بهار را دریابیم

بهار، آیتی از آیات صنع الهی است. طبیعت، با چهره شاداب آرام آرام به استقبال دل های باصفا و پر از معرفت و محبت می آید و سال که نو می شود صفحه ای جدید در دفتر عمر ما گشوده می شود.
اگر اهل دل باشیم و بتوانیم «خط خدا» را بخوانیم، برگ برگ درختان هم اوراق سبز کتاب معرفت و شاهدی بر حیات پس از مرگ و برهانی بر رستاخیز است. به قول شاعر:
گل، دفتر اسرار خداوند، گشوده است
صحرا ورق تازه ای از بند گشوده است
تقریر ادیبانه برهان معاد است
فصلی که نسیم از پی اسفند گشوده است
با شاداب شدن طبیعت و نو شدن سال، به ما پیام می رسد: سال تحویل شد، شما هم متحول شوید. درختان از خواب زمستانه بیدار شدند، شما هم بیدار شوید. طبیعت تازه شد، شما هم نو شوید.
بهار آمد، شما هم بهاری شوید، مبادا از بهار و طبیعت عقب بمانید. مبادا تقویم ها که عوض می شود، شما عوض نشوید!
چه زیباست که در کنار «تحویل سال» شاهد «تحول حال» هم باشید، حیف نیست که «سال» عوض شود ولی «حال» ما عوض نشود.
چه خوب است با کنار گذاشتن «تقویم کهنه» رفتار ناپسند گذشته را هم کنار بگذاریم.
آلودگی، تنها در لباس و فرش و پنجره و لوازم زندگی نیست، دل هم گاهی آلوده می شود، زندگی هم گاهی احتیاج به تمیز کردن دارد.
سال که نو می شود خانه تکانی می کنیم، چه بهتر که دل را هم گردگیری و از غبار کینه و حسد و قهر و جدایی تمیز کنیم و در دید و بازدیدهای ایام عید، شادی و صفا به یکدیگر هدیه کنیم و این یعنی «خانه تکانی دل». بهار را دریابیم؛
وقتی به دامن صحرا می رویم و وقتی به گردش و سفر می پردازیم، با آیات الهی روبه رو شویم.
«صله رحم» مایه تقویت پیوندها و الفت هاست. دیدار بستگان و دوستان، نشاط و امید می بخشد و چشم گشودن به طبیعت زیبا و تماشای جاذبه های طبیعت، درس پویایی و امید می دهد.
باری... وقتی در بهار، همه چیز «نو» می شود ما چرا «نو» نشویم؟ مثل گل بروییم، مثل باران بباریم، گل بیفشانیم و زمین دل و مزرعه زندگی را طراوت ببخشیم.
بکوشیم که امروزمان بهتر از دیروز شود و ... فردایمان، روشن تر از امروز!

بهین

منبع : روزنامه خراسان