دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا


ژورنالیسم‌ و انتزاع‌


ژورنالیسم‌ و انتزاع‌
احمد عربانی در سال‌ ۱۳۲۶ در تهران‌ متولد می‌شود. از همان‌ دوران‌ كودكی‌ و دبستان‌ به‌ نقاشی‌ علاقه‌ داشت‌. پس‌ از پایان‌ تحصیلات‌ متوسطه‌ در سال‌ ۱۳۴۷، به‌ دعوت‌ مجله‌ توفیق‌ به‌ آنجا می‌رود و پس‌ از یك‌ دوره‌ آموزشی‌ دوماهه‌ به‌ صورت‌ حرفه‌یی‌ در آن‌ نشریه‌ مشغول‌ به‌ كار می‌شود و این‌ همكاری‌ تا زمان‌ توقیف‌ «توفیق‌» ادامه‌ داشت‌. (تا سال‌ ۱۳۵۱). پس‌ از آن‌ به‌ دعوت‌ كامبیز درم‌بخش‌ به‌ مجله‌ كاریكاتور می‌رود و تا سال‌ ۱۳۵۵ در آنجا بود كه‌ به‌ موازات‌ آن‌ در بیشتر نشریات‌ آن‌ زمان‌ كارهایش‌ چاپ‌ می‌شد.
در سال‌ ۱۳۵۲ وارد كانون‌ پرورش‌ فكری‌ كودكان‌ و نوجوانان‌ می‌شود و در زمینه‌ انیمیشن‌ در واحد سینمایی‌ آن‌ سازمان‌ به‌ فراگیری‌ و كار در فیلم‌های‌ انیمیشن‌ مشغول‌ می‌شود و در ساخت‌ چندین‌ فیلم‌ انیمیشن‌ همكاری‌ می‌كند.
در سال‌های‌ ۵۵ ـ ۱۳۵۴ دو نمایشگاه‌ انفرادی‌ از كارهایش‌ را در تالار نقش‌ برگزار می‌كند و در سال‌ ۱۳۵۶ در چند نمایشگاه‌ گروهی‌ نیز شركت‌ می‌كند.بعد از انقلاب‌ اسلامی‌ ایران‌ همكاری‌ مطبوعاتی‌ را با نشریات‌ مختلف‌ ادامه‌ می‌دهد ولی‌ بیشتر به‌ انیمیشن‌ می‌پردازد و اولین‌ فیلم‌ مستقل‌ خود را به‌ نام‌ «تبر» در سال‌ ۱۳۵۹ می‌سازد.
طی‌ سال‌های‌ ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹ با مجله‌ فكاهیون‌ همكاری‌ می‌كند و از همین‌ سال‌ همكاری‌ خود را با نشریات‌ هفتگی‌، ماهنامه‌، سالنامه‌ گل‌ آقا شروع‌ می‌كند.عربانی‌ تاكنون‌ چهار فیلم‌ به‌ نام‌های‌ تبر ۱۳۵۹، گنج‌ ۱۳۶۷، نقلی‌ و گل‌های‌ آفتابگردان‌ ۱۳۷۲ و طرح‌های‌ كوتاه‌ ۱۳۷۴ را برای‌ كانون‌ پرورش‌ فكری‌ و كودكان‌ و نوجوانان‌ ساخته‌ است‌.
احمد عربانی‌ در سال‌ ۱۹۷۱ از نمایشگاه‌ كاریكاتور اسكوپیه‌ موفق‌ به‌ دریافت‌ مدال‌ طلا و دیپلم‌ افتخار شده‌ است‌.
عربانی‌ درباره‌ شیوه‌ كارهایش‌ می‌گوید: زمانی‌ كه‌ صرفا نقاشی‌ می‌كردم‌ پیرو مكتب‌ كلاسیسم‌ بودم‌ و در درجه‌ اول‌ علاقه‌ به‌ طراحی‌ داشتم‌ و بعد به‌ شیوه‌ رنگ‌آمیزی‌ با آبرنگ‌ علاقه‌ پیدا كردم‌ كه‌ هنوز هم‌ ادامه‌ دارد. او می‌افزاید: زمانی‌ كه‌ كاریكاتوریست‌ شدم‌ به‌ سبب‌ نیاز زمانه‌ جذب‌ سوژه‌های‌ سیاسی‌، اجتماعی‌ كه‌ عمدتا انتقادی‌ بود شدم‌ كه‌ عمدتا براساس‌ اخبار روز روی‌ آنها سوژه‌ می‌گذاشتم‌ و كارهای‌ بدون‌ شرح‌ را برای‌ نمایشگاه‌ها اجرا می‌كردم‌. در ادامه‌ می‌گوید: اصولا نوع‌ كارها در همه‌ جای‌ دنیا به‌ دو صورت‌ انجام‌ می‌گیرد: ۱. كارهای‌ روزنامه‌یی‌ ۲. كارهای‌ انتزاعی‌ كه‌ جایشان‌ یا در نمایشگاه‌ها است‌ یا در مجموعه‌های‌ چاپی‌.
عربانی‌ در ادامه‌ این‌ گفتار می‌گوید: قبل‌ از انقلاب‌ كاریكاتوریست‌های‌ روزنامه‌یی‌ بیشتر از حالا بود و اكثرا از نظر قدرت‌ طراحی‌ و همچنین‌ قدرت‌ تفكر و سوژه‌ در حد بالایی‌ بودند كه‌ متاسفانه‌ بعد از انقلاب‌ هنوز در این‌ زمینه‌ دچار نقصان‌ هستیم‌ و آنطور كه‌ باید جای‌ آنها پر نشده‌ است‌ ان‌شاءالله‌ با نیروهای‌ جوان‌ و مستعد كه‌ به‌ این‌ هنر كشیده‌ شده‌اند، بزودی‌ شاهد شكوفایی‌ آنها خواهیم‌ بود.
منبع : روزنامه اعتماد