ۴۰۰ متر را تمرین می داد، به اردوی مریت گرایش یافت و مربی وی شد و همین مسئله رقابت بین دو دونده را صد درجه شلوغ تر و عناد نامحسوس بین آنها را به وضوح بیشتر کرده است. مریت در کمترین فاصله تا شروع دوره جدید (۲۰۰۸) بازی های المپیک می گوید: «بله، من منکر این نیستم که وارینر تا به حال مرد شماره یک این دو بوده و قهرمان المپیک قبلی هم محسوب می شود، ولی امسال، سال دیگری است و حالا من می خواهم پیشتاز باشم و تلاش و تمریناتم نیز در همین راه بوده است.»
● غیر قابل پذیرش
سال پیش در فینال «دو»ی ۴۰۰ متر مسابقات دو و میدانی قهرمانی جهان در اوزاکای ژاپن، وارینر بر مریت کاملاً فایق آمد و همان مسئله دونده بازنده را به تلاش بیشتری واداشت تا بتواند با غلبه بر وارینر، خودش در صدر بایستد. مریت در تأیید همین نکته می گوید: «من از زمان رقابت های جهانی ۲۰۰۷ در حال تمرین شدید بوده ام تا بتوانم به صدر جدول بهترین های این رشته صعود کنم. بیش از آن تمرین کرده ام که بپذیرم باز هم فقط نفر شماره ۲ باشم و چنین ایده ای دیگر برایم قابل پذیرش نیست.»
جانسون که پس از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و کسب چندین و چند مدال طلا و نقره المپیک و پیکارهای جهانی و حاکمیت بر «دو»های ۲۰۰ و ۴۰۰ متر طی سال های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۰ اعلام بازنشستگی کرد و اینک مدیر برنامه ها و مشاور وارینر است، در برآورد فنی خود نسبت به واقعه شکست شاگردش در برابر مریت در فینال مسابقات انتخابی تیم ملی امریکا برای المپیک پکن معتقد است که وارینر در لحظات شروع و بخش های اولیه مسابقه بیش از حد به مریت اجازه دور شدن و فاصله گرفتن از خود را داد و درنتیجه وقتی در پیچ آخر قصد کرد که وی را بگیرد و جبران مافات کند، دیگر دیر شده بود. او می گوید: «بر اثرتعلل او مریت قدری بیش از اندازه از وی فاصله گرفت و پس از آن هر چه کوشید به وی نرسید. وارینر عادت دارد که در نقاط مشخصی از مسیر سرعت بگیرد و نوع گام برداشتن وسریعتر شدن وی در مترهایی خاص از مسیر کاملاً واضح و بارز است، اما اتفاقی که این بار افتاد و شروع انفجاری مریت مجال تمرکز را از وارینر گرفت و او دیگر نتوانست به مسئله ای که گفتم فکر کند و تمام حواس اش را فقط روی سریعتر دویدن گذاشت و نه یک دویدن معقول و با همان ریتم انفجاری حساب شده اش.»
● فوق العاده سریع
کلاید هارت مربی دیروز وارینر و «کوچ» کنونی مریت مایل نیست فرد پیروز رقابت دو دونده فوق را در المپیک پیش بینی کند ولی بر این نکته مصر و معتقد است که مریت می تواند قطعاً پایه و دلیل برپایی رقابتی بزرگ بین خودش و وارینر بر سر تصاحب مدال طلا و تعیین تکلیف «دو»ی ۴۰۰ متر باشد و پیکار این دو، نبردی بسیار جالب در «پکن ۲۰۰۸» خواهد بود. مریت بخصوص در مترهای آخر مسیر فوق العاده سریع می دود و حالا که در این مورد به حد تکامل و نهایت سرعت خود رسیده و نوع گام برداشتن مؤثر در مترهای واپسین را به خوبی بلد است، امکان پیروزی اش در هر مسابقه بیشتر از گذشته شده است و حداقل قضیه این است که او در المپیک به هیچ وجه میدان را به آسانی به وارینر نخواهد سپرد.»
● بسیار نزدیک
وارینر معتقد است که زمان های حاصله او و مریت و هر آنچه در فینال «دو»ی ۴۰۰ متر المپیک پکن حادث خواهد شد، به رکورد جهانی ۴۳‎/۱۸ ثانیه ای مایکل جانسون در این ماده که به سال ۱۹۹۹ در «سه ویا»ی اسپانیا حاصل آمده، بسیار نزدیک خواهد بود و شاید از آن هم فراتر رود. بهترین زمان شخصی وارینر برابر با ۴۳‎/۴۵ ثانیه است که سومین زمان برتر این رشته در تاریخ به حساب می آید. او این حدنصاب را تابستان سال پیش دراوزاکای ژاپن به ثبت رساند تا برای دومین بار متوالی مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان را در رشته تخصصی اش کسب کند.
وارینر می گوید: «فکر می کنم به چیزی بین ۴۳‎/۱۰ تا ۴۳‎/۲۰ ثانیه برای فتح این رشته در المپیک نیاز باشد و شاید به «۴۳ ثانیه تمام» برسیم که در آن صورت رکورد جانسون را خواهیم شکست. این چیزی است که من در هر جلسه تمرینی خود روی آن کار می کنم. با این اوصاف مجبورم بهترین مسابقه ممکن را پشت سر بگذارم و سریعترین نمایش را داشته باشم. اضافه بر این باید انرژی و قدرتی بیش از همیشه را درخود متمرکز کرده و به کار گیرم و به لحاظ نیروی جسمانی هم کم نیاورم. چیزی که مرا به بیشترین تحرک وامی دارد، میل به تکرار عنوان قهرمانی دوره قبلی ام است و همین مسئله انگیزه ای بزرگ است و من عاملی مؤثرتر از این را سراغ ندارم. البته رکورد شکنی و بهبود بخشیدن رکورد جانسون هم برای من مهم است و به آن نیز می اندیشم، زیرا می دانم این درچارچوب قدرت من هست. من مایلم نخستین نفری باشم که به زمانی زیر ۴۳ ثانیه و مثلاً ۴۲‎/۹۸ و یا ۴۲‎/۹۵ ثانیه در این ماده می رسم و هر روز که پا به پیست می گذارم و تمرین می کنم، با چنین هدفی است. این اتفاقی است که حتی اگر از من سرنزند، دیر یا زود از سوی دیگران تحقق خواهد یافت و چیزی است که در روند این ورزش شکل خواهد گرفت.»
● یک احتمال
به اعتقاد وارینر احتمال این که هر ۳ سکوی «دو»ی ۴۰۰ متر المپیک پکن از آن امریکایی ها شود، زیاد است و این اتفاقی است که در المپیک قبلی و مسابقات قهرمانی جهان سال پیش هم رخ داده است. وارینر می گوید: «زمان های حاصله ما در سال جاری و ماه های اخیر سریع و مناسب بوده و پیروزی جالبی را برای ما در پکن گواهی می دهد و تا زمانی که چنین بدویم و این فرم را داشته باشیم، ایستادن ما روی هر ۳ سکوی پکن امکانپذیر است. هرچند که پیروزی ام بر مریت و تجدیدطلای ۴ سال پیش من امری ضروری تر، لااقل از دیدگاه خودم است!»

وصال روحانی ‎/ منبع: IAAF

منبع : روزنامه ایران ورزشی