روزگار فلسطینیان دربند

آخرین آمار موجود از وضع زندانیان فلسطینی دربند رژیم صهیونیستی حاکی از آن است که هم اکنون حدود یازده هزار و پانصد نفر از فلسطینی ها به همراه اتباع کشورهای لبنان ، سوریه ، اردن ، عربستان سعودی، مصر و لیبی در ۳۰ زندان و مرکز بازداشت و بازجویی اسرائیلی ها زندانی هستند.
در این میان ۳۶۰ کودک سه ماهه تا جوان ۱۸ ساله وجود دارند . لازم به یاد آوری است که از زمان شروع انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ بیش از دو هزار و پانصد فلسطینی در این محدوده سنی بازداشت شده اند و نزدیک به پانصد نفر نیز در زندان های اسرائیل به سن قانونی رسیده اند .
۹۹ زن که در میان آنان چندین مادر وجود دارد . در این بین چهار زن باردار در حالی که دست و پایشان به تخت زایمان بسته شده بود فرزندان خود را به دنیا آورده اند . بیش از هزار زندانی زخمی و بیمار که به مراقبت های پزشکی و بهداشتی دسترسی ندارند .
از میان قدیمی ترین زندانی ها ، هشتاد و یک نفر بیش از بیست سال، سیزده نفر بیش از بیست و پنج سال و دو نفر نیز بالای ۳۰ سال سن دارند.
هزار و دویست تن بدون تفهیم اتهام در بازداشت هستند. این نظام بازداشتگاهی به قوانینی باز می گردد که در سپتامبر سال ۱۹۴۵ توسط انگلیسی ها که در آن زمان قیمومیت فلسطین را برعهده داشتند وضع شد و در ادامه صهیونیست ها از زمان اشغال فلسطین در سال ۱۹۶۷ از آنها استفاده می کنند .این نوع بازداشت بر اساس درخواست سرویس های اطلاعاتی اسرائیل برای دوره های شش ماهه تا شش ساله تعریف شده و تا پانزده بار پیاپی قابل تجدید است .
● شرایط بازداشت
از همان دقایق اولیه بازداشت و در طول بازجویی ها شکنجه های روانی بسیاری اعمال می شود از جمله : تهدید به مرگ ، تجاوز ، انتقام از خانواده و کودکان ، تهدید و رفتار خشونت آمیز با خانواده مانند پدر و مادر مسن و کودکان در حضور پدر و مادر مسن ، شکنجه های جسمانی مانند ضرب و شتم ، خشونت ، بی خوابی دادن ، قرار دادن در وضعیت های جسمانی غیر قابل تحمل ، پوشاندن سر با کیسه های خیس و مرطوب، خفه کردن ، بازجویی با بدن لخت، بازجویی های شبانه ، فحش و ناسزا، استفاده از گاز اشک آور و ... ، در آوردن لباس زندانی در مقابل دیگران و تنبیه هایی همچون بازداشت انفرادی گاه در سلول های زیر زمینی تا هجده سال ، ممنوعیت ملاقات و ...
نگه داشتن در وضع غیر بهداشتی و کثیف ، حبس در تاریکی و نگه داشتن زندانیان بیش از حد ظرفیت سلول که گاه به بیست و پنج تا سی زندانی در یک سلول بیست متر مربعی می رسد . جاسوسی و خبر چینی از زندانیان ، نگه داشتن در سلولهای مرطوب یا گرم که غیر قابل تحمل باشد ، تغذیه ناکافی و بد ، نبود مراقبت های پزشکی و دارویی طوری که از سال ۱۹۶۷ تا کنون نزدیک به دویست نفر به علت سهل انگاری یا نبود مراقبت های پزشکی جان خود را از دست داده اند .
در آتش سوزی که ساعت چهار صبح پانزدهم ژانویه سال ۲۰۰۵ در یکی از زندان های اسرائیل اتفاق افتاد تمامی وسایل شخصی زندانی ها در آتش سوخت و چندین نفر از زندانی ها نیز زخمی شدند .
یکی از زندان های اسرائیل به نام زندان نقب در مجموع دارای دو هزار و دویست نفر ظرفیت است که به بیست بخش تقسیم شده است . در هر یک از این بخشها دوازده زندانی محکوم شده قطعی و هشت زندانی بدون محکومیت حبس شده اند. این زندان و بسیاری از زندان های دیگر اسرائیل از مواد قابل اشتعال درست شده است که زندگی زندانیان را با خطر مواجه کرده ا ند .
یکی از فعالان حقوق بشر که بازدیدی از یکی از زندان های اسرائیلی داشته است، می گوید : تمامی زندانی ها هر روز به دلایل بیهوده شکنجه و تحقیر می شوند . حتی یکی از زندانیان زن تنها به خاطر درخواست پزشک برای کودک بیمارش مدتها در یک سلول انفرادی بازداشت شد. بسیاری دیگر از زندانیان نیز ممنوع الملاقات هستند و کودکان زندانی نیز در فصول سرد سال فاقد لباس های گرم و مناسب هستند و طی سال های گذشته وضع بهداشتی و مراقبت های بهداشتی بسیار بدتر شده است . در میان زندانیان بیش از پانزده سرطانی وجود دارد که به علت عدم توجه از نظر جسمانی هر روز ضعیف تر می شوند . همچنین بیش از ۱۰ تن از زندانیان فلسطینی نیز به علت بیماری و نبود مراقبت های پزشکی از اول انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ جان خود را از دست داده اند .
بر اساس گزارش های موجود مهمترین دلایل عدم سلامتی زندانیان فلسطینی عبارتند از اینکه :
▪ ده ها تن از این زندانیان درست پس از زخمی شدن توسط سربازان اسرائیلی بازداشت شده اند .
▪ زندانیان زخمی از آمبولانس یا بیمارستان قبل از مداوا شدن بیرون آورده شده اند.
▪ استفاده از شیوه های سخت شکنجه و رفتار خشن با زندانیان در زمان بازجویی
▪ نبود مراکز پزشکی و پزشک در زندانها و مراکز بازداشت
▪ اعمال جراحی لازم برای زندانیان بیمار به تأخیر انداخته می شود به طوری که این تأخیر گاه سالها به طول می انجامد که باعث وخامت حال زندانی می شود .
▪ تنها داروهای مورد استفاده برای بیماران قرص های ضد درد است .
مراکز بازداشت و زندانها هیچ تشابهی به محل زندگی مناسب برای انسان ندارند .
▪ سرکوب ، ضرب و شتم ، استفاده از گاز های گوناگون شیمیایی نیز باعث وخامت حال بیماران و بیماری زندانیان سالم می شود.
▪ وجود حشرات و حیوانات موذی همچون موش در سلول ها و امکان استفاده از حمام تنها به مدت دو دقیقه
▪ تغذیه نامناسب و غذاهای خام و مسمومیت های غذایی به طوری که به گفته زندانی ها بویژه در ماه رمضان غذای بسیار اندکی به این زندانیان داده می شود.
▪ رطوبت زندانها و نبود لباس و پتو برای زندانیان
▪ نبود تهویه مناسب و نور آفتاب در سلول ها و محدود بودن جا برای حرکت و جمعیت بیش از حد ظرفیت سلول ها به طوری که به گفته برخی از این زندانیان برخی از سلولها اتاقهایی به طول و عرض دو متر است .
▪ نبود امکانات پزشکی متناسب با بیماری های زندانیان در بیمارستانها و رفتار نامناسب پرستاران و پزشکان در بیمارستان در قبال زندانیان
▪ فشار روانی بر زندانیان و ممانعت از ملاقات با اعضای خانواده.
به گفته منابع آگاه عدم ارائه خدمات پزشکی از سوی اسرائیلی ها یکی از زندانیان فلسطینی را مجبور کرد تا خودش بر روی خود عمل جراحی انجام دهد، همین امر و فشار های روانی و سرکوب وحشیانه باعث شده است چندین زندانی دیگر اقدام به خودکشی کنند .
هم اکنون حدود هزار زندانی فلسطینی وجود دارند که نه از اتهام خود باخبر هستند و نه محکوم شده اند که بسیاری از این زندانیان در زندان نقیب هستند .
بر اساس آمار موجود محکومیت نزدیک به دویست تن از زندانیان بیش از چهار بار تکرار شده است حتی بر اساس شواهد موجود این تکرار محکومیت زندانیان تا هشت بار نیز مشاهده شده است .
سیاست بازداشت بدون تفهیم اتهام و محکومیت ، سلاحی در دستان صهیونیست هاست که با آن تمامی معاهدات بین المللی را نقض می کنند .
این نوع بازداشت ها اکنون به دشمن نامرئی برای زندانیان فلسطینی تبدیل شده است به طوری که این زندانیان به علت امکان تجدید دوران بازداشت شان از آینده و سرنوشت خود اطلاعی ندارند در واقع با نوعی جنگ روانی روبه رو هستند اما باید به این واقعیت تلخ نیز اشاره کرد که این نوع بازداشت دامنگیر کودکان فلسطینی نیز شده است و هم اکنون ده ها کودک در این وضع در زندان های اسرائیل به سر می برند برخی از زنان که حتی دختران کم سن و سال در میانشان دیده می شوند نیز در این وضعیت به سر می برند .
طی سال های گذشته بازداشت بدون تفهیم اتهام و محکومیت افزایش چشمگیری یافته است و با این روش نظامیان اشغالگر خود را در پشت پرونده های سری مخفی می کنند تا مانع از پیشروی روند مناسب قضایی شوند . نه زندانیان و نه وکلایشان نمی توانند به این پرونده ها دسترسی داشته باشند و در واقع نمی توانند از خود دفاع کنند . در زندان های اسرائیل برخی از زندانیان فلسطینی که مدت محکومیتشان به پایان رسیده است با استفاده از این نوع حبس بار دیگردر زندانی باقی می مانند .
یکی از فلسطینی های آزاد شده از زندان می گوید : نظامیان اسرائیلی به طرز وحشیانه ای مرا مورد ضرب و شتم قرار می دادند یکی از آنها پای خود را بر روی سر من می گذاشت و دیگری بر پشت او می نشست ، سرباز دیگری نیز با سلاحش به صورت من ضربه وارد می کرد . در بازجویی آنها به پهلوی من ضربه وارد می کردند و در حالی که دستها و پاهای مرا بسته بودند هفت ساعت باید بر روی صندلی می نشستم . برخی از کودکان آزاد شده نیز می گفتند که سربازان رفتار بسیار خشنی با آنها داشته اند و همواره آنان را مورد ضرب و شتم قرار می دادند و ناسزا می گفتند . این کودکان همواره در طول بازجویی تهدید می شوند تا شاید بتوانند از آنها درباره برخی مسائل اعتراف گیرند . تاکنون چندین زن نیز فرزندان خود را در زندان های اسرائیل و با کمترین امکانات پزشکی و بهداشتی به دنیا آورده اند .
پارلمان اسرائیل ( کنست) اخیراً قانونی را به تصویب رسانده است که بر اساس آن اگر زندانیان فلسطینی از اعضای سازمان هایی باشند که از نظر اسرائیل سازمان تروریستی تلقی می شوند حق ندارند با خانواده های خود ملاقات کنند .
این قانون به طور کامل با مقررات بین المللی بویژه ماده یکصد و شانزده کنوانسیون ژنو که حق خانواده ها برای ملاقات با زندانیان را محترم شمرده در تعارض است اما قبل از تصویب این قانون نیز مقامات رژیم اشغلالگر قدس با دلایل واهی و دروغگویی، موانعی را بر سر راه ملاقات زندانیان با خانواده هایشان ایجاد می کردند .از سوی دیگر بیش از هزار نفر از زندانیان هم اکنون بدون هیچ دلیل موجهی از ملاقات با خانواده هایشان محروم هستند .
بر اساس آمار موجود نزدیک به پنج هزار نفر از زندانیان فلسطینی به طور قطعی محکوم شده اند تقریباً همین تعداد زندانی نیز بدون اینکه به دادگاه بروند در بازداشت به سر می برند حدود هزار نفر دیگر نیز بدون تفهیم اتهام به زندان انداخته شده اند .از این زندانیان نزدیک به هشت هزار نفر مجرد و مابقی متأهل هستند . بیش از ششصد نفر از زندانیان به حبس بیش از پنجاه سال و حدود هفتصد نفر نیز به حبس بین پانزده تا پنجاه سال محکوم شده اند .
شمار زنان زندانی به بیش از یک درصد کل زندانیان یعنی بیش از یکصد نفر می رسد و از شروع انتفاضه تاکنون صد ها زن توسط اسرائیلی ها بازداشت شده اند برخی از این زنان هم اکنون بدون اینکه از اتهام خود آگاه باشند زندانی شده اند .
از میان کودکان زندانی شده نزدیک به صد نفر از آنان بیمار و محروم از مراقبت های پزشکی هستند .این کودکان از هرگونه حقوق تضمین شده توسط معاهدات بین المللی محروم شده اند . درمیان زندانیان ده ها تن از نمایندگان شورای قانونگذاری فلسطین و چند تن از وزرای دولت فلسطین نیز مشاهده می شوند.
نزدیک به ده نفر از زندانیان بیش از بیست و پنج سال را در زندان سپری کرده اند و قدیمی ترین زندانی نیز نزدیک به سی سال از عمر خود را در حبس به سر برده است . نزدیک به شصت نفر نیز بین بیست تا بیست و پنج سال است که زندانی هستند . در باره وضع سلامتی زندانیان نیز می توان گفت بیش از هزار نفر از آنان از بیماری های مزمن رنج می برند و بیش از دویست زندانی نیز شدیداً بیمار هستند اما این بیماران از مراقبت های پزشکی و اعمال جراحی لازم محروم شده اند . در حال حاضر هر یک از خانواده های فلسطینی یکی از اعضای خود یا نزدیکانشان را در زندان های اسرائیل می بینند . اسرائیل به مناسبت های گوناگون و با حسن نیت دروغین خود هر از گاهی تعدادی از زندانیان را آزاد می کند . این نوع ژست ها که با تبلیغات بین المللی فراوانی همراه می شود در واقع آزادی عده ای است که دوران محکومیت خود را به پایان برده اند .
انجمن های دفاع از حقوق بشر اسرائیل تأیید کرده اند که نیروهای امنیتی (شین بت) مرتباً فلسطینی ها را در زندان های اسرائیل شکنجه می کنند . دو انجمن حقوق بشر اسرائیلی بین سال های ۲۰۰۶ - ۲۰۰۵ ، ۷۳ زندانی فلسطینی را پیگیری کرده و در پایان، این انجمن ها متوجه شدند که شین بت به طور مرتب آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و پاهایشان را بسته و را در حالت خمیده نگه می دارند .

حسین قنبری گرمی

منبع : روزنامه ایران