گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران

نویسنده : حسن‌لی - کاووس
محل نشر : تهران
تاریخ نشر : ۱۳۸۳/۱۰/۲۰
رده دیویی : ۸fa۱.۶۲
قطع : رقعی
جلد : گالینگر
تعداد صفحه : ۵۱۲
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
شماره کنگره : PIR۳۸۱۸/ح۴گ۹
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۲۲۰۰
شابک : ۹۶۴-۳۸۰-۰۹۶-۲

نگارنده در کتاب برآن است اشکال نوآوری در شعر معاصر ایران را در چهار بخش 'زبان', 'صور خیال', 'شکل و ساختار' و 'معنا و محتوا' ـ با ذکر نمونه‌ها و نقل قول‌های مختلف ـ بررسی نماید. مقدمه کتاب بحث مفصلی است با موضوع جریان‌شناسی شعر معاصر, و بخش پایانی نیز به نوآوری در قالب‌های گذشته‌ی شعر فارسی اختصاص یافته است. نگارنده در آغاز (مقدمه) ضمن بررسی جریان شعر معاصر ایران, خاطرنشان می‌کند: 'نامدارترین پیروان نیما در شعر معاصر ایران کسانی بودند که توجه به ارزش‌های هنری و زبانی در سخن, آن‌ها را از گرایش پرداختن به دردهای اجتماعی بازنداشت. شاعرانی همچون شاملو, اخوان, فرخزاد, کسرایی, شفیعی کدکنی, آتشی و.... شعر نو اجتماعی را با زبانی روان‌تر و پالوده‌تر از زبان استاد خود, نیما, به نمایش درآوردند. این شاخه از شعر امروز کوشیده است تا در پی بیداری مردم, همچون سخن‌گویی صادق آرمان‌های آن‌ها در قالب سخنی هنری باز گوید. در این گونه از اشعار معاصر, اندیشه‌های اجتماعی, جانشین احساسات فردی شده است و مسائلی همچون: آزادی انسان, عدالت جویی, مبارزه با استبداد و فقر, توجه به طبقات محروم جامعه, همنوایی با نهضت‌های آزادی بخش, شهادت, مسائل مربوط به شهر و شهرنشینی و.... مضمون بسیاری از سروده‌هاست.