ب ـ ث ـ ژ ـ واکسن (علامت اختصاری باسیل کالمت و گرن)

نوعی باسیل است که از آن واکسنی برای پیشگیری سل در انسان تهیه می‌شود. در درمان سل در مقیاس جهانی تنها از راه ب ـ ت ـ ژ مقدور نیست این است که اگر شرایط زندگی و بهداشت مردمانی را که در اثر کمبود تغذیه و بهداشت آمادگی افتادن به دام سل را دارند بهبود بخشند.
یک واکنس ضد سل (ب ـ ث ـ ژ) برای نخستین بار در ۱۹۲۱ با موفقیت روی یک کودک و در مدت سه سال روی ۱۷۸ شیرخوار در پاریس به مورد آزمایش گذاشته شد که حاصل کارهای تجربی ۱۵ ساله آلبرت کالمت و کامیل گرین بود. درین مدت ۲۳۰ بار با سیل کخ را در محیط مخصوص کشت دارای صفرای گاو کشت نموده بودند. تا سوش‌های باسیل فاقد قدرت بیماری‌زائی و واجد خاصیت حفظ وجود ضد عفونت سلی در آینده را به‌دست آورند. اما به محض ظهور با مخالفت مغرضانه روبرو گشت با این‌حال تزریق (ب.ث.ژ) با شرکت ۳۰۰ متخصص از کشورهای مختلف تشکیل شده این کنگره مؤثر بودن واکسن مزبور را مورد تأیید قرار داد. در ۱۹۵۰ تلقیح ب. ث. ژ در فرانسه اجباری شد ب. ث. ژ جای خود را محفوظ می‌دارد. در تأیید این بیان شایان ذکر است که سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۸۱ ادامهٔ وانس ضد سل با ب. ث. ژ را توصیه کرد و در عین حال خواسته است که تحقیقات جدیدی پیرامون این واکسن صورت گیرد.

منبع : مطالب ارسال شده