دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا
۱۵ ژانویه ۱۹۱۹ ـ «رزا لوکزمبورگ»: کارها و اندیشه های او
بانو «رزا لوکزمبورگ» رهبر حزب کمونیست آلمان که برای قبضه کردن حکومت این کشور دست به یک قیام مسلحانه زده بود و ۱۵ ژانویه ۱۹۱۹ (در روزی چون امروزدر ۸۷ سال پیش) پس از دستگیر شدن، در برلن به دست ماموران دولت و مخالفان کشته شد با انتشار چند کتاب و رساله از جمله کتاب «انباشتن سرمایه» خود را در ردیف فرضیه پردازان بزرگ قرن ۲۰ قرار داده است. وی برای استقرار نظام سوسیالیستی در یک جامعه معتقد به قیام مسلحانه بود . رزا تغییر اوضاع از طریق اصلاحات اداری و وضع قوانین پارلمانی را باور نداشتت و اتلاف وقت می دانست.
«رزا» از ناسیونالیسم بیم فراوان داشت وآن را مستعد تبدیل به تفکر نظامی (میلیتاریسم) می دانست که موجب قهرمان سازی و انتصاب مشاهیر ملی به سمت های بزرگ می شود و از آنجا که هر ملتی برای خود برتری ها و برجستگی هایی قائل است ، رفاه عمومی قربانی هرچه بیشتر جلوه دادن این بزرگی ها می گردد و جامعه از تفکرات سوسیالیستی دور می شود .
وی عقیده داشت که در یک جامعه ملی گرا هر « ایسم » دیگر خیانت خوانده می شود و سرکوب می گردد. رزا در رساله «جنبه های منفی ناسیونالیسم» نوشته است: هر کشور در طول زمان گوشه ای از سرزمین اصلی را ازدست داده است که ضمیمه کشوری دیگر شده است و اگر ناسیونالیسم سرزمین اصلی فرا گیرد، جنگ باهمسایه محتمل خواهد بود ، زیرا ناسیونالیسم تنها حاضر است با زبان تفنگ حرف بزند. یک ناسیونالیست تنها به وطن و هموطن می اندیشد و نگران انهاست و برایش مهم نیست که بشریت و سایر ملل چه دشواری هایی داشته باشند و نسبت به غمهای آنها بی تفاوت است و به همین سبب آماده است با هر سلطه گری بر ضد دیگران بسازد مشروط بر این که منافع وطن او محفوظ بماند. به باور رزا، اگر ناسیونالیسم در یک کشور زنده شود چون مردم را به شور و هیجان در می آورد این «ایسم» در اندک مدتی به ملل دیگر منتقل می شود و مبارزات نژادی گسترش می یابد. احیاء و تقویت روحیه ناسیونالیسی میان یک ملت زحمت و هزینه ندارد ؛ زبان می خواهد و قلم.
رزا که از مشکلات دولت انقلاب بلشویکی روسیه آگاه بود در رساله «پس از انقلاب» نوشته است: زنهار، تا زمانی که انقلابیون آمادگی علمی و تخصصی و تجربه کافی به دست نیاورند اداره امور را به آنان نسپارید که انقلاب را از مسیر خود منحرف خواهند ساخت و در این صورت جانشینی، جز دیکتاتوری نخواهد داشت . رزا حزب بهترین نوع دمکراسی را نظام شورایی ــ از نوع واقعی آن ـــ می دانست تا همه مردم در تنظیم امور خود مشارکت داشته باشند.
رزا که هنگام مرگ ۴۸ ساله بود در سال ۱۸۷۱ در آن منطقه از لهستان که متعلق به روسیه بود به دنیا آمده بود. وی از دوران دبیرستان روحیه انقلابی داشت و علنا از دولت انتقاد می کرد و هنگامی که در صدد دستگیریش بر آمدند به سویس فرار کرد و در انجا دکترای اقتصاد سیاسی گرفت. او سپس به آلمان رفت و از طریق ازدواج با یک کارگر ساده به تابعیت این کشور در آمد و به فعالیت های سیاسی سرگرم شد و به عضویت حزب سوسیالیست در آمد. سپس برای شرکت در انقلاب روسیه به آنجا رفت و دستگیر و به زندان افتاد و در زندان بود که موفق به مطالعه و تفکر و نوشتن کتابهابش شد که وی را در میان سوسیالیستهای اروپا معروف ساخت . پس از آزادی از زندان به برلن بازگشت و همه اوقات خود را وقف پیشبرد سوسیالیسم کرد و ....
«رزا» از ناسیونالیسم بیم فراوان داشت وآن را مستعد تبدیل به تفکر نظامی (میلیتاریسم) می دانست که موجب قهرمان سازی و انتصاب مشاهیر ملی به سمت های بزرگ می شود و از آنجا که هر ملتی برای خود برتری ها و برجستگی هایی قائل است ، رفاه عمومی قربانی هرچه بیشتر جلوه دادن این بزرگی ها می گردد و جامعه از تفکرات سوسیالیستی دور می شود .
وی عقیده داشت که در یک جامعه ملی گرا هر « ایسم » دیگر خیانت خوانده می شود و سرکوب می گردد. رزا در رساله «جنبه های منفی ناسیونالیسم» نوشته است: هر کشور در طول زمان گوشه ای از سرزمین اصلی را ازدست داده است که ضمیمه کشوری دیگر شده است و اگر ناسیونالیسم سرزمین اصلی فرا گیرد، جنگ باهمسایه محتمل خواهد بود ، زیرا ناسیونالیسم تنها حاضر است با زبان تفنگ حرف بزند. یک ناسیونالیست تنها به وطن و هموطن می اندیشد و نگران انهاست و برایش مهم نیست که بشریت و سایر ملل چه دشواری هایی داشته باشند و نسبت به غمهای آنها بی تفاوت است و به همین سبب آماده است با هر سلطه گری بر ضد دیگران بسازد مشروط بر این که منافع وطن او محفوظ بماند. به باور رزا، اگر ناسیونالیسم در یک کشور زنده شود چون مردم را به شور و هیجان در می آورد این «ایسم» در اندک مدتی به ملل دیگر منتقل می شود و مبارزات نژادی گسترش می یابد. احیاء و تقویت روحیه ناسیونالیسی میان یک ملت زحمت و هزینه ندارد ؛ زبان می خواهد و قلم.
رزا که از مشکلات دولت انقلاب بلشویکی روسیه آگاه بود در رساله «پس از انقلاب» نوشته است: زنهار، تا زمانی که انقلابیون آمادگی علمی و تخصصی و تجربه کافی به دست نیاورند اداره امور را به آنان نسپارید که انقلاب را از مسیر خود منحرف خواهند ساخت و در این صورت جانشینی، جز دیکتاتوری نخواهد داشت . رزا حزب بهترین نوع دمکراسی را نظام شورایی ــ از نوع واقعی آن ـــ می دانست تا همه مردم در تنظیم امور خود مشارکت داشته باشند.
رزا که هنگام مرگ ۴۸ ساله بود در سال ۱۸۷۱ در آن منطقه از لهستان که متعلق به روسیه بود به دنیا آمده بود. وی از دوران دبیرستان روحیه انقلابی داشت و علنا از دولت انتقاد می کرد و هنگامی که در صدد دستگیریش بر آمدند به سویس فرار کرد و در انجا دکترای اقتصاد سیاسی گرفت. او سپس به آلمان رفت و از طریق ازدواج با یک کارگر ساده به تابعیت این کشور در آمد و به فعالیت های سیاسی سرگرم شد و به عضویت حزب سوسیالیست در آمد. سپس برای شرکت در انقلاب روسیه به آنجا رفت و دستگیر و به زندان افتاد و در زندان بود که موفق به مطالعه و تفکر و نوشتن کتابهابش شد که وی را در میان سوسیالیستهای اروپا معروف ساخت . پس از آزادی از زندان به برلن بازگشت و همه اوقات خود را وقف پیشبرد سوسیالیسم کرد و ....
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران اسرائیل آمریکا مجلس شورای اسلامی مجلس شورای نگهبان حجاب دولت دولت سیزدهم افغانستان جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد
سلامت هواشناسی شورای شهر تهران شورای شهر تهران شهرداری تهران پلیس قتل فضای مجازی سیل وزارت بهداشت کنکور
قیمت خودرو دلار مالیات قیمت دلار خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن تورم ایران خودرو سایپا
تئاتر تلویزیون سریال سینمای ایران سینما فیلم موسیقی بازیگر قرآن کریم
سازمان سنجش خورشید
غزه فلسطین رژیم صهیونیستی جنگ غزه روسیه نتانیاهو اوکراین حماس نوار غزه ترکیه عراق ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی سپاهان باشگاه پرسپولیس لیگ برتر انگلیس آلومینیوم اراک تراکتور وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل آیفون تبلیغات گوگل فناوری ناسا نخبگان مریخ
خواب بارداری دندانپزشکی آلزایمر ویروس روغن حیوانی