مروری بر رویکردهای جدید نسبت کفایت سرمایه در بانک‌ها

مشکلات پدید آمده در بازپرداخت وام‌های بانکی در دهه‌های ١٩٧٠ و ١٩٨٠ میلادی اهمیت برخورداری بانک‌ها از سرمایه کافی در مواجهه با خطرهای ناشی از عدم ایفای تعهدات از سوی وام‌گیرندگان را آشکار ساخت. لذا برای مقابله با این تجربه ناخوشایند اصلاح مقررات ناظر بر اندازه مناسب سرمایه بانک‌ها در کانون توجه مجامع نظارت بانکی قرار گرفت. درک این ضرورت، کمیته مقررات و نظارت بانکی بازل سوئیس (اختصاراً کمیته بال) را بر آن داشت تا با درنظر گرفتن اهمیت مقررات پیشگیرانه در زمینه داشتن سرمایه مناسب، تدوین استانداردهای مناسب کفایت سرمایه بانک‌ها را در دستور کار خود قرار دهد که به همین دلیل در سال‌های بعد جایگاه مهمی در محافل بانکی و حرفه‌ای جهان به‌دست آورد. پیشینه تشکیل کمیته بال به اواخر سال ١٩٧٤ میلادی باز می‌گردد. در این سال روسای بانک‌های مرکزی کشورهای موسوم به گروه ١٠ این کمیته را پایه‌گذاری کردند که در حال حاضر اعضای آن شامل کشورهای کانادا، بلژیک، آلمان، ایتالیا، ژاپن، لوکزامبورک، هلند، اسپانیا، سوئد، سوئیس، انگلیس و ایالات متحده آمریکا می‌باشد. نمایندگی کشورهای عضو نیز برعهده بانک‌های مرکزی آنها و در صورتی‌که بانک مرکزی مقام رسمی نظارت بانکی نباشد، با مقامی است که رسماً مسئولیت نظارت احتیاطی بر فعالیت‌های بانکی را برعهده دارد.

مسعود پهلوان‌زاده
سربازرس اداره نظارت بر بانک‌های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

منبع : مجله روند اقتصادی