استقلال را به چه کسی می بخشند؟

رئیس سازمان تربیت بدنی به عنوان رئیس مجمع باشگاه استقلال قصد ندارد تا پایان فصل ۸۶-۸۵ وضعیت مدیریتی این باشگاه را مشخص کند. استدلال علی آبادی هم جالب است. هر چند که هنوز کسی این استدلال را از رئیس سازمان ورزش نشنیده اما بسیاری معتقدند که او نمی خواهد در هر دو صورت؛ چه قهرمانی احتمالی استقلال و چه نرسیدن استقلال به جام قهرمانی، شرایط را در آینده برای خود دشوار کند.
قهرمانی استقلال با حضور هیات مدیره و مدیرعامل جدید می تواند این عنوان را به نام یاران جدید استقلال کند و این چیزی نیست که علی آبادی بخواهد چرا که در این صورت تمام تلاش های سازمان برای سرپا نگه داشتن استقلال در این روزهای بلاتکلیفی به پای مدیرعامل جدید استقلال نوشته می شود و این دلخواه شخص اول ورزش کشور نیست.
اما در این میان علی آبادی برای ساکت نگه داشتن اطرافیان و دوستان سیاسی اش به آنها قول حضور در هیات مدیره جدید استقلال را داده و این دقیقاً همان پروژه یی است که علی آبادی در پرسپولیس هم اجرا کرد و باید نتایج این بذل و بخشش ها را در انتخاب شهردار در شورای شهر سوم مشاهده کرد.
فتح الله زاده، آشتیانی، زریبافان، امیدوار رضایی، بهمنی، ایروانی، نفریه و... نام هایی هستند که برای حضور در هیات مدیره استقلال مطرح شدند اما بخشی از این نام ها، تنها همان قول هایی بوده که علی آبادی داده و ممکن است انتخاب نشدن یک یا تعدادی از این نام ها در هیات مدیره جدید استقلال، مشکلاتی را برای این باشگاه در آینده به وجود آورد.
هر چند که شخص علی آبادی، بیشترین تمایل را برای انتخاب زریبافان به عنوان مدیرعامل آینده استقلال دارد. اما حضور زریبافان به عنوان مدیرعاملی باشگاه استقلال منتفی به نظر می رسد، هر چند که او در کنار واعظ آشتیانی بیشترین شانس را برای در اختیار گرفتن سکان مدیریتی استقلال دارد و دور از ذهن نیست که زریبافان دوست قدیمی علی آبادی بر مسند یکی از مهم ترین صندلی های مدیریتی فوتبال ایران بنشیند.
از سویی دیگر تاکید رئیس جمهور بر انتخاب یکی از اعضای دولت به عنوان مدیرعامل استقلال این ذهنیت را تقویت می کند که زریبافان از مهم ترین گزینه های مدیرعاملی استقلال است، هر چند که او در محفلی خصوصی گفته تمایلی برای قرار گرفتن در این پست ندارد. اما با توجه به انتخاب بذرپاش به عنوان مدیرعامل کارخانه خودروسازی پارس خودرو این احتمال می رود که احمدی نژاد همچنان به دنبال خلوت کردن اطراف خود در نهاد ریاست جمهوری است و انتخاب زریبافان به عنوان مدیرعامل می تواند این امر را تسریع بخشد.
بی تردید یکی از نکات تاریک مدیریت علی آبادی وضعیت مدیریتی استقلال است. جایی که از دوم مهر ۸۴ و از روز آغاز مدیریت علی آبادی بر ورزش کشور تاکنون، استقلال چهار مدیر به خود دیده و انتخاب مدیرعامل بعدی، پنجمین انتخاب آقای رئیس در استقلال خواهد بود.
شواهد نشان می دهد که انتخاب آینده هم نمی تواند با مشکلات فراوانی که پیش روی استقلال است، مدیریت باثباتی باشد. شرایط بحرانی مالی استقلال، بلاتکلیفی قراردادهای بازیکنان و همچنین صحبت هایی که درباره کاهش مبلغ قراردادهای سال گذشته بازیکنان استقلال و اعتراض آنها شنیده می شود از جمله موانعی است که مدیر آینده باید به سلامت از آن عبور کند و اتفاقی غیر از این می تواند استقلال را به نقطه صفر بازگرداند.
با این وجود و با توجه به قول های مساعد علی آبادی برای حل مشکلات مالی پرسپولیس، استقلال هم می تواند در صورت محقق شدن این قول ها برای رسیدن به شرایطی برابر با همتای تهرانی مطمئن باشد. هر چند که شاید این قول ها ضرب المثل قدیمی را در ذهن ها زنده کند. به هر حال وقتی که علی آبادی با قول خود برای حل مشکلات مالی پرسپولیس حسن بیادی و حبیب کاشانی را به این تیم آورده، او نمی تواند پای زریبافان، ایروانی و فتح الله زاده را بدون دادن قولی به استقلال باز کند.
با این همه از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که حضور ایروانی، زریبافان و حتی قریب در هیات مدیره بعدی استقلال قطعی است اما نامی که این روزها بیشتر شنیده می شود، نفریه عضو هیات مدیره شرکت تجهیز و یکی از نزدیکان علی آبادی است و با فرض حضور او در هیات مدیره استقلال، تعداد اعضا به چهار نفر خواهد رسید.
رسولی نژاد هم که جزء طیف حامی دولت در مجلس به شمار می آید، درصدد است با فشار وارد کردن به سازمان تربیت بدنی و شخص علی آبادی خود را بار دیگر به هیات مدیره استقلال نزدیک کند. او در واقع با این کار خود دو هدف را دنبال می کند؛ یکی رساندن خود به هیات مدیره استقلال و دیگری دور کردن محمدرضا بهمنی از استقلال. چرا که او یکی از مخالفان سرسخت بهمنی است و رسولی نژاد نمی تواند نشستن کنار بهمنی را تحمل کند.
به هر حال تنها نکته مشخص درباره تصمیمات سران ورزش پیرامون وضعیت مدیریتی استقلال این است که آنها هیچ علاقه یی به معرفی اعضای هیات مدیره تا پایان فصل ندارند و معتقدند این کار شرایط «آرام» این روزهای استقلال را به هم خواهد زد و ممکن است در صورت انجام این کار و نرسیدن استقلال به عنوان قهرمانی، همه تقصیرها بر گردن سازمان تربیت بدنی بیفتد و این چیزی نیست که دلخواه علی آبادی و دوستانش در سازمان ورزش باشد.
به هر حال تجربه تلخ مدیریت مقداد نجف نژاد در استقلال که با حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا همراه شد، به سران ورزش این اجازه را نمی دهد که بی گدار به آب بزنند. بی تردید آنها می خواهند با انتخاب های صحیح در استقلال به اهداف سیاسی که همان حمایت بخشی از مجلس از دولت در تمامی زمینه ها و همچنین راضی کردن مخالفانی که تا دیروز موافق بوده اند، برسند. در این میان نکته یی که قابل تامل به نظر می رسد قائل نبودن جایگاهی برای پیشکسوتان استقلال در حلقه مدیریتی این باشگاه از سوی مسوولان بلندپایه ورزش کشور است.

منبع : روزنامه اعتماد