۳ مرداد ـ ۲۵ جولای ـ Polyarchy جانشین دمکراسی

۲۵ ژوئیه ۱۹۵۳ نشست جهانی جامعه شناسان و استادان علوم سیاسی ضمن بررسی اعلامیه چهارم ژوئیه (۲۱ روز پیش از آن) Imre Nagy (ایمرناگی یا ایمر ناجی) نخست وزیر تازه جمهوری سوسیالیستی مجارستان و تحلیل و تعبیر تازه او «دمكراسی توده ای»، آن را روشی مشابه آن چه كه در سال ۱۶۰۷ میلادی در انگلستان به دنیا آمد و Polyarchy (پلیاركی) نام گرفت یافتند و از آن زمان، این روش كه می توان آن را «حكومت گروه» ترجمه كرد مورد توجه بوده و در ردیف روشهای حكومتی قرار گرفته است، به گونه ای كه دو استاد نامدار «رابرت دال» و «چارلز لیندبلوم» در تألیف مشترك خود: «سیاست، اقتصاد و رفاه عامه» به جای واژه «دمكراسی» از واژه Polyarchy یاد كردند و آن را آن نوع دمكراسی كه عبارت از كنترل هیأت حاكمه طی مراحلی توسط مردم غیرحاكم است تعریف كرده اند. این تعریف پذیرفته شد، ولی هنوز اصحاب نظر جانشین كردن دمكراسی را با حكومت گروه نپذیرفته اند و آن را واژه ای جامع نمی دانند و تنها نوعی از دمكراسی (حكومت مردم) تلقی می كنند، لكن «دال» و «لیندبلوم» با برشمردن انتقادهایی كه از دمكراسی شده است، Polyarchy را جانشین واقعی آن می دانند و معتقدند كه این جایگزینی زود یا دیر انجام خواهد گرفت.
دال می گوید كه دمكراسی- به زعم او «پلیاركی»- نمی تواند از چارچوب گذشته (تاریخ)، باورها، رسوم، فرهنگ و شرایط اقتصادی- اجتماعی یك ملت، بیش از حد معینی فراتر رود.
اصول «پلیاركی» كه در همه تعاریف آن مشترك است از این قرار است:
- اداره امور عمومی (كشوری) و سازمانهای دیگر در هر سطح توسط مقامات انتخابی از میان واجدین شرایط شایستگان.
- كوتاه بودن دوره های پارلمانی و شوراها، و انتخابات پی در پی آزاد و منصفانه در محیطی كه شرایط تبلیغ و مبارزه انتخاباتی برای همه نامزدها، برابر و فراهم و رایگان (پرداخت هزینه از سوی دولت) باشد.
- تجدید انتخاب مدیران اجرایی تا زمانی كه محكومیت قضایی و یا نقص عضو و عدم كارایی نداشته باشند بلامانع است.
- فقط بزرگسالان (بالای ۱۹ سال و طبق تعاریف بعضی ملتها ۲۱ سالگی به بالا) رأی بدهند و بالاتر از ۳۰ ساله ها نامزد انتخاباتی (رأی گیرنده) شوند.
- هركس كه خود را واجد شرایط- تنها از نظر تحصیلات و تجربه و درستی عمل در گذشته- ببیند بتواند نامزد نمایندگی و مدیریت شود.
- مردم حق دستیابی به اطلاعات واقعی درباره نامزدها را داشته باشند.
- مردم حق تأسیس حزب، گروه، اتحادیه و انجمن و تشكیل اجتماعات را داشته باشند.
- مردم حق بیان نظرات و عقاید و طرح هرگونه پیشنهاد و انتقاد را- البته با زبانی مؤدبانه- داشته باشند و جامعه باید وسایل رایگان انتشار بیانات را فراهم سازد.
- در جوار هر مدیریتی یك شورا مركب از كارشناسان مربوط و نمایندگان جامعه و مردم ذینفع وجود داشته باشند و تصمیمات در جلسات علنی این شوراها مطرح و پس از تأیید، به صورت سه تصمیم به مدیران اجرایی داده شود.
- همه تصمیمات و ضوابط و قوانین باید دوره آزمایشی خود را طی كنند و هر چند وقت یكبار قوانین و ضوابط ثابت نیز برای تجدیدنظر مورد بررسی قرار گیرند و هركس بتواند در این زمینه اظهارنظر كند و در صورت تمایل در جلسات بررسی شركت جوید.
- مدیریتها نمی تواند یكنفره باشد و دست كم از سه نفر تشكیل شود و ریاست این شورای مدیریت نوبتی باشد.
- برای شنیدن و منعكس كردن نظرات مردم در زمینه مدیریتهای جامعه و كشف و حل مسائل، در سطوح ریشه ای شوراهای مردمی تشكیل شود [این شوراها با Soviet هایی كه در اتحادیه جماهیر شوروی سوسیالیستی بود فرق دارد، زیرا اختیارات اجرایی نخواهد داشت.]
- در صورت عدم رضایت انتخاب كنندگان از نماینده و مدیر اجرایی در هر سطح، با جمع آوری امضاء, و معادل یك دهم آرایی كه آن نماینده و یا مدیر با آن آراء برگزیده شده است می توان درخواست تجدید انتخاب او را كرد و انتخاب مجدد بلامانع است.
- هیچ دادگاهی بدون حضور هیأت منصفه تشكیل نخواهد شد و رسیدگی به شكایتها از تصمیمات عمومی و اقدامات مدیران خارج از نوبت خواهد بود.
- هركس می تواند مردم را به شنیدن نظرات خود دعوت كند و جامعه باید وسائل و تسهیلات لازم برای انجام این عمل را فراهم سازد، تنها به این شرط كه دست كم یكصد نفر از پیشنهاد این دعوت قبلاً حمایت خود را اعلام كرده باشند.
- هرگونه فعالیت اقتصادی- اجتماعی آزاد خواهد بود، ولی استثمار فرد از فرد اكیداً ممنوع و كارگاه های بزرگ غیر دولتی به صورت تعاونی و با مدیران انتخابی فعالیت خواهند كرد و كارگاه های كوچكتر باید توسط نمایندگان جامعه نظارت شوند. مالیات بر درآمدها تصاعدی خواهد بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز