قدیس قلعهٔ واشینگتن - THE SANT OF FORT WASHINGTON

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دیوید و. پیکر و نسا هایمز
کارگردان : تیم هانتر
فیلمنامه‌نویس : لایل کسلر
فیلمبردار : فردریک المز
آهنگساز(موسیقی متن) : جیمز نیوتن هوارد
هنرپیشگان : دانی گلاور، مت دیلن، ریک آویلس، نینا سیماسکو، وینگ رامس و جو سنکا
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۸ دقیقه


ـ ̎ماتیو̎ (دیلن)، جوان سفیدپوست بی‌خانمان، در لحظهٔ ورود به خوابگاه شبانه‌ای به نام ̎قلعهٔ واشینگتن̎ با ̎جری̎ (گلاور)، سرباز سیاه‌پوست بازگشته از ویتنام که زن و فرزند و کارش را در اثر حقه‌بازی شریکش از دست داده، آشنا می‌شود. ̎ماتیو̎ عکاسی آماتور است و ̎جری̎ او را در حمایت خود می‌گیرد، و به او می‌آموزد چگونه از وسایل خود نگه‌داری کند تا آنها را ندزدند. سپس از او در مقابل ̎لروی̎ (رامس) که قصد دزدی و آزارش را دارد، حمایت می‌کند. به او می‌آموزد که چگونه با شستن شیشه اتوموبیل‌ها پول در بیاورد و از دست پلیس فرا کند. اما شب هنگام ̎لروی̎ دوباره قصد جان ̎ماتیو̎ را می‌کند. ̎جری̎ با ̎لروی̎ می‌جنگد، دست او را می‌شکند و ̎ماتیو̎ را نجات می‌دهد. آنان خوابگاه را ترک می‌کنند. سپس در یک وانت پناه می‌گیرند و با ̎رزاریو̎ ( آویلس)، رفیق قدیمی ̎جری̎، کار مشترکی را شروع می‌کنند. ̎جری̎ برای ̎ماتیو̎ فیلم عکاسی می‌خرد تا او عکاسی کند. در زانوی ̎جری̎ هنوز ترکش‌های خمپاره هست و ̎ماتیو̎ با ماساژ درد را تسکین می‌دهد. ̎جری̎، ̎ماتیو̎ را ̎مقدس̎ می‌خواند. ̎ماتیو̎ و ̎جری̎ از شستن شیشه اتوموبیل‌ها پول جمع می‌کنند و می‌کوشند تا یک میوه‌فروشی راه بیاندازند. اما وانت را از دست می‌دهند و دوباره بی‌خانمان می‌شوند. پلیس آنان را دستگیر و به خوابگاه ̎قلعهٔ واشینگتن̎ می‌فرستد اما ̎جری̎ فرار می‌کند. ̎ماتیو̎ در خوابگاه مورد حملهٔ ̎لروی̎ واقع می‌شود، چاقو می‌خورد و زمانی ̎جری̎ به بالینش می‌رسد که مرده است. ̎جری̎ به هنگام تدفین بدون مراسم جسد ̎ماتیو̎ حاضر می‌شود و مویه می‌کند، اما به همان زندگی سابق ادامه می‌دهد.
ـ بدون هیچ برجستگی خاصی، بدون کوشش در درآوردن نیویورک فقیر و وامانده‌ها و محروم‌ها، در دوستی یک سیاه‌پوست و سفید‌پوست (سیاه توانا و سفید ناتوان)، در متن روایتی معمولی، بدون سعی در دادن پیام و تمثیل و حرف‌های بلندتر و جدی‌تر دربارهٔ فقر و امریکای فقرزده‌ها، و کمی خشک و بسیار تلخ و همچنان دربارهٔ موضوع مورد علاقه کارگردانش، جوان امریکائی درمانده و خطا رفته و بنیان پاشیدهٔ خانواده و سعی بسیار در واقعی بودن و غلو نکردن و دراماتیزه نشدن و سوزناک نبودن، که در این یکی ـ لااقل ـ موفق است.