چهارشنبه, ۲۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 15 May, 2024
مجله ویستا
افزایش حقوق معلمان از رویا تا واقعیت
در جهان امروز آموزش و پرورش را اصلیترین پایه رشد و توسعه کشورها میدانند. بر این اساس میتوان استقلال و آزادی هر کشور را در گرو داشتن نیروی انسانی توانمند و توسعهیافته بهعنوان اصلیترین محصول آموزش و پرورش صحیح دانشآموزان دانست. نگاهی به تاریخ و روند توسعه کشورهای صنعتی در جهان نشانگر آن است که زیربنای توسعه آنها از زمان توجه جدی به مقوله آموزش و پرورش شکل گرفته است. این توجه دارای ابعاد مختلفی است که ازجمله میتوان به ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... اشاره کرد. بدیهی است بدون توجه کارشناسانه و بسیج منابع و فرصتهای موجود کشور در زمینه آموزش و پرورش نمیتوان و نباید از یک دستگاه یا وزارتخانه خاص، انتظار رفع و یا حتی کاستن از مشکلات و نارساییهای موجود در زمینه آموزش و پرورش را داشت. اکنون که در آستانه تصمیمگیری کارشناسی نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برای لایحه بودجه سال ۱۳۸۸ هستیم، بهعنوان معلمی که ۲۳ سال تجربه خدمت دلسوزانه و عاشقانه برای آموزش و پرورش نسل جوان کشورم را در کارنامه خود دارم، بهعنوان عضوی از خانواده بزرگ آموزش و پرورش ایران اسلامی وظیفه خود دانستم نکاتی را مورد توجه قرار دهم:
مسائل و مشکلات آموزش و پرورش آنقدر متعدد و پیچیده است که پرداختن به حتی بخشی از آنها مستلزم مجال و فرصت بسیار است؛ مسائلی همچون: نیازسنجی و سیاستگذاریهای راهبردی، بررسی و بازنگری در ساختار وزارت آموزش و پرورش، بهروزرسانی منابع و کتب درسی، ارتقای سختافزارها و نرمافزارهای آموزشی، ایجاد ارتباط و تناسب بین آموزشها با نیازهای جامعه و...
اما در این فرصت کوتاه بنا است تنها به یکی از مواردی که امروزه در جامعه ما آخرین حلقههای ارزش و اعتبار آموزش و پرورش را نزد افکار عمومی هدف قرار داده بپردازم و آن وضعیت حقوق و مزایای معلمان بهعنوان موتور محرکه سیستم آموزشی کشورمان است. متاسفانه علاوهبر کاستیها و شکافهای فراوانی که بین حقوق معلمان و اقتضائات شغلی آنها وجود دارد، آنچه که تحمل این شرایط را سختتر میکند وجود تناقضهایی در اطلاعرسانی از میزان حقوق و مزایای معلمان و ایجاد فاصله در بین افکار عمومی مردم و مسوولان با معلمان است.
پخش مکرر مصاحبهها و اخباری درخصوص افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان، کار را بدانجا رسانده که گاهی معلمان برای اقناع خانواده و فرزندانشان نیز دچار مشکلاند و چهبسا که مجبور به ارائه اسناد مالی و احکام پرسنلی برای توجیه شرایط نامناسب حقوقی خود میشوند! این در حالی است که رسانههای مختلف به صورت منظم و دورهای خبر از ایجاد گشایش و تغییر در وضع درآمدی و حقوق معلمان میدهند و در وصف این <گنج قارون> قصهپردازی میکنند.
امروز میخواهم مشتی نمونه خروار از این گنج قارون را رونمایی کنم تا شاید مرهمی باشد بر زخم کهنه فرهنگیان عزیز و سندی باشد برای تصحیح پیشذهنهای ایجادشده در افکار عمومی. چرا و چگونه باید یک معلم با ۲۳ سال سابقه خدمت، مدرک کارشناسی از بهترین دانشگاه کشور، ۳ نفر فرزند و بدون برخورداری از هرگونه درآمد دیگر ماهیانه مبلغی معادل ۳۹۱۲۱۵۰ ریال بهعنوان مابهازای تمام تلاش و ایثاری که به منظور تربیت فرزندان و آیندهسازان کشور مصروف میکند دریافت دارد؟! آیا در چنین شرایطی و با هزینههای سرسامآور زندگی در شهری همچون تهران میشود با حداقل شرایط گذران امور کرد؟ در نتیجه چنین شکاف عظیمی است که متاسفانه باید اعتراف کنیم نظام آموزش و پرورش کشور ما کارایی و اثربخشی مطلوب خود را از دست داده است چرا که معلم در صورتی میتواند به تربیت صحیح و درست دانشآموزانش بپردازد که خود از دغدغهها و مشکلات روحی و جسمی کمتری رنج ببرد.
چندی پیش اظهارنظر یکی از صاحبنظران را میخواندم که ریشه بسیاری از مشکلات تحصیلی، فرهنگی، اجتماعی و... دانشجویان دانشگاهها را در آموزش و پرورش میدانست. باید اعتراف کنیم که هرچند مطلقانگاری در همه جا باطل و ناصحیح است ولی یکی از ریشههای این مشکلات و بسیاری از نارساییهای دیگر در جامعه را باید در سیستم آموزش و پرورش کشور جستوجو کرد.
همانگونه که پیشتر نیز اشاره شد، سادهانگاری است اگر حل تمامی این مشکلات را در رفع مشکلات و محدودیتهای مالی بپنداریم ولی متاسفانه باید گفت که در حال حاضر گروهی از معلمان کشور عزیزمان در سلسله نیازهای مازلو، در تامین بدیهیترین و اولیهترین نیازهای خود نیز درماندهاند و علاوهبر آن سیستم اداری و محتوایی آموزش و پرورش نیز از فقر مالی رنج میبرد و قادر به انجام بسیاری از طرحها و ایدههای خود برای ایجاد تحول و نوگرایی در آموزش و پرورش نیست.سخن من با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که چکیده و عصاره برخاسته از همین ملت غیور و ارزشمدار میباشند این است که آموزش و پرورش را با بقیه دستگاهها و وزارتخانهها مقایسه نکنند و در ترازوی قیاس با سایر بخشها قرار ندهند. آموزش و پرورش، بنیان تمامی پیشرفتها و موفقیتهای ملتی است که شعار آن <ما میتوانیم> است. باید مراقب بود که در اثر کمتوجهیهای سهوی، خدای ناکرده این <توانستن> دچار خدشه نشود و استعدادهای فراوان نوجوانان و جوانانی که برتری خود را در عرصه جهانی بارها و بارها ثابت کردهاند، در عرصههای غیرعلمی و غیردینی به هدر نرود.
نمایندگان عزیز!
اکنون در آستانه ورود به دهه چهارم انقلاب شکوهمند اسلامی ایران هستیم. انقلابی که براساس اندیشههای معمار کبیر و فقید آن، بنا بوده و هست که تبدیل به الگویی جهانی از حاکمیت دینی و آن هم کاملترین دین یعنی اسلام و اصیلترین مذهب یعنی تشیع باشد. مراقب باشیم و به خود تردید راه ندهیم که بدون ایجاد تحول (نه فقط تغییر) در نوع نگاه و میزان تخصیص منابع به آموزش و پرورش کشورمان، تحقق این هدف متعالی و گام نهادن در راستای تربیت نسل نوجوان و جوانی که منطبق با آرمانهای امام(ره)، مقام معظم رهبری و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی باشد با سختی مواجه خواهد بود.
علیرضا صولتی
منبع : روزنامه اعتماد ملی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
رئیس جمهور مجمع تشخیص مصلحت نظام شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی قوه قضاییه مجلس رهبر انقلاب قوه قضائیه دولت سیزدهم صادق زیباکلام مجلس دوازدهم مجلس یازدهم
پلیس قتل تهران هواشناسی شهرداری تهران آموزش و پرورش بارش باران دستگیری پلیس راهور سازمان هواشناسی سیل سلامت
یارانه بانک مرکزی چین قیمت دلار قیمت خودرو خودرو قیمت طلا سایپا بازار خودرو مسکن بورس دلار
فردوسی شاهنامه همایون شجریان نمایشگاه کتاب سحر دولتشاهی تلویزیون نمایشگاه کتاب تهران کتاب دفاع مقدس سینمای ایران سریال تئاتر
دانشگاه تهران وزارت علوم فضا تحقیقات و فناوری
اسرائیل رژیم صهیونیستی روسیه غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا حماس ترکیه افغانستان اوکراین نوار غزه
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر رئال مادرید باشگاه استقلال فولاد خوزستان لیگ برتر ایران مهدی طارمی فولاد بازی لیگ برتر فوتبال ایران
هوش مصنوعی گوگل همراه اول موبایل تبلیغات هواپیما دوربین نوآوری ناسا اپل
زوال عقل کاهش وزن ویتامین کودک نمک واکسن سلامت روان پرستار