خاطرات مردگان Diary of the Dead

▪ نویسنده و کارگردان: جورج ای. رومرو.
▪ موسیقی: نورمن اورنشتاین.
▪ مدیر فیلمبرداری: آدام سویکا.
▪ تدوین: مایکل داهرتی.
▪ طراح صحنه: روپرت لازاروس. بازیگران: شاون رابرتز[تونی راولو]، جاشوا کلوز[جیسون کرید]، میشله مورگان[دبرا]، جو دینیکول[الیوت استون]، اسکات ونتورث[اندرو مکسول]، جورج بازا[بایکر]، امی کیوپاک لالوند[تریسی ترومن]، تاتیانا ماسلنی[مری]، مگان پارک[فرانسیس شین]، آلن ون اسپرنگ[کلنل]، لورا د کارتریت[بری]، کریس وایولت[گوردو]، تاد ویلیامز[برادی]، نیک الاچیوتیس[فرد]، جورج رومرو[رئیس پلیس]
▪ ٩٥ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ آمریکا.
▪ نام دیگر: George A. Romero&#۰۳۹;s Diary of the Dead.
▪ برنده جایزه منتقدان جشنواره Gérardmer.
▪ ژانر: فانتزی، ترسناک، مهیج.
جیسون کرید دانشجوی وسواسی فیلمسازی که به همراه استادش و تعدادی از دانشجویان دختر و پسر دیگر برای ساخت فیلمی ترسناک به جنگل پنسیلوانیا رفته اند، از رادیو خبرهاییی مبنی بر بروز بحرانی بزرگ و استیلای زامبی ها بر شهرها می شنوند.
رایدلی، بازیگر اصلی فیلم که از پیشرفت کار ناراضی است، سوار اتومبیل گران قیمت خود شده و آنجا را ترک می کند. جیسون و باقیمانده گروه-دبرا، تونی، تریسی، الیوت- و استاد کلبی مسلک والکلی شان مکسول نیز سوار کاروان خود شده، و به سوی خانه های شان به راه می افتند. اما به زودی مجبور به جنگیدن با زامبی ها شده و در نهایت سر از خانه اشرافی و بزرگ رایدلی درمی آوردند. اما غافل از اینکه....
● چرا باید دید؟
جورج اندرو رومرو متولد ١٩٤٠ نیویورک است. در دانشگاه پیتزبورگ درس خوانده و بعد از فارغ التحصیلی شروع به ساختن فیلم های کوتاه و تبلیغاتی کرده است. او و دوستانش در دهه ١٩٦٠ با تاسیس یک شرکت و ساختن فیلم های ارزان قیمت موجی از فیلم های عامه پسند ترسناک به راه انداختند که تا امروز ادامه یافته است.
این واقعه باعث شده تا رومرو را به عنوان یکی از ستایش شده ترین فیلمسازان این ژانر در چهار گوشه دنیا به رسمیت بشناسند، اما او هرگز فیلمسازی هالیوودی نشده و یا بهتر است بگوییم به هالیوود دعوت نشده است. شهرت با فیلم شب مردگان زنده در ١٩٦٨ به سراغ وی آمد. فیلمی سیاه و سفید با بودجه ای ١٠٠ هزار دلاری که بعدها با فیلم هایی چون سحرگاه مردگان(١٩٧٨) ادامه یافت. اما در پایان دهه ١٩٨٠ سقوطی فاحش در کارنامه وی ظاهر شد.
روز مردگان(١٩٨٥) از سوی منتقدان استهزا شد و در گیشه نیز موفقیت چندانی به دست نیاورد. فیلم های بعدی او مانند اقتباس اش از داستان استیون کینگ به نام نیمه تاریک(١٩٩٣)و بعدها گردن کلفت(٢٠٠٠) و حتی بازسازی شب مردگان زنده(٢٠٠٠) نیز شکست های تجاری فاحشی بیش نبودند. تا اینکه سرانجام در سال ٢٠٠٥ با فیلم سرزمین مردگان توانست به اندازه های روزهای اوج خویش بازگشته و شروعی تازه را تجربه کند.
خاطرات مردگان که قرار است ادامه آن در سال ٢٠٠٩ به نمایش در آید، به سبک و سیاق استاد فقط با دو میلیون دلار تولید شده و رفقا و ستایش کنندگانش از جمله تارانتینو، وس کریون، دل تورو، سایمون پگ و استیون کینگ صدای شان را در نقش گویندگان اخبار زینت بخش لحظاتی از فیلم کرده اند. خود استاد هم در نقش رئیس پلیس ظاهر شده و در امتداد فیلم های قبلی آن را پر از صحنه های خبری کرده است. البته مانند موج فیلم هایی مانند پروژه جادوگر بلر یا کلاورفیلد که همه چیز را از ورای فیلم های گرفته شده توسط شخصیت های داستان روایت می کردند، استاد ترفندی به کار بسته و آن را با نمایش فیلم مستند سرهم شده از میان برداشت های جیسون کرید فیلمساز بعد از این [یعنی یک فیلم خانگی ترسناک و در عین حال بامزه] با نام "The Death of Death" به خورد خلق الله می دهد. ترفندی نه چندان تازه و نه در خور نام ایشان، که شخصاً از درک لحظات خنده دار آن عاجزم و نمی توانم بفهمم چگونه ممکن است انسان های عادی با دیدن این صحنه های خونین زیر خنده بزنند!
می ماند تعابیر فرامتنی همکاران درباره کابوسی که می تواند قرن تازه را تهدید کند و غیره... که ترجیح می دهم در قالبی فیلمی جدی تر و حتی از نظر خلق هیجان موفق تر آنها را تماشا کنم. خاطرات مردگان برای من در جا زدن فیلمسازی است که ٤٠ سال قبل در اوج بود و حالا باید نوه های با استعدادش جای این پدربزرگ آشنا و دل داده به کلیشه ها را بگیرند!

امیر عزتی

منبع : موج نو