هدف دویدن بود؛ نه رسیدن

برای اغلب کسانی که با دوچرخه و رکاب‌زدن انس دارند، عباس رزاقی نامی آشناست. وی به‌طور حرفه‌ای از سال ۶۵ رکابزنی‌های انفرادی خود را آغاز کرد و این بار سودای همیشگی‌اش، یعنی سفر به دور دنیا را به اجرا درآورد.
رکاب زنی در یک مسیر دور دنیا را به پایان رساندم ،اما نباید در حق خودم غلو کنم و خودم را بزرگ وبرترین بدانم. من هنوز خود را در آغاز راه می بینم ، شاید "”رکابزنی با یک دوچر خه به دور دنیا " من را به تکاپو ودارد، اما من هنوز به هدفم نرسیده ام ... به قول نصرت رحمانی، «هدف من دویدن من بود، نه رسیدن من».
هنوز در تلاشم، هنوز خودم را شاگرد می‌دانم و دوست دارم تا آخرین روز زندگی‌ام، این تلاش ادامه داشته باشد.
عباس رزاقی تاکنون بیش از ۸۰ هزارکیلومتر رکابزنی را طی برنامه‌هایش ثبت کرده است. او را کسانی که دوچرخه‌سواری حرفه‌ای انجام می‌دهند، خوب می‌شناسند، گرم و صمیمی، رک و صادق و کسی که هیچ‌گاه ایرانی بودنش را فدای فقرش نکرده است.
وی اولین ایرانی است که توانسته با حمایت معنوی کمیته ملی المپیک، دور دنیا را با دوچرخه اش فتح کند. عباس رزاقی در سفر به دوردنیا ۲۰ ماه وپنج روز در جاده های خلوت و گرم ، در کوهستانهای پرنشیب و فراز، در شبهای تاریک و سرد ، درشهرهای نا آشنا و غریب ، یکه و تنها با عبور از ۲۲کشورو طی مسافت بیش از ۲۳ هزار کیلو مترجاده های خاکی و آسفالت با دوچرخه اش رکاب زد تا نام یک ایرانی نیز در کنار این ورزش ماندگارشود. خبرنگار ماهنامه سفر طی گفت‌وگویی كه با عباس رزاقی انجام داده است، از چگونگی انجام سفر دور دنیای وی جویا شده است:
●چه تعریفی از رکاب‌زدن دور دنیا دارید؟
□می‌توان کمربندی را در دور کره زمین در نظر گرفت که خشکیهای آن را رکاب زد و آبها و اقیانوسها را با هواپیما طی کرد. قبل از اقدام به این کار، زمینه‌های قبلی را مطالعه کردم و تجارب افرادی که در قاره‌های آمریکا، ‌اروپا و آسیا اقدام به این کار کرده بودند، بررسی کردم که آنها در این سه قاره رکاب زده بودند و شاید در گذشته آبها را با کشتی هم پیموده باشند، اما اکنون پیمودن آبها توسط كشتی اقتصادی نیست ومعمولا" آن را با هواپیما طی می‌کنند.

منبع : ماهنامه‌سفر