کنکور و مؤسسات زرق و برق‌دار!

کنکور تضمینی، ثبت‌نام به‌صورت اقساط، پرداخت شهریه بعد از قبولی و از همه جالب‌تر تابلوئی با عنوان ”ثبت‌نام کلاس‌ها فقط با پانصد و هشتاد هزار تومان“ به نظر شما پانصد و هشتاد هزار تومان مبلغ کمی است؟ در مواردی هم برخی آموزشگاه‌های جدیدالتأسیس برای جلب اعتماد خانواده‌ها اسامی چند مؤسسه معروف را با هم مخلوط می‌کنند و یک اسم بلند بالای جدید می‌سازند که این نیز برای خود ابتکاری است.چندی پیش از روی کنجکاوی تلفن را برداشتم و با چند مؤسسه کنکور تماس گرفتم و قیمت کلاس‌ها را جویا شدم. کلا‌س‌های دورس عمومی از پنجاه هزار تومان شروع و به ۱۸۰ هزار تومان ختم می‌شد و هر مؤسسه هم قیمتی متفاوت از مؤسسه دیگر داشت. کلاس‌های نیمه خصوصی یک قیمت، خصوصی با قیمتی دیگر. آیا این همه هزینه جهت ورود به دانشگاه برای همه خانواده‌ها مقدور است؟ رسیدن به جواب این سؤال ما را بر آن داشت تا نظر تعدادی از دانش‌آموزان و دانشجویان را جویا شویم.نسرین. د دانشجوی سال اول گرافیت می‌گوید: ”دو سال پیش کنکور بودم. فقط می‌توانم بگویم دوران پراضطرابی بود. چون در کنکور هنر هیچ تضمینی برای قبولی وجود ندارد و سؤال‌ها از منابع مشخصی طرح نمی‌شوند. در ابتدا به‌دلیل اینکه در دوران تحصیل از معدل بالائی برخوردار بودم، فکر کردم احتیاج به شرکت در کلاس‌های کنکور ندارم و فقط هر هفته یک سری کنکور آزمایشی می‌دادم که فقط با سؤال‌ها آشنا شوم و آن هم معلوم نبود این سؤال‌ها برطبق چه استانداردی طرح می‌شوند و درس‌هائی را که در امتحان می‌آمد خودم در خانه می‌خواندم ولی این کار بسیار سختی بود چون ما خیلی از دورس را در مدرسه نخوانده بودیم مثل موسیقی، خواص مواد و... بنابراین مجبور بودم از کتاب‌هائی که مؤسسات مختلف چاپ می‌کردند کمک بگیرم ولی چون با این دورس آشنائی نداشتم درک کردن آنها برایم بسیار سخت شد، بنابراین به کلاس‌های کنکور پنا بردم. هرجائی که تماس می‌گرفتم هزینه بالائی را عنوان می‌کردند. بالأخره یک مؤسسه کنکور پیدا کردم که قمیت نسبتاً مناسبی را مطرح کرد. البته این را هم بگویم که پرداختن این قیمت برای من و خانواده‌ام بسیار سنگین بود، ولی چاره‌ای نبود. البته این کلاس‌ها خیلی به من کمک کرد“.
وی می‌افزاید: ”اما این سؤال هم پیش می‌آید که اگر کسی توان پرداخت این هزینه‌ها را نداشته باشد باید از درس خواندن صرفنظر کند و این بی‌انصافی است. به نظر من اگر به‌جای مؤسسات مختلف که فکر نمی‌کنم نظارتی روی قیمت‌هایشان بشود، مدارس از اول بچه‌ها را برای کنکور آماده کنند بهتر است. به این صورت که بچه‌ها همه با رقابت عملی که خودشان در طول دوران تحصیل دارند در کنکور شرکت می‌کنند نه با رقابت مالی“.عد از آن با تعدادی از دانش‌آموزان سال آخر رشته ریاضی‌فیزیک واقع در کرج صحبت کردیم.
سپیده. ع به‌عنوان نماینده آنها گفت: ”اکثر بچه‌ها در این منطقه از موقعیت مالی متوسطی برخوردارند و امکان رفتن به کلاس‌های کنکور آن هم با این هزینه‌های سرسام‌آور برایشان وجود ندارد و مدرسه و مسئولانش هم هیچ اقدامی برای کمک به دانش‌آموزان در این مقطع تحصیلی انجام نمی‌دهند. ما حتی برای به اتمام رساندن کتاب‌های درسی خود در طی یک سال تحصیلی نیز دچار مشکل هستیم. متأسفانه برخی دبیران ما با وجود داشتن معلومات بسیار بالا قادر به انتقال مطالب به دانش‌آموزان نیستند و این موضوع باعث شده که ما بچه‌های کلاس مجبور شویم برای این واحدهای درسی به کلاس‌های فوق‌العاده‌ای که در مؤسسات خارج از مدرسه تشکیل می‌شود رجوع کنیم که این خود شامل هزینه‌ای گزاف است و پرداخت این هزینه هم برای همه بچه‌های کلاس مقدور نیست چه رسد به کلاس‌های کنکور و هزینه‌های آنچنانی. حال انکه در مدارس غیرانتفاعی از سال اول به غیر از گذراندن دورس اصلی، کلاس‌های کنکور و تست‌زنی هم برگزار می‌شود. به نظر شما آیا این انصاف است؟ اگر کسی هزینه کافی برای کلاس‌های آنچنانی کنکور نداشته باشد نباید وارد دانشگاه شود؟“در این زمان تمام بچه‌های کلاس حرف سپیده را تصدیق کردند. سپیده می‌گوید: ”در کلاسی که ما هستیم اکثر بچه‌ها دارای معدل‌های بالای ۱۸ هستند، حتی یک دو نفر هم در المپیادهای مختلف رتبه آوردند، ولی دریغ از هیچ حمایتی. اگر این بچه‌ها در خانواده‌های پردرآمد هم بودند باز هم به آنها بهائی داده نمی‌شد؟“او ادامه می‌دهد: ”زمانی در کتاب‌های تاریخ می‌خواندیم که در گذشته حق تحصیل تنها برای اشراف و خانواده‌هائی که از سطح اجتماعی بالائی برخودار بودند مقدور بود. آیا اکنور در کشور ما این وضعیت در حال تکرار است؟“در آخر سپیده و دوستانش آرزو کردند که ای کاش همه با سطح علمی یکسان و همان معلومات کسب شده در مدرسه در کنکور شرکت می‌کردند و نتیجه تلاش ۱۲ ساله خود را در کنکور می‌دیدند.ما هم امیدواریم روی فرارسد که تمامی دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان بی‌هیچ دغدغه‌ای به مقصد خود که همانا ورود جوانان ما به دانشگاه است برسند.

آزاده اولیائی

منبع : ماهنامه اقتصاد خانواده