آخرین مزرعه ای که شخم خواهد خورد!؟

با شروع حملات زمینی ارتش اسرائیل به نوار غزه، تلاش حماس بر ایجاد فشارهای دیپلماتیک بی تنیجه ماند تا دور جدیدی از نبرد آغاز شود. از این پس یورش اسرائیل به غزه سخت تر خواهد شد. تک تک راکت ها و خمپاره هایی که از سوی غزه شلیک می شود در رسانه های جهان منعکس می شود. در حال حاضر آمار این پرتابها به ۴۰۰ فروند در هفته می رسد. اما جزئیات حملات اسرائیل را به سختی می توان یافت. این در حالی است که طبق گزارش منتشر شده سازمان ملل متحد، نیروی هوایی اسرائیل هم، ۴۰۰ بمب بر روی غزه ریخته است؛ اما نه در هفت روز بلکه تنها در چند دقیقه! این حمله ها تا کنون ۴۰۰ فلسطینی را کشته اما تلفات اسرائیل در طول این یک هفته، تنها چهار نفر بوده است.
مردم اسرائیل توقع دارند که دولتشان، مهاجمان به اسرائیل را به سخت ترین شکل مجازات کند. از قرار، سیاستمداران هم مشتاق اند تا آمادگی هرچه بیشتر خود را برای دفاع از شهروندانشان نشان دهند تا در انتخابات ماه آینده اقبالی هرچه بیشتر داشته باشند.
پس از یک هفته حملات سنگین هوایی، حماس به پرتاب راکتها ادامه می دهد و هر روز هم بر عمق آنها اضافه می کند. ظاهرا لشگرکشی ارتش اسرائیل تلفات غیر نظامی بیشتر و بیشتری را بر جای خواهد گذاشت تا جایی که صدای اعتراض های بین المللی آنقدر بلند شود که منجر به آتش بست شود. با وجود تلاش های نه چندان جدی و متناسب بین المللی برای ممانعت ار جنگ، اسرائیل همچنان اصرار دارد تا مانند سگ شکست خورده ای، زیر فشار تهدیدها، وقت کشی کند.
ایهود باراک اسرائیل را «ویلایی در میان یک جنگل توصیف می کند». جایی که انسانهای وحشی، تمدنش را احاطه کرده اند. من اسرائیلی های زیادی را دیده ام که خود را در این وضعیت می بینند و متقاعد شده اند که باقی مردم جهان، گرفتاری های آنها را نمی فهمند. کسانی که فکر می کنند تنها مسئله مهم در جهان، متوقف کردن حملات موشکی حماس است. اسرائیل راه کمکهای غذایی و دارویی و تامین آب سالم و سوخت به غزه را بشدت محدود کرده است اما وزیر امور خارجه اش، تزیپی لیونی، وجود چنین مشکلاتی را انکار می کند. او این گونه وانمود می کند که رنج های مردم غزه بخاطر اشتباه خودشان در پذیرش رهبری حماس است.
آیا این لجاجت اسرائیلی ها چیز عجیبی است؟ ما شصت سال گذشته را پیش رو داریم. در این مدت، هیچ گاه اسرائیل برای نادیده گرفتن بحران های بین المللی که مسبب آن بوده است، مواخذه نشد. قطعنامه های بیشمار سازمان ملل در مورد حقوق آوارگان فلسطینی و پایان دادن به اشغال کرانه باختری را بی هیچ مجازاتی نادیده گرفت. چرا اسرائیل هیچ گاه مواخذه نشد؟ واقعیت آن است که اسرائیل، با توسل به داستان هولوکاست، قدرتمندترین تاثیر روانی را بر جهان دارد. این واقعیت بدان معناست که اگرچه جهان، گه گاهی به اسرائیل تودهنی زده است، اما باز هم کسی از این حد جلوتر نرفته است. شاید از ترس آنکه متهم به یهودستیزی شود یا به هر شکلی، به مردمی که در طول تاریخ رنج های بسیار برده اند هجمه ای برده باشد. تراژدی آنجاست که بخاطر تردید جهان در رو در رویی با اسرائیل، مردم فلسیطین بیشترین سختی ها را متحمل می شوند.
بسیاری از مجامع بین المللی که پنهان یا آشکار، تشبیه ایهود باراک در مورد اسرائیل را پذیرفته اند، احساسات طرفداران اسرائیل را هرچه بیشتر تقویت می کنند. به نظر بعضی، اسرائیل نمایانگر ردپای ارزش های غربی در دنیای عرب است. از نظر من آنچه بسیار وحشتناک است، رشد بنادگرایایی مسیحی خصوصا در آمریکا است که پیروان آن معتقدند که وجود اسرائیل، بخشی از تقدیر الهی است. اعتقادی که از هر بحرانی خطرناک تر است.
بوش و دیگر رهبران جهان بیان کرده اند که اگر حماس پرتاب موشک به شهرک ها را متوقف کند، می توان به میز مذاکره بازگشت. اما آیا اصلا هیچ جریان صلح پایداری وجود دارد که بخواهد از نو شروع شود. مدافعان صلح در اندیشه راه حل دو دولتی هستند که اگر اسرائیل اراضی اشغالی در کرانه باختری را با سخاوتمندی به فلسطینیان واگذار کند، امکان پذیر خواهد بود.
اما با توجه به پایبندی کامل اسرائیل به آرمان از نیل تا فرات صهیونیزم، نه تنها نشانی از ترک این مناطق وجود ندارد بلکه برنامه های عمرانی در کرانه باختری هم با سرعت هرچه بیشتر ادامه دارد. بن گورین چنین سیاستی را در یک جمله خلاصه کرده است: « آخرین مزرعه ای را که شخم بزنیم، مرز ما خواهد بود.»
وارثان بن گورین همچنان در حال شخم زدن زمین های جدید هستند.
می توان امید داشت که اوباما با ایجاد فشار بر اسرائیل، آن را وادار به تغییر سیاست هایش کند. گرچه چنین امیدی چندان قوی نسیت. تا کی جهانیان با ناامیدی و ناتوانی دست روی دست می گذارند و از تمام گروه ها می خواهند تا مخالفت خود را نشان دهند در حالی که تصاویر تلویزیون، غیرنظامیانی را که زیر بارش بمب ها کمر خم می کنند و بیمارستان هایی که توان درمان مجروحان را ندارند نشان می دهد.
قبول که حماس باید پرتاب موشک به شهرک ها را متوقف کند. اما پیش از آن، اسرائیل باید توسط مجامع بین المللی متهم و مواخذه شود.

جان مک کارتی
روزنامه ایندیپندنت چهارم ژانویه ۲۰۰۹
ترجمه: حمید نعمت اللهی

منبع : خبر آنلاین