دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا
معضل ملی بنزین؛ لزوم هماهنگی میان سازمان های مرتبط
در این مقاله مسأله لزوم به هماهنگی میان سازمانهای متولی در جهت كاهش مصرف بنزین میپردازیم:
معضل چیست؟
مصرف روزانه بنزین در کشور ما در سال ۱۳۸۲ به حدود ۵۶ میلیون و ۸۰۰ هزار لیتر رسید که از این میزان بنزین مصرفی، حدود ۴۰ میلیون لیتر را پالایشگاههای کشور تولید میکنند. از این رو، میان میزان بنزین تولیدی در داخل و بنزین مورد نیاز کشور حدود ۱۶ میلیون لیتر فاصله وجود دارد که نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۵۲.۵ درصد افزایش پیدا کرده است و باعث شده است که هزینه واردات بنزین هم ۵۵ درصد رشد داشته باشد. این در حالی است که در حال حاضر، پالایشگاههای کشور با حداکثر ظرفیتهای خود فعالیت میکنند و برای واردات بیشتر بنزین با محدودیت ظرفیت اسکلهها نیز مواجه خواهیم بود.
با وجود چنین مشکلاتی برای تأمین بنزین مورد نیاز کشور، میزان قابلتوجهی از بنزین تولیدی و وارداتی، به علت تفاوت قیمت با کشورهای همجوار، از مرزهای کشور به صورت قاچاق خارج میشود. همچنین، روند مصرف نیز به نحوی است که طبق پیشبینیهای انجام شده، مصرف بنزین در خلال سالهای برنامه چهارم توسعه کشور به ۱۰۰ میلیونلیتر در روز خواهد رسید.
عدم هماهنگی میان سازمانهای مسئول
برای حل مشکلات ناشی از کمبود بنزین و معضلات تأمین آنها، راهكارهای مختلفی از طرف نهادها و سازمانهای مرتبط با موضوع ارائه شده است و برنامههایی نیز در دستوركار این سازمانها قرار گرفته است؛ اما نكته قابل توجه این است كه برنامههای تدوینشده در نهادهای مختلف با هم هماهنگ نیست و به همین دلیل، علیرغم هزینههای زیادی که بهطور پراكنده و بدون یك جهتگیری هماهنگ صرف میشود، این برنامهها نمیتوانند در نهایت تأثیری مطلوب در حل معضل بنزین داشته باشند.
تعدادی از برنامههایی که برای حل مشکل بنزین در در دستور كار نهادهای مختلف قرار گرفته است عبارت است از:
۱. ارتقای تكنولوژی خودروها،
۲. اجرای طرح جامع پالایشگاهها و بهبود عملکرد آنها،
۳. گازسوزكردن خودروها ( CNG و یا LPG )
۴. حذف یارانه بنزین،
۵. بهبود وضعیت حملونقل و ترافیك،
۶. جمعآوری خودروهای فرسوده،
۷. جمعآوری خودروهای پرتردد،
۸. تبدیل گاز به فرآوردههای نفتی GTL ،
۹. استفاده از كارت هوشمند و جلوگیری از تلفات بنزین در جایگاهها؛
ضروری است موارد بالا با در نظرگرفتن شرایط اقتصادی، فنی و تكنولوژیكی، اجتماعی و سیاسی کشور و توجه به زیرساختهای موجود، در یك نگاه كلی و جامع اولویتبندی شوند و پس از آن، برای اجرا به متولیان مربوط محول گردند.
۱. هر كدام از موارد بالا تا چه میزان در كاهش تفاضا یا افزایش تولید مؤثر خواهد بود؟
۲. هر كدام از مواد بالا چقدر عملی هستند و در چه مرحلهای از اجرا قرار دارند؟
۳. كدام یك از این طرحها با توجه به تمام جبنههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و غیره اولویت دارند و چه حمایتهای قانونی و مالی جهت پیشبرد آن در نظر گرفته شده است؟
۴. آیا طرح گازسوز كردن خودروها با روند پیشرفت فعلی آن، میتواند نقطه امیدی برای جایگزینی قسمت اعظم بنزین مصرفی در حملونقل باشد؟
۵. آیا بهتر نیست همه این موارد بررسی شوند و در یك برنامه كلینگر اولویت بندی شوند و آنگاه به مرحله اجرا گذاشته شوند؟ چه نهادی میتواند باید متولی این امر باشد؟
پس از پاسخ به این سؤالات است که میتوانیم گامهای مطمئنی در حل معضل بنزین كه میتواند به یك تهدید ملی تبدیل شود، برداریم.
منبع : شبکه تحلیلگران تکنولوژی ایران
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران رهبر انقلاب حج آمریکا مجلس شورای اسلامی دولت شورای نگهبان انتخابات دولت سیزدهم حجاب رسانه جنگ
هواشناسی تهران شهرداری تهران فضای مجازی قتل آموزش و پرورش سلامت سیلاب شهرداری سازمان هواشناسی باران آتش سوزی
قیمت دلار ایران خودرو قیمت طلا خودرو بانک مرکزی قیمت خودرو دلار بازار خودرو حقوق بازنشستگان مسکن تورم قیمت
تئاتر محمدعلی علومی برنارد هیل تلویزیون سریال سینما دفاع مقدس نمایشگاه کتاب سینمای ایران صدا و سیما مسعود اسکویی موسیقی
مغز دانش بنیان فضا
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه حماس فلسطین جنگ غزه روسیه اوکراین طوفان الاقصی طالبان نوار غزه نتانیاهو
پرسپولیس فوتبال استقلال لیگ برتر نساجی عبدالله ویسی رئال مادرید لیگ برتر ایران سپاهان جواد نکونام بازی بارسلونا
هوش مصنوعی باتری اپل مایکروسافت آیفون گوگل سامسونگ پهپاد عکاسی ناسا
رژیم غذایی مواد غذایی چای زیبایی بیمه کاهش وزن توت فرنگی سیگار