امام‌زاده هارون بن موسی ، کاشان

این آرامگاه در شهر كاشان واقع شده است. بنای امام‌زاده شامل صحن بزرگ، غرفه‌ها، رواق‌ها، سردر، ایوان و بقعه‌ای بسیار قدیمی است. بنای بقعه از آثار قرن هفتم هجری قمری است. گنبد بیرونی آن از نوع گنبدهای هرمی دوازده ترك است و بر روی گردنی استوار شده كه با كاشی‌‌های فیروزه‌ای تزئین یافته است. سقف ایوان بزرگ جلوی بقعه، در نیمه‌ اول قرن گذشته مقرنس‌كاری، آیینه‌كاری و نقاشی شده است. بر سردر و اطراف چارچوب درگاه ورودی بقعه، كتیبه‌ای از سنگ مرمر سفید به خط خوش نستعلیق، حاوی قصیده‌ای در مدح امام‌زاده مدفون مزّین با گل و بوته و تاریخ 1238 هـ.ق، حجاری شده است. در سمت شمال بقعه، بر بقایای گورستان كهنه مجاور، صحن تازه‌‌ای احداث كرده‌اند. در محوطه داخلی بقعه، چند قبر قدیمی نیز دیده می‌شود كه یكی منسوب است به سرهای چند تن از شهدا و دیگری به صفیه خاتون - دختر مالك اشتر نخعی - ولی حسن نراقی. قبر بعدی مربوط است به صفی‌الدین ابوطاهر اسماعیل كاشی - ملقب به عزیزالحضرت - بانی مدرسه صفیه و ابنیه خیریه مهم دیگر در كاشان و سایر بلاد.
صفی‌الدین ابوطاهر اسماعیل كاشی از شخصیت‌های مهم عهد سلجوقی و از معاونان و دستیاران خواجه نظام‌الملك بوده است. در كنار سردرِ شمالی صحن قدیم بقعه، مناره‌ بلندی از آثار دوران سلجوقی قرار دارد كه در اصل با خشت و آجر بنا شده بوده است و كتیبه آجری كوفی داشته است. این مناره در جریان مرمت‌های چند دهه قبل آسیب دیده است. این بنا به شماره 118، در شمار آثار تاریخی به ثبت رسیده است.