ودربی - Wetherby

سال تولید : ۱۹۸۵
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : سایمن رِلف
کارگردان : دیوید
فیلمنامه‌نویس : دیوید
فیلمبردار : استوارت هریس
آهنگساز(موسیقی متن) : نیک بیکات.
هنرپیشگان : ونسا ردگریو، ایان هولم، جودی دنچ، مارجوری یتس، تام ویلکینسن، پنی دونی، برندا هال، مارجوری سودل، استوارت ویلسن، تیم مک‌اینری، رابرت هاینز و پاتریک بلکوِل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه.


«جین براورز» (ردگریو)، آموزگاری اهل یورکشایر مهمانی شامی ترتیب می‌دهد و دوستانش، «استنلی» (هولم) و «مارشا پیل‌بارو» (دنچ) و «وریتی» (یتس) و «راجر بریتویت» (ویلکینسن) را به‌خانه‌اش در ودربی دعوت می‌کند. مرد جوانی به‌نام «جان مورگان» (مک‌اینری) همزمان با «استنلی» و «مارشا» سر می‌رسد و «جین» که فکر می‌کند مرد همراه آنان است او را به‌داخل دعوت می‌کند. روز بعد همان مرد در می‌زند و توضیح می‌دهد که او در واقع مزاحم بوده و خود را جلوی چشم‌های «جین» می‌کشد. در حالی که پلیس با ریاست «مایک لنگدون» (ویلسن) درباره خودکشی او تحقیق می‌کند، «جین» بیش از پیش به یاد رابطه عاشقانه سی سال قبل خود با «جیم مورتیمر» (هاینز) می‌افتد؛ یکی از جوانان منطقه که به نیروی هوائی انگلستان ملحق می‌شود تا به مالایا برود و بجنگد. «جین» (ریچاردسن) دلش نمی‌خواسته او برود ولی نمی‌توانسته این مسئله را به رویش بیاورد؛ ضمن اینکه رابطه آن دو چندان مورد تأئید پدر و مادر «جیم» نبوده زیرا خانواده «جین» را از طبقه‌ای اصیل‌تر و آموزش و تربیت او را نیز در سطحی بالاتر می‌دانسته‌اند. اما سرانجام «جیم» به مالایا می‌رود و در آنجا در یک قمارخانه به قتل می‌رسد. چندی بعد دانشجوئی مشکوک به‌نام «کارن کریسی» (دونی) درِ خانه «جین» را می‌زند و از او می‌خواهد که مدتی آنجا بماند. بعدتر معلوم می‌شود که او و «مورگان» مدتی هم دانشکده‌ای بوده‌اند و «مورگان» دل‌باخته او بوده است. «راجر بریتویت» فاش می‌کند که موقع شام «جین» و «مورگان» به‌ بهانه‌ای از سر میز شام بلند شده و به‌طبقه بالا رفته‌اند؛ همین باعث می‌شود که بالاخره «مایک» واقعیت را از دهان «جین» بشنود: او و «جان» در بالاخره مشغول مغازله‌ بوده‌اند که «جان» گفته در پس چهره ظاهراً آرام «جین»، او هم مشکل دارد و همین باعث شده که «جین» هم (مثل «کارن») «جان» را پس بزند و راه را برای وقوع تراژدی روز بعد باز کند.
* نخستین فیلم بلند هر، نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌نامه‌نویس معتبر انگلیسی، که با تأکید بر صحنه خودکشی، روایت را به شیوه‌ای خاص و پیچیده بنا می‌کند. فیلم فراتر از رده آثاری می‌رود که صرفاً به بحران‌های طبقه متوسط انگلستان می‌پردازند. علت، تأمل خاصی است که هر برای ترسیم زمینه تاریخی و اجتماعی و بحران‌های شخصیت‌ها نشان می‌دهد. استعاره اصلی فیلم بر مبنای بی‌صداقتی شکل می‌گیرد، شخصیت‌ها دائماً به یکدیگر و حتی خودشان دروغ می‌گویند. ساختار فرمال اثر با جابه‌جائی‌های ماهرانه زمانی‌اش، پرداخت تحسین‌آمیزی دارد و حس رسوخ گذشته به حال را نمایش می‌دهد. بازی‌های فیلم ممتاز هستند، به‌خصوص ردگریو در نماهای درشت به خوبی احساسات «جین» را نمود می‌دهد.