رازی در بین نیست

موجوداتی كه از قبل مهاجم بودن سیستم دفاعی سمی شان را اعلام می دارند به هیچ وجه پارادوكس های تكاملی نیستند. حمله یك شكارچی هر چقدر هم كه جلویش گرفته شود باز هم می تواند به جانور سمی آسیب برساند. با این اوصاف «توماس شرات» زیست شناس تكاملی دانشگاه كارلتون در اتاوا و همكارانش از خودشان پرسیدند كه چرا بسیاری از قارچ های سمی، سمی بودنشان را تا بدین اندازه پنهان می كنند. برای رسیدن به پاسخ این پرسش پژوهشگران دست به كار تحلیل شاخصه های گونه های قارچ های سمی آمریكای شمالی و اروپا شدند. آنها دریافتند كه اگرچه قارچ های سمی در مجموع چندان رنگارنگ تر از همتایان بی ضررشان نیستند اما در عوض بوهای بسیار متمایزتری از خود متصاعد می كنند. یكی از مزیت های هشدار دادن با بو به جای رنگ احتمالاً می تواند این باشد كه قارچ خواران ترجیح می دهند در تاریكی شب به جست وجوی قارچ بروند و اینجا است كه دید رنگی در برابر شامه تیز بویایی كم می آورد.

Natural History,Apr.۲۰۰۶

منبع : روزنامه شرق