زندگی هوشمندانه در اکنون

بی تردید هیچ کس دوست ندارد به او بگویند تنبل حتی آدم های تنبل! چنان چه موافق باشید از همین ابتدا مقاله را با این عبارت پرسشی آغاز کنیم: آیا شما اهل سستی و کشتن وقت هستید؟ چنان چه پاسختان مثبت است این احتمال همواره وجود دارد که شما نخواهید با فشارهای حاصل از زندگی اهمال کارانه سر کنید. ممکن است بیشتر کارها را در حالی که میل به انجامشان دارید به تاخیر بیندازید و به دلایل گاه ناشناخته به طفره رفتن و تعلل ورزیدن ادامه دهید و این روند از جنبه های بسیار خسته کننده زندگی است و اگر شما به سختی گرفتار این حالت باشید کمتر روزی می گذرد که نگویید: می دانم باید آن کار را سامان دهم اما باشد برای بعد! گناه این نقطه ضعف را به سادگی نمی توان به گردن عوامل بیرونی انداخت. به تاخیر انداختن ها و تعلل ورزیدن ها و احساس گناه ناشی از آن به تمامی به خود شما بستگی دارد. اکنون چند نمونه از سستی و تنبلی رایج:
▪ ادامه دادن به حرفه ای که امکانی برای رشد و پیشرفت ندارد.
▪ اصرار و ابرام بر حفظ روابطی که نابسامان شده است. مجرد ماندن فقط به امید این که اوضاع بهتر خواهد شد.
▪ خودداری از کوشش در حل مشکلاتی که در روابط مختلف پیش می آیند، مشکلاتی مانند خجالت و یا ترس. به جای این که اقدامی سازنده به عمل آورید فقط منتظر می مانید تا اوضاع خود به خود بهبود یابد.
▪ بی اعتنایی به عاداتی نظیر سیگار، قرص های آرام بخش و یا حتی مواد مخدر. به خود می گویید: هر وقت آمادگی اش را داشتم آن را ترک می کنم. در حالی که می دانید به تاخیر انداختن این کار به سبب تردیدی است که نسبت به توانایی خود دارید.
▪ به تاخیر انداختن کارهای سخت و یا به ظاهر کم اهمیت مانند نظافت منزل.
▪ طفره رفتن از رویارویی با دیگران مثلا یک شخص بلندپایه، یک دوست یا ماندن در انتظار فرصت مناسب و کم کم به این نتیجه می رسید که چنین برخوردی لازم نیست .در عین حال ممکن است این رویارویی روابط شما را یا کیفیت خدمات را بهبود بخشد.
▪ تصمیم به شروع رژیم غذایی مناسب از فردا یا هفته بعد البته چون به تعویق انداختن از رژیم گرفتن آسان تر است؛ همواره به خود و یا دیگران می گویید: از فردا حتما رژیم می گیرم و البته فردایی که هیچ وقت نخواهد آمد.
▪ به تاخیر انداختن کارها به بهانه خواب یا خستگی.
▪ خستگی و بهانه، احساس کسالت و ملال و مریض شدن تقریبا شیوه های عالی برای تعلل ورزیدن است.
● ریشه های اهمال کاری و سستی
ریشه اهمال کاری و سستی کردن را می توان در خودفریبی و گریز از پذیرش مسوولیت دانست. در این جا مهم ترین بازده های مسامحه کاری را برمی شمریم:
۱) به تاخیر انداختن هر کاری به شما این امکان را می دهد تا از فعالیت های ناخوشایند بگریزید.
۲) تا هنگامی که به تعلل ورزی خود ادامه
می دهید می توانید پیوسته همان گونه که هستید باقی بمانید.
۳) با احساس ملال، کسی یا چیزی را مسبب اندوه خود دانسته و سرزنش می کنید تا مسوولیت را از دوش خود بردارید و متوجه امر کسالت بار بیرونی کنید.
۴) با انتظار بهتر شدن اوضاع می توانید بنشینید و جهان پیرامونتان را به خاطر اندوه خود سرزنش کنید غافل از این که اوضاع هیچ گاه به نفع شما تغییر نمی کند و این یک شیوه عالی برای پرهیز از کار کردن است.
۵) با دوری گزیدن از فعالیت هایی که مستلزم ریسک و خطر است برای همیشه از احتمال شکست دوری می کنید.
۶) همواره آرزو می کنید تا خواسته هایتان خود به خود برآورده شوند.
۷) ابراز همدردی دیگران و دلسوزی شخص خودتان را طلب می کنید تا به خاطر احساس اضطراب شما که ناشی از انجام ندادن کارهایی است که نتوانسته اید بکنید، همواره دلسوزتان باشند.
۸) با پرهیز از کار می توانید از موفقیت فرار کنید در نتیجه از احساس آدم خوب و لایق بودن و پذیرش مسوولیت هایی که موفقیت به همراه دارد نیز دوری خواهید کرد.
تا دیر نشده اهمال و سستی را کنار بگذارید!
▪ یک روز تصمیم بگیرید که صرفا به زمان حال بیندیشید و بکوشید فقط پنج دقیقه صرف انجام کاری که می خواهید بکنید و در همین فاصله کوتاه از به تعویق افتادن آنچه سبب ارضای خاطرتان می شود بپرهیزید.
▪ بنشینید و شروع به کاری کنید که به تاخیر انداخته اید مانند نوشتن یا خواندن کتابی که قصد داشته اید. خواهید دید که سستی شما هیچ توجیه قانع کننده ای نداشته زیرا به محض این که تعلل را کنار بگذارید، دست زدن به کار دلخواه را به احتمال زیاد دلپذیر و لذت بخش خواهید یافت.
▪ وقت مشخصی را معین کنید و این وقت را منحصرا به انجام کاری که به تاخیر انداخته اید، اختصاص دهید.
▪ خود را مهم تر از آن بدانید که با اضطراب درباره کارهایی که باید به انجام برسانید زندگی کنید. به خاطر بسپارید مردمی که خویشتن را دوست دارند به خود احترام می گذارند.
▪ لازم است زمان حال را با دقت بررسی کنید و ببینید اکنون از چه چیزی دوری می کنید. به تاخیر انداختن سبب نگرانی نسبت به امری در آینده می شود و این نگرانی جانشین زمان حال شما می شود.
▪ سیگار را ترک کنید … همین حالا رژیم غذایی متناسب را شروع کنید. تنها چیزی که مانع شما می شود خود شما و انتخاب های بیمارگونه ای است که به عمل آورده اید زیرا قدرت خودتان را باور نداشته اید. خیلی ساده است فقط عمل کنید.
▪ موشکافانه به زندگی تان نگاه کنید اگر می دانستید فقط یک سال دیگر زنده خواهید بود آیا همین رویه را ادامه می دادید؟
▪ در به عهده گرفتن کاری که از آن پرهیز دارید شجاع باشید. یک عمل شجاعانه می تواند همه ترس های شما را از بین ببرد. دیگر به خود نگویید که عملکردتان باید خوب باشد.
▪ اگر واقعا دلتان می خواهد دنیا تغییر کند، گلایه و شکایت نکنید. کاری بکنید به جای این که لحظه های خود را با انواع نگرانی های اختلال آمیز نسبت به کارهای عقب مانده بگذرانید، با این نقطه ضعف فلاکت بار مبارزه کنید و مدام در لحظه و اکنون زندگی کنید و یک فرد عمل کننده باشید نه آرزومند یا امیدوار و یا حتی منتقد!

ماندانا شاه اویسی

منبع : روزنامه جوان