وسط استقلال خالی است

● «مهاجم شیفتگی» حجازی
مایكل كریك هافبك نه چندان مطرح و شناخته شده ایرلندی بسیار زودتر از حد تصور در تركیب اصلی منچستر یونایتد خودی نشان داد.
وقتی روی كین بزرگ كه یكی از اسطوره های باشگاه بود، اولدترافورد را ترك كرد، همه منتظر بودند الكس فرگوسن سركیسه را برای یكی از هافبكهای دفاعی اسم و رسم دار دنیا شل كند و امثال پاتریك ویرا، امرسون یا گتوزو را به منچستر بیاورد، اما او مایكل كریك را انتخاب كرد تا مطابق معمول سالهای اخیر منتقدان همیشگی اش سر بر آورند و حتی یك دیوانه خطرناك لقبش دهند.
ایرلندی تازه وارد اما بازی به بازی بهتر شد و آن چنان با صلابت كار كرد كه فریاد «كین... كین...» خیلی زود به كتابچه قطور خاطرات اولدترافورد پیوست.
«دیوانه خطرناك» پیش از آغاز فصل گذشته خطاب به آنهایی كه كریك را در حد تیمهای ایرلندی و اسكاتلندی می دانستند و همچنین خوزه مورینیو كه مطابق معمول جملات نیش داری را علیه او به كار می برد، گفته بود: «قرار نیست در فصل نقل و انتقالات پولمان را به پای ستاره ها بریزیم و چهره های تبلیغاتی را به منچستر بیاوریم.
من براساس نیازهایم بازیكن می خرم و مطمئنم كه مایكل به زودی به یك روی كین جدید تبدیل می شود. ستاره ها باید به تیم مورینیو بپیوندند. آن جا بازیكنان تعیین كننده هستند و نقش مربی تنها در انتخاب یازده مرد اصلی خلاصه می شود.»
دفاعیه طعنه آمیز آلكس فرگوسن می تواند یك كلاس آموزشی تمام عیار باشد. سرمربی منچستر به عنوان مسؤول شماره یك مدعی همیشگی لیگ برتر در فصل نقل و انتقالات فقط و تنها فقط به اصلاح نقاط ضعف تیمش فكر می كند و بازیكنانی را به اولدترافورد راه می دهد كه فارغ از اسم و رسم و نامشان بتوانند گره هایی از مشكلات یونایتد را باز كنند.
در فصل نقل و انتقالات لیگ برتر ایران اما به ندرت شاهد رخ دادن چنین ماجراهایی هستیم. مدیران باشگاهها گاهی بدون توجه به خواسته های مربیان، ستاره های گران قیمت را هدف می گیرند و هیچ وقت پاسخ این سؤال را كه چطور با صرف هزینه های كلان و سرسام آور موفقیتی را به دست نمی آورند، پیدا نمی كنند.
استقلال به عنوان فعالترین تیم حال حاضر فوتبال ایران در عرصه به تور انداختن ستاره های نام آشنا نمونه جالبی است. فتح ا... زاده طبق یك عادت دیرینه منفجر كردن بمبهای ریز و درشت را آغاز كرده و هر روز نام یكی از سوژه های نقل و انتقالات را در فهرست استقلال ثبت می كند.
در ظاهر این طور به نظر می رسد كه آنها مدعی اصلی فتح جام هفتمین دوره لیگ برتر هستند، اما اگر بپذیریم كه برای در آغوش كشیدن موفقیت تنها در اختیار داشتن بازیكنان مطرح كفایت نمی كند، تردیدهای زیادی درباره آینده استقلال رخ نشان می دهد.
بیش از نیمی از بازیكنان فصل گذشته، باشگاه را ترك كردند و قرار است تازه واردها بار برآورده كردن توقعات سیری ناپذیر هواداران ناراضی را به دوش بكشند.
تركیب خط حمله كاملاً عوض شده و آرش برهانی، محسن بیاتی نیا، اصغر نادعلی و احتمالاً حمید شفیعی جای جدا شده هایی چون اكبرپور، هاشمی زاده و كوئیكه را گرفتند. هر چند برهانی و بیاتی نیا زمانی خط حمله قدرتمندی را در پاس تشكیل داده بودند، اما به هر حال حجازی راه سختی را برای هماهنگ كردن مهاجمان جدید پیش رو دارد. مهمتر از همه اینكه به نظر می رسد استقلال بدون توجه به نقاط ضعف و واقعیتهای موجود، این مجموعه بازیكن را جذب می كند.
در خط دفاعی در ازای سه بازیكن جدا شده (محمود فكری، علی انصاریان و مرتضی ابراهیمی) تنها پژمان منتظری به جمع مدافعان پیوسته و حسین كوشكی ناشناخته را هم از مرصاد شیراز آورده اند. درواقع برای چیدن یك تركیب سه نفره تنها می توان روی صادقی، قربانی و منتظری حساب كرد و برای اجرای سیستم چهار دفاعه هم ابزار لازم وجود ندارد.
حجازی حتی پس از جذب بیاتی نیا و برهانی به حمید شفیعی مهاجم سابق سپاهان چشم دارد و به این ترتیب در حالی تنها یك سهمیه لیگ برتری دیگر برای استقلال باقی می ماند كه اوضاع در مركز خط میانی به شدت نگران كننده است.
جدایی حسین كاظمی، میثم بائو، اصغر طالب نسب و فرزاد مجیدی قطعی شده، اما هیچ تلاشی برای جایگزین كردن آنها به چشم نمی آید. حداقل صمد مرفاوی كه حالا دستیار ناصر حجازی است، خوب می داند كه این تیم فصل گذشته هم در این منطقه از زمین مشكل داشت و حالا با رفتن بائو و كاظمی اوضاع وخیم تر از قبل به نظر می رسد.
جذب حداقل سه هافبك میانی یك ضرورت است. استقلال تا امروز با بازیكنانی مثل كیانوش رحمتی، عباس آقایی و مازیار زارع مذاكره كرده، اما هنوز هیچ كدام از آنها با شرط و شروط فتح ا... زاده كنار نیامده اند، مگر آن كه این جاهای خالی نگران كننده با استفاده از سهمیه جذب بازیكن خارجی پر شود.
چه در غیر این صورت مطمئناً زبده ترین مهاجمان دنیا هم اگر به درستی از سوی خط میانی تغذیه نشوند، راه به جایی نمی برند.ناصر حجازی كه در اواسط دهه هفتاد سرمربی استقلال بود همیشه به مهاجمان تیمش بیشتر از هافبكها بها می داد و گاهی تعدادی از آنها را در خط میانی به كار می گرفت. فراموش نكنیم در سال ۷۶ در حالی با سه گل مغلوب پرسپولیس شد كه در ظاهر با پنج مهاجم به دروازه حریف حمله می كرد، اما... .
به نظر می رسد تاریخ در حال تكرار شدن است و نگاه موشكافانه به استقلال جدید دلمشغولیهای فراوانی را ایجاد می كند. توازن بین خطوط سه گانه این تیم برقرار نیست و البته این یكی از ویژگیهای همیشگی تیمهای ناصر حجازی است.

امیر وفایی

منبع : روزنامه قدس