اسلام ستیزی در میان بازهای افراطی

به نظر می رسد که این روزها نبرد خاورمیانه در قلب خاک آمریکا جریان دارد. منظورم نبردی نیست که در آن به روی هم اسلحه می کشند و برای هم نارنجک می اندازند. منظورم جنگی از نوعی دیگر است. این نبرد، جنگی برای هموار ساختن راه رسیدن جان مک کین کاندیدای حزب جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به کاخ سفید است.
متاسفانه این جنگ به بهای لطمه به اسلام و مسلمانان در جریان است. بانیان این جنگ قلابی هم کسانی نیستند جز همان دار و دسته نئومحافظه کارانی که شامل دانیل پیایپس می شود. پایپیس نویسنده ای است که علنا اعلام کرده که اسلام ستیز است.
اکنون یک موسسه مرموز تحت عنوان صندوق کلاریون، پشت توزیع گسترده یک دی وی دی ضد اسلامی در آمریکا است. این دی وی دی حاوی فیلمی است تحت عنوان: “عقده روحی: جنگ اسلام رادیکالی علیه غرب” فیلم مذکور را یک کانادائی ساکن اسرائیل به نام رافائل شور در سال ۲۰۰۵ ساخته است.
در آن سال بنکداران پخش محصولات سمعی و بصری به آن فیلم اقبالی نشان ندادند اما گروههای دانشجوئی یهودی و مسیح انجیلی فیلم مذکور را در دانشگاهها به نمایش گذاشتند. آخرین باری که فیلم نمایش داده شد از طریق تلویزیون های سی ان ان و فاکس نیوز بود که اعراض گسترده گروههای اسلامی را به دنبال داشت.
حالا بمنظور کمک به سکوی انتخابات ریاست جمهوری کاندیدای جمهوری خواه آمریکا، این فیلم را دوباره نبش قبر کرده و در ایالت هائی که گرایش حزبی قطعی رای دهندگانشان مشخص نیست، به نمایش درآورده اند. هفتاد روزنامه، از جمله روزنامه بلید (به معنی تیغ) در این ایالت ها که جبهه اصلی نبرد میان کاندیداهای جمهوری خواه و دمکرات است نسخه های مجانی این دی وی دی را بطور مجانی به همراه نسخه آخر هفته خود به خوانندگان خود عرضه کردند. تا کنون بیش از ۲۸ میلیون نسخه از آن دی وی دی در این ایالت ها توزیع شده و حمله رعد آسای تازه ای در قالب ارسال پستی مستقیم آن به خانوارهای ساکن این ایالتها در جریان است.
صندوق کلاریون که یک شرکت معاف از مالیات مستقر در نیویورک است، در پشت توزیع مجانی این دی وی دی قرار دارد. این سازمان در مورد ترکیب هیات مدیره و منابع مالی خود سکوت می کند. اما در سایت اینترنتی این صندوق جستار ویژه ای مخاطبان را مستقیما به سایت اینترنتی جان مک کین متصل می کرد که اقدامی علنا غیرقانونی بود و اکنون از کار انداخته شده است.
در جریان گردهمائی ملی حزب دمکرات در آمریکا، سازمانهائی تلاش کردند تا این دی وی دی را در بسته دستور کار نمایندگان حزب قرار بدهند اما موفق به این کار نشدند. اما بعد عاملان این سازمانها بدون مزاحمت در مجتمع محل برگزاری آن گردهمائی به راه افتاده و این دی وی دی را به نمایندگان می دادند. از سوی دیگر جمهوری خواهان با خوشحالی از دریافت دی وی دی استقبال کرده و آنرا در بسته کاری نمایندگانشان قرار دادند.
در این دی وی دی نکات فراوانی وجود دارد که آنرا منفور می سازد.
این فیل با این وعده آغاز می شود که اسلام رادیکالی تمدن غرب را نابود خواهد کرد. برای تلقین این معنا به بیننده قطعات انتخاب شده ای از زخم زبانها و خشونتهای ضد غربی که از رسانه های عربی پخش شده است به نمایش در می آید. آنگاه در قالب یک کلیشه تکراری و آزمایش پس داده سینمائی، در خلال قطعات مختلف این فیلم، صحنه هائی از دوران حکومت نازی های آلمان برای معادل نمائی اسلام رادیکالی با نازیسم به نمایش درمی آید.
این دی وی دی حاوی پیامی قوی است و به مذاق کسانی خوش می آید که به مخالفتهای عمومی با جنگ علیه جنگ با تروریسم حساس شده اند. اما چیزی که در این فیلم نشان داده نمی شود، این است که حکومتهای عربی اگر هم بخواهند (که قطعا نمی خواهند) نه قابلیت و نه برتری تکنولوژیکی لازم برای انجام کاری که رایش سوم انجام داد را صورت بدهند.
اما قصد و غرض این فیلم ورود به چنین ملاحضات تاریخی و فلسفی نیست بلکه هدف از ساخت و نمایش آن تیره و تار ساختن کل بنای دین و بی اعتبار ساختن تمام مسلمانان است. هدف این است که آنقدر عبارت منفی اسلام رادیکالی تکرار شود که رفته رفته شنونده دیگر فقط کلمه اسلام را می شنوند و آنرا با نازیسم برابر خواهند دانست.
با استفاده از این تکنیک می توان در مورد هر دین و گروه قومی یا ملی، فیلم موهن ساخت. با پهلوی هم گذاری های تاریخی نیمه واقعی، ساختگی و منحرف کننده و تنفر آور نسبت به دیگران، می توان از کیمیای فیلم سازی بیمارگونه برای تخریب وجهه هر کسی استفاده کرد. تصاویر و پیام این دی وی دی هم مانند فیلم های تبلیغاتی بدنام دوره ریاست جمهوری قبلی در ذهن ها باقی می ماند.
برخی می گویند که اکثر مردم می توانند میان اسلام رادیکالی و غیررادیکالی تفاوت قائل شوند و بنابر این، مسلمانان میانه رو نباید احساس دلخوری کنند. اما واقعیت چیز دیگری است. زمانی که جان مک کین کاندیدای حزب جمهوری خواه برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا فرق میان شیعه و سنی را نمی داند و می خواهد جنگ عراق را تا ۱۰۰ سال دیگر ادامه بدهد، چطور می توان انتظار داشت که مردم عادی آمریکا فرق میان اکثریت مسلمانان صلح جو و اقلیتی ستیزه جو را درک کند؟
بنا بر این چرا روزنامه ها کار انتشار پیام نفرت را در آمریکا تسهیل کردند؟ پاسخ سوال مذکور باید این باشد که آنها برای کمک به بالا بردن تعداد مخاطبان رو به کاهش خود این کار را کرده اند. اما تعدادی روزنامه هم هستند که تصمیم گرفتند این فیلم را توزیع نکنند. به گفته جان رابینسون، سردبیر روزنامه های “گرینزبورو” و “رکورد” در کالیفرنیای جنوبی، این فیلم تفرقه افکن است و با ترس مردم بازی کرده و در خدمت هیچ هدف آموزشی ای نیست. او افزود، برخی روزنامه ها به عواید حاصل از توزیع مجانی این فیلم علاقه ای نداشته اند.او در پایان گفت، اینکه آدم می تواند هرچیزی را منتشر کند بدان معنا نیست که باید هر چیزی را منتشر ساخت.در گفته های این فرد درسی از تعلیمات مدنی و مسئولیت اجتماعی است که حسابداران روزنامه های دیگر باید بیاموزند.

نویسنده: امجد حسین
مترجم: جمشید سلمانیان

منبع : روزنامه رسالت