ساز نی

نی ساز بادی است که در چین به‌طور گسترده متداول است و از بامبوی طبیعی تهیه میشود و لذا به چینی "جو دی " موسوم است. نی ساز بادی از ساقه نی یا چوب باریک و توخالی باپنج سوراخ در یک سمت (جلو) و یک سوراخ بادی در سمت دیگر (عقب) بدنه آن برای قرار دادن انگشتان و تنظیم صدا و شکاف باریکی در یک سر آن که در دهان معمولا میان دندان‌ها قرار می‌گیرد و سوراخی در انتهای دیگر.
نی این ساز ساده و کوتاه هفت هزار سال قدمت دارد. حدود ۴۵۰۰ سال قبیل ماده‌ای برای ساخت "نی "بجای استخوان به بامبو بدل گردید . درپایان قرن یکم قبیل از میلاد در زمان امپراتور "هان او " نی در ارکستر با سازهای بادی جایگاه قابل ملاحظه‌ای در اشغال داشت. از قرن هفتم "نی " مورد اصلاح قرار گرفت و با افزایش سوراخهای آن قابلیت هنری بمراتب فزونی گرفته و فنون هنری نوازندگی ان نیز به سطح بالا رسید و در قرن ۱۰ "نی " ساز اصلی همراه قرائت اشعارشد ضمنا در ارکستر و اپراهای مردمی "نی " نیز ازسازهای حتمی و ضروری است با نی میتوان ملودی بسیار بلندنواخت و یک محیط پهناور و بیكران را ترسیم كرد. موسیقی شادمان و یا تصنیف ملایم و زیبا با آن نواخته می‌شود. به‌علاوه با نی همچنین می‌توان انواع صداهامثلا صدای مرغان و پرندگان را تقلید كرد. درحال حاضر "نی " در چین تنوع زیادی دارد مانند "نی چیو " ،"نی "برای نشانه معیار آهنگ ، "نی یو پین " ،نی با هفت سوراخ و نی با ۱۱سوراخ. به‌علاوه دو فرقه جنوبی و شمالی به سبک نوازندگی کاملا متفاوت "نی " در چین هم موجود است.
نوازند گان "نی " از فرقه جنوبی سبک لطیف و مهذب دارند و بطور عمده از"نیچیو" که بدنه آن نسبتا بلند و کلفت و کیفیت صوت آن کلفت و ملایم ، صاف و شیرین ،طنین دار است، استفاده می‌کنند. این فرقه بطور عمده در نواحی جنوب رود یانتسه فعالیت می‌کند. نی نوازان فرقه شما لی بطور عمده از" نی بان" استفاده میکنند. اینگونه نی با بدنه نسبتا کوتاه و باریک میتواند صوت بلند و روشن و صاف یجاد کند که عمدتا در نواحی شمالی چین متداول است .
آهنگ :”سفر در گو سو "

منبع : رادیو بین‌المللی چین