نقدی بر نقد در سینما

نقد، منتقد، انتقاد سازنده، انتقاد مغرضانه و ... کلماتی است که در تعریف گستردگی و پراکندگی زیادی دارد و به همین نسبت در حوزه سینما هم با حساسیت های زیادی همراه می شود به طوری که گاه باعث ایجاد چالش هایی بین دست اندر کاران سینمایی می شود. گاه خواندن یک نقد خوب همان اندازه لذت را به مخاطب می بخشد که تماشای همان فیلم.یکی از پیش شرط های نقدنویسی آشنایی منتقدان با روند فیلم سازی و حس مشکلات آن است. او باید با تکنیک های سینما، روش ها و ساختارهای فیلم سازی آشنا باشد، باید با مفاهیم علمی و عملی میزانسن، نورپردازی، تدوین و مونتاژ، انواع گونه ها و ... و حتی با ابزارهای دوربین فیلم برداری آشنا باشد. منتقد باید مسلط به نفس باشد؛ یک حس بی طرفی که لازمه حقیقت جویی است.یکی از عوامل مهم ماندگاری نقد به کیفیت نوشته و فکری که انتقال می دهد بستگی دارد. در نقد ضمن محک زدن فیلم باید نوعی آموزش و آفرینش معنایی و خلاقیت هم توام باشد، حتی نقد می تواند در بهترین نوع خود یک اثر هنری محسوب شود و تا سال های متمادی در اذهان مخاطبان بماند که البته جای این نوع نقدها در ادبیات سینمایی ما بسیار خالی است.
سفر طهماسب صلح جو (منتقد سینما) به شهرمان باعث آشتی دوباره دوستداران حوزه نقد سینما شد. به هر حال نقد خوب، یعنی کلید راهیابی به دنیای یک فیلم ساز و بررسی جایگاه و موقعیت یک فیلم ساز و نقاط ضعف و قوتش؛ ترکیب مناسب کلمات برای بیان مقصود البته با زبان ساده سینمایی قابل فهم برای عموم و ایجاد روند و چارچوب منطقی که حاصل ۳ عامل دانش، تجربه و حساسیت به مقوله های مطرح شده در فیلم است. در ضمن این که اگر هنرمندانه وعالمانه نیز نوشته شده باشد، باعث ماندگاری یک نقد می شود. نگاه نو، بدیع و متفاوت به همراه انتخاب لحن و زبانی مناسب با اثر و درک درست و موشکافانه آن از عوامل مهمی است که باید لحاظ شود. پرواضح است که سبک و شیوه نگارشی نویسنده است که به نوشته، روح و جان می دهد. نقد خوب باید بتواند زاویه نگاه ما را نسبت به فیلم تغییر دهد و مهم تر از همه این که بتواند جنبه های پنهان فیلم را که حتی با چند بار دیدن هم آشکار نشده است، نشان دهد.

منبع : روزنامه خراسان