۱۲ دی ـ ۲ ژانویه ـ تصمیم نیکسون به تصرف میدانهای نفتی کشور سعودی ، کویت و ابوظبی - تفسیرهای مربوط

طبق یك سند محرمانه دولت انگلستان كه برپایه قاعده «علنی شدن پس از ۳۰ سال» ۳۱ دسامبر ۲۰۰۳ و چند ساعت مانده به آغاز سال ۲۰۰۴ میلادی در دسترس مورخان، پژوهشگران و روزنامه نگاران قرار گرفته است؛ ریچارد نیكسون رئیس جمهوری آمریكا كه مسئله تحریم نفت اعراب در پاییز ۲۰۰۳ (در پی جنگ رمضان) را پشت سر گذارده بود، با نگرانی از تجدید جنگ اعراب و اسراییل و خطر قطع دوباره نفت، در دسامبر سال۱۹۷۳ تصمیم گرفته بود كه اگر وضعیت مشابهی روی دهد میدانهای نفتی كشور سعودی، كویت و ابوظبی را تصرف و مانع قطع جریان نفت به غرب و كشورهای صنعتی شود تا صنایع و پیشرفت اقتصاد آنها آسیب نبیند. وی در این زمینه دستور لازم جهت آماده شدن نیروهای مسلح آمریكا را برای رو به رو شدن با چنین وضعیتی كه بیم مداخله شوروی را هم داشت داده بود و لشكر ۸۲ هوابرد را به حالت آماده باش كامل درآورده بود. ۱۳ دسامبر ۱۹۷۳ جیمز شلزینگر وزیر دفاع وقت آمریكا دولت انگلستان را درجریان تصمیم نیكسون قرار داده بود و در یادداشت فوق محرمانه خود به سفیر انگلستان در واشنگتن نوشته بود كه دولت آمریكا اقدامهایی نظیر تحریم نفت را از سوی دولتهای عقب مانده و كم جمعیت تحمل نخواهد كرد و ....
تحلیلگران در ژانویه ۲۰۰۴ ( چند روز پس از انتشار سند) در تفسیر این تصمیم نیكسون نوشته بودند كه در اجرای این تصمیم نباید تردید داشت و آن را «بلوف» دانست؛ زیرا كه دولت آمریكا برخلاف دولتهای دیگر، از زمان استقلال تاكنون تصمیمات نظامی خود را بدون هرگونه ملاحظه به اجرا در آورده و یكی از دلایل ترس سایر كشورها از آن نیز همین امر بوده است. بسیاری از كشورها بوده اند كه قدرت نظامی بیشتری داشته اند ولی آن را بكار نبردند تا از دستشان رفت.
برخی از مفسران احتمال داده اند كه استقرار نظامی آمریكا در مناطق نفتخیز خاورمیانه از سال ۱۹۹۰ كه صدام حسین با تصرف كویت، بهانه آن را فراهم ساخت شاید دنباله همان سیاست نیكسون باشد و تصرف عراق را هم می توان ادامه همان سیاست بشمار آورد. افزایش جهانی مصرف نفت و در نتیجه بهای آن، وضعیت تازه ای را بر جهان مستولی ساخته است. نیكسون و جورج بوش ها (پدر و پسر) از یك حزب (حزب جمهوریخواه آمریكا) هستند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز