پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

سانکوفا - SANKOFA


سانکوفا - SANKOFA
سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا، آلمان، غنا و بورکینا فاسو
محصول : هایله گریما
کارگردان : گریما
فیلمنامه‌نویس : گریما
فیلمبردار : اوگوستن کوبانو
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید ج. وایت
هنرپیشگان : کوفی غنابا، اویافومیکه، اوگونلانو، الکساندرا دوآ، نیک مدلی، موتاباروکا، رجینالد کارتر و جیمی لی سویچ
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۴ دقیقه


ـ در حالیکه عکاسی از ̎مونا ̎ (اوگونلاتو)، یک مدل سیاه‌پوست امریکائی در کنار باروهای قصر بدنام ̎کیپ کوست̎ در غنا عکس می‌گیرد، ̎سانکوفا ̎ (غنابا)، مردی افریقائی بر سرش فریاد می‌زند: ̎به گذشته‌ات برگرد! ریشه‌هایت بر گرد! ̎ ̎مونا ̎ در واقع کنار مکانی ایستاده که برده‌های سیاه‌پوست را پیش از فرستادن به امریکا، در آنجا زندانی می‌کرده‌اند. او همراه با توریست‌ها به دیدار قصر و سیاه‌چال‌هایش می‌رود و با بسته شدن دری به رویش، ناگهان خود را در دوران برده‌برداری و در میانهٔ عده‌ای زن و مرد افریقائی در زنجیر می‌یابد. او حالا ̎شولا ̎ست: برده‌ای که در یک مزرعهٔ شکر کار می‌کند و مدام توسط اربابش مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرد ولی در پناه دیگر برده‌ها، به خصوص ̎شانگو̎ (موتاباروکا)، محبوبش و ̎نونو̎ی قوی و خردمند (دوآ ) آرام می‌گیرد. با برده‌ها به شدت بدرفتاری می‌شود. عده‌ای از آنان که فرار کرده‌اند، دستگیر شده و شلاق می‌خورد. پس از شورشی ناموفق، برده‌ها را از قفس‌هائی آویزان می‌کنند تا خوراک لاشخورها شوند. بعدها شورشی بزرگتر در می‌گیرد. ̎شولا ̎ ارباب خود را که باز خیال تعدی به او را دارد، می‌کشد. برده‌های فراری را مورد تعقیب قرار می‌دهند ولی ̎شولا ̎ تا سر حد مرگ می‌رود و روحش که پرواز کرده، به افریقا برمی‌گردد. ̎مونا ̎ از سیاه‌چال بیرون می‌آید. زنی لباس محلی بر تنش می‌کند. او به عده‌ای سیاه‌پوست که لب صخره نشسته و به اقیانوس می‌نگردند، ملحق می‌شود. زنی که شبیه ̎نونو̎ است به او لبخند می‌زند.
ـ عشقی اسطوره‌ای میان دو نژاد مختلف که البته مثل همیشه تحقیرهای نژادی را هم چاشنی خود دارد. اصولاً اروپائی‌ها و امریکائی‌ها عادت کرده‌اند به همه چیز زندگی در دو قاره دیگر به چشم شگفتی نگاه کنند و سانکوفا دقیقاً حاصل همین نگاه است. اگر فیلم را حتی کاری افریقائی بدانیم، حضور امریکائی‌ها و آلمانی‌ها در تولید آن چنین دیدی را پدید آورده و قابل چشم‌پوشی هم نیست. فیلم قرار است روایتی تلخ از مظلومیت افریقائی‌ها در دوران برده‌داری باشد که به نظر می‌رسد در این امر هم موفق نشده است.