سنت و تجدد

رساله ای درباب سنت و تجدد/ رضا داوری اردكانی/نشر ساقی/ ۱۳۸۵/۲۲۰۰ نسخه‎
آیا برای متجدد شدن باید با سنت وداع كرد؟ آیا نمی توان هم متجدد بود و هم سنتی؟ مگر نه اینكه وقتی به راه هایی كه غرب طی كرد تا به مدرنیته و صنعت دست یابد، آنها را درونی و جوهری یافتیم؛ نه چیزی اكتسابی و خارج از سنت های فكری و فرهنگی غرب. بنابراین پرسش این است كه تجدد و سنت در چه لحظه ای، به هم می پیوندند و یكدیگر را كامل می كنند؟ البته همان گونه كه دكتر داوری اشاره می كند، نسبت میان سنت و تجدد یك مسئله تاریخی است و فقط یك بحث نظری و عملی نیست، بلكه آن را با آزمایش تاریخی می توان درك كرد. چنین نگاهی به گذشته سنت و كاوش در ماهیت آن ما را از نگاه تك بعدی بری می سازد.
مدعای چنین برداشتی، آگاهی از صنعتی شدن غرب برپایه ستون های سنت خود است. گام های مؤثر برای رسیدن به توسعه نه بر حذف سنت، كه برپایه قبول وجوه مؤثر آن است. نگاه تك بعدی و حذفی به داشته های خود، نه تنها توسعه را دربر نخواهد داشت، كه زنجیرهای وابستگی را برپای رشد و پویایی یك جامعه، می زند.
كتاب « رساله ای درباب سنت و تجدد»، از یك مقدمه ( تاملی در مجموعه مفاهیم سنت، تجدد و توسعه) و یك گفتار ( رساله درباب سنت و تجدد ) و سه بخش تشكیل شده است.

منبع : روزنامه همشهری