حالا سرمربی داریم اما مسابقه نداریم

برگزاری بسیار فشرده و به شدت خسته کننده هفته های پایانی لیگ برتر فوتبال ایران در حالی در دستور کار قرار گرفته است که اولین بازی بعدی تیم ملی در مرحله اول انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ زودتر از ۱۳ خرداد(در برابر امارات) نخواهد بود و به اذعان فدراسیون فوتبال از ده ها دیدار تدارکاتی مورد نظر سران تیم ملی فقط یکی قطعی شده و بقیه هنوز مسجل نیست و به شرایط و گفت وگوهای فیمابین بستگی دارد.
ظاهرا فدراسیون فوتبال با ۴ تیم ب ترکیه، مصر، مالی و عمان در خصوص مساله فوق گفت وگو کرده است ولی فقط عمان و مالی توافق مقدماتی خود را اعلام کرده اند.
در میان آنها عمان پیش از این، تاریخ ۲۹ اردیبهشت را برای مسابقه تدارکاتی اش با تیم ملی ایران مناسب دانسته بود، اما چون طبق برنامه جدید بازی های لیگ ایران، ۲۸ اردیبهشت روز پایانی این مسابقات است، تاریخ فوق غیر قابل اجرا می نماید.
در همین راستا گفت وگوهای تازه ای با طرف عمانی آغاز شده است تا تاریخ دیگری را در اوایل خرداد ماه بپذیرد. در این گفت وگو تکلیف محل برگزاری این مسابقه هم مشخص خواهد شد.
مالی دیگر تیمی است که برگزاری مسابقه ای با آن در دستور کار ایران قرار دارد و این بازی قطعی می نماید. تیم ملی این کشور آفریقایی دی ماه سال پیش هم سفری به کشورمان داشت وبرای فرار از هوای یخ زده و فوق العاده سرد آن روزهای تهران به کیش گسیل شد، اما آنجا هم بارانی سیلاب وار در حال بارش بود و در نتیجه مسابقه به کلی منتفی گشت و به اواخر بهار امسال موکول شد.
در همان زمان مالی تعهد نسبی داد که سفر مجددی را به کشورمان داشته باشد و مسافرت و تاریخ جدید در همین راستا تنظیم شده است.
● در کوران بازی ها
ایران باید از ۱۳ خرداد تا ۲ تیر همپا با سایر تیم های آسیایی ۴ بازی نهایی اش در دور اول مقدماتی جام جهانی را به ترتیب در برابر امارات ( دوبار)، سوریه و کویت برگزار کند و این به طور متوسط ۴ بازی در هر ۵ روز می شود.
پیاپی بودن این مسابقات می تواند یک حسن هم باشد زیرا تیم ملی را در کوران بازی ها نگه می دارد و به تبع آن و به شکلی ناگزیر این تیم را در مسیر بهبود و پیشرفت قرار می دهد و شاید زمانی که تیم ملی به مسابقه های ماقبل آخر و نهایی خود برسد، در اوج آمادگی اش باشد.
با این حال صرف نظر از روند تدارک و تقویت تیم ملی، برگزاری عادلانه و منطقی دیدارهای باشگاهی باقیمانده نیز باید مورد توجه و در دستور کار قرار گیرد. اگر مساله محرز شده بود که تیم ملی مثلا از اول تا ۱۳ خرداد ۲ تا ۳ دیدار تدارکاتی قطعی داشته باشد، برگزاری بسیار فشرده لیگ می توانست منطقی جلوه کند، اما وقتی به اعتراف فدراسیون فقط مسابقه با مالی تقریبا حتمی می نماید، معلوم نیست به چه سبب فشار را روی لیگ و به واقع تیم های حاضر در آن گذاشته ایم و چنان آنها را هر ،۳ ۴ یک روز یک بار به میدان می کشانیم که از هر جهت کوفته می شوند و مجالی برای بازیابی نخواهند داشت.
● روزهای مناسب؟
در مورد دیدارهای تدارکاتی تیم ملی و لزوم رسیدگی به این امر و جدی و دقیق تلقی کردن آن، در تمام سال های اخیر بحث های زیادی صورت گرفته، اما هیچ گاه این روند سامان لازم را نیافته است.
شاید به نظر برسد که زمستان سال پیش روند خوب و مناسبی در این زمینه باشد، زیرا قبل از مسابقه رسمی با سوریه، تیم ملی از ۱۵ دی تا ۱۰ بهمن ۳ بازی تدارکاتی متوالی را در برابر هانزاروستوک آلمان و تیم های ملی قطر و کاستاریکا برگزار کرد و اگر دیدار با مالی و تونس به هم نمی خورد تعداد بازی ها به ۵ می رسید اما این امر بیش از آن که مولود قوت در برنامه ریزی ها و در تضاد با ضعف های قبلی باشد، محصول همان ضعف ها بود، زیرا درست در ایامی برنامه ریزی و روی آنها اقدام شد که تیم ملی اصلا سرمربی و حتی مربی نداشت(!) و فقط با هدایت موقتی منصور ابراهیم زاده به میدان می آمد و چگونه است که ما وقتی سرمربی و کادر فنی داریم، برای یک مسابقه تدارکاتی عالی پرپر می زنیم اما وقتی از مربی بی بهره ایم، از در و دیوار برایمان بازی می بارد؟!
ادامه چنان روندی تیم ملی و لیگ باشگاهی را به نقطه کنونی کشانده و بدتر این که نشانه ای از پایان و حل موضوع هم در دست نیست و چنان چیزی در منظر پیش رو مشاهده نمی شود.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان