کوزوو بشکه باروت در منطقه بالکان

تعیین سرنوشت سیاسی كوزوو استان جدایی طلب جنوب صربستان در موقعیت حساس آن همچون یك خطر بالقوه تلقی می شود كه می تواند منطقه پر تلاطم بالكان را در بحران فروغلطاند.
به دلیل وجود مرزهای درهم آمیخته نژادی و سیاسی در بالكان در پس زمینه ای از مناقشات خونین در سال های اخیر و در گذشته های دور، بروز یك بحران می تواند به یك رشته حوادث بی ثبات كننده دیگر در این منطقه بینجامد.
تانیوگ خبرگزاری صربستان به نقل از تحلیلگران سیاسی اتریش می نویسد: جامعه بین المللی كه تصمیم داشت موقعیت سیاسی كوزوو را تا پایان سال جاری میلادی روشن سازد به علت انتخابات پارلمانی در صربستان، اتخاذ این تصمیم مهم را به بعد از انتخابات بیست و یكم ژانویه سال آینده میلادی موكول كرد. «پاول لندوای» تحلیلگرسیاسی اتریشی معتقد است اگر آینده سیاسی كوزوو اكنون روشن شود، این احتمال می رود كه برخی از احزاب سیاسی از این موقعیت سود جویی كنند و در آن صورت ثبات صربستان و بدنبال آن صلح در منطقه بالكان با مشكلات جدیدی روبرو خواهد شد.
به عقیده وی این احتمال وجود دارد كه نتیجه موقعیت سیاسی كوزوو به گونه ای باشد كه این استان به یك نوع استقلال دست یابد. قرار است اداره امور كوزوو از ابتدای سال آینده میلادی از سازمان ملل به اتحادیه اروپا منتقل شود.بر اساس آمارسازمان ملل، اكنون در كوزوو حدود ۱۳۰ هزار صرب با متوسط سن ۵۴ سال زندگی می كنند. این رقم درسال ۱۹۹۹ میلادی بیش از دویست هزار نفر بوده است.
در همین حال متوسط سن آلبانیایی تباران كوزوو كه نود درصد از ساكنین این استان را تشكیل می دهند حدود بیست و هشت سال ارزیابی شده است. این آمار نشان می دهد كه اكثریت ساكنین صرب در كوزوو را افراد سالمند تشكیل می دهند زیرا جوانان صرب برای خود آینده ای در این استان نمی بینند. به گزارش ایرنا این تحلیلگر اتریشی كارشناس در امور بالكان می گوید: «موقعیت كوزوو در زمینه های مختلف بصورتی است كه نمی توان در كوتاه مدت انتظار آینده روشنی برای آن داشت زیرا انبوهی از مسایل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد كه یك شبه نمی توان آنها را برطرف كرد.
در ضمن در كنار مسایل ذكر شده باید به بیكاری بیش از چهل درصد از ساكنین كوزوو اشاره كرد.»به گفته تحلیلگران اتریشی به رسمیت شناختن كوزوو به عنوان یك كشور مستقل در سطح بین المللی بیشتر به موضع روسیه بستگی دارد زیرا از یك سو روسیه به عنوان عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل از حق وتو برخوردار است و از سوی دیگر مسكو رابطه سنتی و دوستی عمیق با صربستان دارد و به دفعات علنا در مجامع بین المللی از موضع صربستان در حفظ كوزوو در درون مرزهای آن كشور حمایت كرده است.
به عقیده این تحلیلگران سیاسی، در صورت اعمال فشار جامعه بین المللی برای جدا كردن كوزوو از صربستان، احتمال دارد كه بلگراد عكس العمل شدیدی از خود نشان دهد. احتمال اول این است كه بلگراد در مقابل فشار جامعه بین المللی، خواهان جدا شدن «كوزووسكا میترویتسا» منطقه صرب نشین شمال كوزوو شود.
احتمال دوم می تواند این باشد كه نمایندگان سیاسی صرب ها در بوسنی و هرزگوین یعنی (جمهوری صربسكا) در همه پرسی برای قانون اساسی جدید در بوسنی، خواستار استقلال جمهوری صربسكا و پیوستن به صربستان شوند.
لذا تا معلوم شدن موقعیت سیاسی كوزوو، این منطقه مانند یك بشكه باروت است كه هر لحظه احتمال انفجار آن می رود.»سرزمین كوزوو پانزده درصد از خاك صربستان را تشكیل می دهد و نود درصد از ساكنین آن آلبانیایی تبار خواهان استقلال هستند. سران بلگراد شدیدا با چنین خواسته ای مخالفت می ورزند هر چند كه از سال ۱۹۹۹ میلادی این استان تحت قیومیت سازمان ملل قرار دارد و در این مدت بلگراد عملا هیچگونه حاكمیتی بر كوزوو نداشته است.

منبع : روزنامه ابرار