۱۴ ژوئن سال ۱۸۲۱ ـ هگل: رئیس کشور باید حامی و نگهبان حقوق اتباع باشد

«فلسفه حق» تألیف هگل روز ۱۴ ژوئن سال ۱۸۲۱ در شهر برلن انتشار یافت. هگل (Georg Wilheln Friedrich Hegel) فیلسوف - مورخ آلمانی نیمه اول قرن ۱۹، و از پایه گذاران «فلسفه تاریخ» است که مارکس را در اعتقاد به فلسفه تاریخ، یکی از پیروان او می دانند. «هگل» تحصیلات خود را با الهیات آغاز کرد. نخستین رساله اش را درباره «حق طبیعی» ، «قانون مؤثر» و Phenomenology of Mind نوشت که کار بزرگی بود. او سپس کتاب «فلسفه حق» را نوشت.
هگل علم منطق را جان تازه داد. این نکته که چه کسی، و چگونه رئیس کشور شود برای «هِگل» اهمیت ندارد، حتی اگر رئیس کشور یک «پادشاه» باشد که موروثی و غیر دموکراتیک است، ولی با این شرط که این فرد [رئیس کشور] حامی و نگهبان حقوق اتباع باشد و بکوشد که قوای سه گانه حکومتی منفک از هم عمل کنند. هگل تاکید دارد که هرگونه اصلاحات در یک جامعه باید از دادگستری آغاز شود و بدون داشتن یک سازمان قضایی بی عیب و نقص، تحول و پیشرفت در یک جامعه تحقق نخواهد یافت و خیال اتباع از فساد و قانون شکنی آسوده نخواهد شد و احساس حفظ حق امنیت، و دفع تعدی و اجحاف نخواهند کرد.
پاره ای از پیروان «هگل» به تفسیر عقاید وی پرداختند و دمکراسی را پروسه ای چندین مرحله ای خواندند که اگر دفعتاً در کشوری پیاده شود؛ بیشتر از سود، به جامعه زیان خواهد زد و اگر این کشور چند ملیتی و یا دارای دشمن خارجی باشد احیاناً به تجزیه آن منجر خواهد شد. کارل مارکس و تنی چند از فلاسفه تأکید بر اجرای عقاید هگل از راه انقلاب داشته اند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز