دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

راکسان - Roxanne


راکسان - Roxanne
سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مایکل راچمیل و دانیل ملنیک
کارگردان : فرد شپیسی
فیلمنامه‌نویس : استیو مارتین، برمبنای نمایش‌نامه سیرانو دو برژاک نوشته ادمون روستان.
فیلمبردار : ایان بیکر
آهنگساز(موسیقی متن) : بروس اسمیتن.
هنرپیشگان : مارتین، داریل هانا، ریک روسوویچ، شلی دووال، جان کیپلوس، فرد ویلارد، ماکس الکساندر، شاندرا بری و مایکل ج. پولارد.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۷ دقیقه.


«سی دی‌بیلز» (مارتین)، رئیس آتش‌نشانی شهر کوچکی در واشینگتن، به خاطر روح حساس، شجاعت و حساسیتش نسبت به دماغ بسیار بزرگش شهرت دارد. او با ستاره‌شناسی به‌نام «راکسان کووالسکی» (هانا) آشنا و دل‌باخته‌اش می‌شود، اما می‌داند که به خاطر چهره‌اش هیچ امیدی به پیشرفت در این رابطه نیست. در اینجا توجه «راکسان» به «کریس» (روسوویچ)، جوانی خجالتی در گروه «سی‌دی» جلب می‌شود. «کریس» نیز از «راکسان» خوشش آمده ولی نمی‌داند چطور با او قرار بگذارد. پس، از «سی‌دی» برای نوشتن نامه به «راکسان» کمک می‌گیرد و «سی‌دی» با توصیف احساسات خودش باعث می‌شود تا «کریس» تأثیر زیادی روی «راکسان» بگذارد. بعدتر در قرار ملاقات، «سی‌دی» از طریق یک رادیوی موج کوتاه، جمله‌های عاشقانه را به «کریس» می‌رساند اما با افتادن موج پیغام‌های پلیس بر روی امواج رادیوئی آن دو، اوضاع به هم می‌ریزد. وقتی «راکسان» برای مدتی از شهر می‌رود، «سی‌دی» یکسری نامه عاشقانه از طرف «کریس» برای او می‌فرستد، در حالی‌که «کریس» دل‌باخته «سندی» (بری)، دختر پیشخدمتی شده که به راحتی می‌تواند با او صحبت کند. «راکسان» در بازگشت از شهر از دست «کریس» بسیار ناراحت می‌شود، به‌خصوص که به خاطر نامه‌ها به شهر بازگشته است. تا اینکه یک دوست مشترک او و «سی‌دی»، «دیکسی» (دووال) به علاقه «سی‌دی» و واقعیت نامه‌ها پی می‌برد و ماجرا را به «راکسان» می‌گوید. او که ابتدا عصبانی شده، در نهایت به عشق «سی‌دی» جواب مثبت می‌دهد.
* نسخه‌ای کمدی و امروزی از نمایش قرن‌نوزدهمی سیرانو دو برژراک که تمامی اعتبارش را باید به مارتین نسبت داد. فیلم بی‌شک از بهترین آثار مارتین در مقام بازیگر است. اما بازی هانا - که انتخاب مناسبی برای نقش یک زن روشن‌فکر و تحصیل کرده به‌نظر نمی‌آید - به‌فیلم لطمه زده است. در حالی که قطعاً تماشای پولارد، راننده فیلم‌بانی و کلاید (آرتور پن، 1966)، در نقش یک مأمور آتش‌نشانیِ عجیب و غریب خالی از لطف نیست.